ابن تيميه در كتاب منهاج السنة مى‌نويسد:

«على مع الحق والحق معه يدور حيث دار ولن يفترقا حتى يردا على الحوض من أعظم الكلام كذبا وجهلا؛ فإن هذا الحديث لم يروه أحد عن النبي صلى الله عليه وسلم لا بإسناد صحيح ولا ضعيف»
حديث «على با حق است و حق با او است از بزرگترين دروغ‌ها و نادانى است؛ زيرا اين حديث را هيچ كس از رسول خدا (ص) نقل نكرده است،‌ نه با سند صحيح و نه با سند ضعيف؛ پس چگونه شيعيان ادعا مى‌كنند كه همگى اين روايت را نقل كرده‌اند.
منهاج السنة ج4، ص238.

پاسخ

حدیث:علی مع الحق و الحق مع علی و لن یفترقا؛
علی با حق است و حق با علی است. این دو از همدیگر جدا نمی‌شوند.

در منابع سنی با تعابیر مختلفی آمده و همه نشانگر این است که نبی مکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: علی با حق است و حق با علی است، این دو از همدیگر جدا نمی‌شوند.

یا حدیث قرآن با علی است و علی با قرآن هست اینها از همدیگر جدا نمی‌شوند؛ یعنی علی بن ابی طالب محور حق و محور تبیین و تفسیر و بیان قرآن است این تعبیر درکتب اهل سنت ، از جمله  کتاب تاریخ دمشق ابن عساکر آمده است. در صفحه بعد آمده است که:
ابی لیلی الغفاری می‌گوید: از نبی مکرم شنیدم که فرمود بعد از من فتنه‌ای به پا خواهد شد. در این هنگام همراه و ملتزم علی بن ابی طالب باشید و از او جدا نشوید.
علی اول کسی است که در قیامت من را می‌بیند و اول کسی است که با من مصاحفه می‌کند و همراه من در آسمان بالا است و او فاروق و فرق گذارنده بین حق و باطل است.
تاريخ مدينة دمشق، ابن عساكر، ج 42، ص 450.

فایل زیر پاسخی به یاوه گویی های ابن تیمیه باتکیه بر منابع اهل سنت است که  آگاهی نسبت به آن برهر مسلمان اعم از شیعه وسنی ضروری است:

دانلود: 

در ادامۀ پاسخ به شبهه ای که در پست قبل راجع به دفاع حضرت علی علیه السلام از خود درمورد اولویت وحق خلافت وامامت ایشان حدیث دیگری در کتاب الخصال مرحوم صدوق رحمت الله علیه وارد شده که درآن، حضرت در این زمینه با خلیفۀ اول، ابوبکر، احتجاج کرده وکسی جز خود را برای خلاقت شایسته نمیداند. این حدیث مانند روایت قبل بسیار شنیدنی وجانسوز است واوج مظلومیت حضرت را می رساند.

مشاهده ودانلود در فایل های پیوست:

يكي از شبهاتی كه وهابی ها دائم آن را مطرح می کنند ، اين است كه امام علی عليه السلام خودش را امام نمی دانسته است ، چرا شما شيعيان ، كاسه های داغ تر از آش شده ايد و ادعای امامت آن حضرت را می كنيد ؟ ونیز می گویند اگر حضرت علی نسبت به خلفاء سوء نيتی داشت يا قلباً از او ناراضی بود و او را غاصب حق خود می دانست ، همواره منتظر فرصتی برای اعاده حق خود می شد و برای غاصب حق خود از اين فرصت طلايی استفاده می كرد .

 بی شک مطرح كردن چنين شبهاتی ، نشانگر جهل و عدم آگاهی آن ها به روايات و سيره امير المؤمنين عليه السلام است . اگر آن ها به خودشان زحمت می دادند و كمي تحقيق می كردند ، هرگز چنين شبهه ای را مطرح نمی كردند .

امام علیه السلام برای اثبات امامت وخلافت خود مکرر با خلفاء ودیگران در این مورد احتجاج می کرد واز حق الهی خود دفاع می کرد.علاوه برآن بزرگوار، اصحاب گرامی ایشان همچون سلمان فارسی وابوذر نیز با آنان به احتجاج می پرداخت، اماآنچه مسلم است اینکه در بين وظائف و شؤونات امام و پيشواي منصوب و برگزيده از جانب خداوند، حفظ شريعت ونگاهبانی از حوزه دين از مهمترين وظايف او است كه اگر احساس كند، اصل و اساس دين در خطر است ، به هر صورت ممكن بايد از آن جلوگيری كند .

فایل زیر حدیث خواندنی طویل وبسیارتکان دهنده وجانسوزیست پیرامون احتجاج حضرت باپنج تن از اهل شورى ، پس از وفات عمر بن خطّاب  به نقل از مرحوم طبرسی رحمة الله (درکتاب احتجاج) که در آن حضرت علی علیه السلام نود ونه صفت وویژگی منحصر به فرد را برای براى اولويّت خود برشمرده اند که بدلیل اطاله متن ،آنرا در قالب pdfارائه می کنم.

پیشنهاد می کنم بی بهره نمانید.

مشاهده ودانلود در فایل پیوست      

ازچند سال گذشته وقتی جمعۀ آخر ماه رمضان می رسد در مجالسی که تشکیل می شود روایتی را که به پیامبراکرم صلی الله علیه واله نسبت داده اند نقل می کنند که ضمن آن ، حضرت، توصیه می کنندبه نمازی که در جمعۀ آخر ماه رمضان خونده می شود و خوانندۀ آن از قضای نمازهای چندین سالۀ خود راحت می شود. 

 اکنون با آمدن اینترنت وشبکه های اجتماعی، این روایت به سرعت منتشرشد، وچه بسیا ر افرادی که آنرا  دریافت کرده و بدون توجه به صحت وعدم آن یا معتبر یا نامعتبر بودن آن به آن عمل کرده باشند.

و آن روایت اینست:

حضرت رسول[صلی الله علیه واله] فرمودند:

هرکس نمازقضابرذمه اش داردقبل ازظهرجمعه اخره ماه رمضان دونمازه دورکعتی بخواند بعدازحمدیک آیه کرسی وپانزده مرتبه سوره کوثر؛چهارصدسال نمازقضاوبه روایتی ازحضرت علی (ع)فرمودندششصد سال نمازقضاروکفایت می کند.
بعدازنمازهم این دعارا بخوانید:

بسم الله الرحمن الرحیم یاسامع الصوت یاجامع الفوت یامحیی العظام بعدالموت صل علی محمدوال محمدواجعل لی فرجاومخرجأ مماانافیه انک تعلم وانت تقدرولااقدروانت علام الغیوب یاواهب العطایا یاغافرالخطایایاسبوح یاقدوس یارب الملائکه والروح رب اغفروارحم وتجاوزعماتعلم انک انت العلی الا عظم یاساترالعیوب یاکاشف الکروب یاغافرالذنوب یاذالجلال والاکرام برحمتک یاارحم الراحمین “
 

 برخی هم به این شکل گفتند:

هر که نماز قضا بر ذمه اش باشد قبل از ظهر جمعه آخر ماه مبارک رمضان چهار رکعت نماز به دو سلام (۲تا د

و رکعتی) بخواند و در هر رکعت بعد از حمد یک مرتبه آیة الکرسی و پانزده مرتبه سوره ی کوثر راتلاوت نماید که دویست سال نماز قضا را کفایت می کند و روایت دیگر از

 آن حضرت چهار صد سال و روایت از حضرت امیرالمومنین ششصد سال و از حضرت رسول سوال کردند مردم آخر الزمان بیش از صدسال عمر نمی کنند نماز قضاهای پدر و مادر و اقربای او را کفایت می کند بعد از نماز این دعا را بخواند.

امــّــــــــــــــــــا …

   آیا واقعا چنین نمازی ، یا هر نماز دیگه ای می تواند جبران نمازهای سالها فوت شدۀ او را بکند  در حالی که بسیار بر قضای نمازها تاکید شده است؟؟؟

از امام صادق (علیه السلام) پرسیدند که چرا کسانی که در آخر الزمان زندگی می کنند رزق و روزیشان تنگ است؟

فرمودند: به این دلیل که غالباً نمازهایشان قضا است. (طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، مترجم موسوى همدانى، سید محمد باقر، ج ١٩-ص ۴۶۱و۴۶۲)

حقیقت این است که:

 اولا: طبق جستجويي که در منابع معتبر روايي شيعه شده اين روايت یافت نشده.

ثانيا: بر فرض وجود چنين روايتي مفاد آن با ساير روايات قطعي و معتبر در تعارض است. چون روايات متعددي دلالت بر «وجوب قضاء ما فات کما فات» دارد.(شيخ حر عاملي، وسائل الشيعه، ج‏8، ص 268.)

یعنی چه؟؟؟

يعني قضاء نمازي که فوت شده و از دست رفته، بايد همانگونه که از دست رفته باشد.

اگر دو رکعت بود دو رکعت،

اگر شکسته بوده شکسته و ..

و لذا هيچ چيزي جز بجا آوردن نمازهاي قضا شده نمي تواند جايگزين آن شود.

و برفرض صحت سند، منظور اين است كه ثواب نمازهاي قضا را دارد نه اين جاي آن را پر كند.

مثل اين كه در باره برخي كارها گفته شده ثواب حج را دارد معناي آن اين نيست كه اگر مستطيع هست نيازي به حج رفتن نيست.

لذا این شبهه به منظور تخریب باورها و ادا نشدن تکالیف مکلفین تهیه و منتشر شده ، ووظیفۀ ماست که از انتشار مطالب پیش از اطمینان از صحت انها خودداری و از انتشار آن جلوگیری کنیم .

دستوری در فضای مجازی در مورد شیوۀ صحیح قرآن به سر گرفتن در شب قدر منتشرشده که آنرا به علامه حسن زاده آملی نسبت داده اند.اما حقیقت چیست؟؟؟

متن منسوب

شیوه صحیح قرآن به سر نهادن در شبهای قدر: در آن بخش از دعا که قرآن ها را برابر چهره می گیرند،قرآن را به شکل استخاره باز کرده و روبروی چهره می گیریم. آنجا هم که بنا است قرآن بر سر گذاشته شود بدون این که صفحه باز شده تغییر کند آن را روی سر قرار دهید. به این شکل که قرآن به شکل باز شده و رو به بالا باشد. یعنی صفحات و نوشته ها رو به آسمان و جلد قرآن روی سر قرار می گیرد.بعد از برداشتن قرآن از سر آن صفحه را علامت گذارده یا شماره صفحه را حفظ کنید تا سر فرصت مطالعه کنید.آنچه در این 2 صفحه به دست شما رسیده، تقدیری است که در شب قدر مقدر شده. یعنی خوانشی است بر احوالات شما در سالی که پیش رو دارید. اینگونه است که آن چه در شب قدر نازل می شود سرنوشت یک ساله را معین می کند.خوشا به حال آنانی که در این چند شب، هر شبشان صفحه ای روشن تر و پسندیده تر از شب قبل دارد.

منبع: هزار و یک نکته حضرت علامه حسن حسن زاده آملی . التماس دعا”

اما پاسخ

این متن به چند علت صحت ندارد:

1.   چنین مطلبی در کتاب هزار و یک نکته علامه حسن زاده آملی وجود ندارد!

2. صرف نظر از ادبیات متفاوت این متن با ادبیات رایج علامه، چنین متنی در دیگر آثار دیگر ایشان نیز یافت نمی شود!

3. در این کتاب تنها از بسر گرفتن قرآن در نکته ۴۹۰ صحبت شده که برخلاف متن شایعه که به ظواهر توجه دارد، مخاطب را دعوت به توجه و حضور قلب می نماید!  "در لیالى قدر قرآن به دل كن، نه فقط قرآن به سر، كه اولى جوهر ذات تو گردد و دومى خارج از گوهر تو است." 

4. روایات متعددی از قرآن به سر گرفتن در شبهای قدر از معصومین (ع) وجود دارد و منظور این است که با پناه بردن به قرآن، در رأس همه امور ما قرآن قرار بگیرد و تمام شئون زندگی ما قرآنی شود.

5. ظاهر قرآن براى همگان قابل فهم است اما معمولا سرنوشتی که ادعا شده، از ظاهر آیات قابل برداشت نیست! فهم باطن قرآن نیاز به ابزارهای ظاهری و معنوی دارد که در اختیار عموم نیست.

سرّ پوشیدن لباس سیاه در عزاداری چیست؟وبعد از اين كه امير مؤمنان عليه السلام به شهادت رسيدند،‌ آيا اهل بيت آن حضرت در مصيبت از دست دادن ايشان لباس سياه پوشيده اند و برايش عزاداري كرده اند؟ آیاسندي در اين باره وجود دارد؟

سياه پوشي امام حسن (ع) در شهادت اميرمؤمنان (ع) 

طبق روايت معتبر در كتب اهل سنت، در فرداي خاك سپاري امير مؤمنان عليه السلام، فرزند بزرگ آن حضرت، يعني امام حسن عليه السلام در ميان مردم و جمعيت عزادار و سوگوار كوفه حاضر شد و خطبه ايراد كردند .

ايراد سخن آن حضرت در حالتي بوده است كه ايشان با لباس مشكي و عمامه سياه در ميان مردم ظاهر شد و از فضائل بي‌نظير آن حضرت سخن به ميان آورد.

اين روايت در كتاب «فضائل الصحابه» با سند معتبر اين‌گونه نقل شده است:

حدثنا عبد الله قال حدثني أبي نا وَكِيعٌ، عَنْ شَرِيكٍ، عَنْ عَاصِمٍ، عَنْ أَبِي رَزِينٍ، قَالَ: خَطَبَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ بَعْدَ وَفَاةِ عَلِيٍّ وَعَلَيْهِ عِمَامَةٌ سَوْدَاءُ، فَقَالَ: لَقَدْ فَارَقَكُمْ رَجُلٌ لَمْ يَسْبِقْهُ الأَوَّلُونَ بِعِلْمٍ، وَلا يُدْرِكُهُ الآخَرُونَ.
ابي زرين مي گويد: بعد از در گذشت علي [عليه السلام] ، (پسرش) حسن [عليه السلام] در حالي كه عمامه سياه برسر داشت براي ما خطبه خواند. و فرمود: مردي از ميان شما رفت كه از نظر مقام علمي كسي [جز رسول خدا] بر او پيشي نگرفت و بعد از او نيز همانند او نخواهد بود.

 أحمد بن حنبل، فضائل الصحابة، ج 2، ص600.

ذهبي همين روايت را (بدون اشاره به ماجراي شهادت اميرمومنان) در دو جاي كتابش از ابي رزين نقل مي كند، كه طبق اين گزارش، امام حسن عليه السلام لباس سياه برتن، و عمامه سياه بر سر داشتند:

شريك عن عاصم عن أبي رزين قال خطبنا الحسن بن علي وعليه ثياب سود وعمامة سوداء.
از ابي رزين روايت شده است كه حسن بن علي براي ما سخنراني كرد ، در حاليكه لباس سياه و عمامه سياه برتن داشت .

الذهبي الشافعي، سير أعلام النبلاء، ج 3، ص267 و ص272.

اين روايت، علاوه بر اين كه ساهپوشي امام حسن عليه السلام را در سوگ حيدر كرار بيان مي‌كند، از عمق مصيبت و عزادار بودن آن حضرت و بقيه اهل بيت عليهم السلام نيز حكايت دارد؛ چرا كه لباس سياه در بر كردن با عزادار بودن مي‌سازد.

اگر كسي توهم  نمايد كه عمامه سياه بستن ، سيره و عادت هميشگي صحابه بوده است، پس عمامه سياه امام حسن عليه السلام نشانه عزاداري نيست.
پاسخ اين گمان را خود همين روايت داده است؛ زيرا طبق اين روايت، ايشان علاوه بر عمامه سياه، لباس مشكي هم بر تن كرده بودند،‌ آيا مي‌توان گفت كه صحابه هميشه لباس مشكي هم مي‌پوشیدند؟؟؟