فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى اللَّهِ وَ أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ (یونس/72)

پس اگر (به دعوت الهى) پشت كرديد، من از شما اجرتى نخواسته‏ ام. پاداش من تنها بر خداست و من مأمورم كه تسليم فرمان او باشم.

نگرانى ‏ها اغلب يا به خاطر جان است، يا مال. در آيه ‏ى قبل، بيم نداشتنِ پيامبران از توطئه‏ ى دشمنان در مورد جان خود مطرح بود، در اين آيه بى ‏توقّعى آنان نسبت به مال و پاداش از سوى مردم است‏.

لذا ازپیامهای این آیۀ شریفه است:

1-پذيرش يا سرپيچى مردم از دعوت پيامبران، اثر مادّى براى انبيا ندارد. «فَما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ»

2 مبلّغِ موفّق و مؤثّر كسى است كه چشم به مال مردم نداشته باشد و اين را به مردم اعلام كند. «فَما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ»

3 انبيا هيچ گونه پاداشى از مردم نمى‏ خواستند، نه مال، نه خدمات و امثال آن. «فَما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ»

4 اگر همه ‏ى مردم از دين اعراض كنند، در رهبر الهى تاثيرى ندارد، بلكه او تسليم دين خداست. «فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ»، «أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ»

5 كسى كه به پاداش اخروى عقيده دارد، به راحتى دل از پاداش‏هاى دنيوى مى‏كَند. «إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ»

6 مأموريّت همه‏ ى پيامبران، تسليم بودن در برابر حقّ است. «مِنَ الْمُسْلِمِينَ»

7 كسى كه مى ‏خواهد مردم را به تسليمِ خدا وادارد بايد خودش تسليم باشد.
«أُمِرْتُ» … «مِنَ الْمُسْلِمِينَ»

8 گرچه امروز مردم اعراض مى ‏كنند، امّا خداوند بندگانِ تسليم و مؤمنان واقعى در تاريخ كم ندارد، تو به آنان ملحق شو. «مِنَ الْمُسْلِمِينَ»