یکی دیگر از اسناد وجود مقدسۀ حضرت رقیه:

2.اشعار سیف بن عمیره رحمه الله

سیف بن عَمیره کوفی از اصحاب امام صادق و امام کاظم علیهما السلام و از راویان برجسته و بزرگ شیعه است.سیف بن عمیره از راویان زیارت عاشورا معروفه ی امام حسین علیه السلام است.سیف بن عمیره، از جمله کسانی است که در مصائب اهل بیت علیهم السلام به خصوص حضرت سید الشهداء علیه السلام اشعاری جانسوز دارد. وی در اشعارش از گریه حضرت زینب و ام کلثوم و سکینه و رقیه همراه با ناله و آه و اندوه بر امام حسین یاد می کند.او در قصیده زیبایی که سروده است صراحتا به نام حضرت رقیه و بخشی از سرگذشت ایشان اشاره میکند :

وَ سَکِینَةُ عَنْهَا السَّکِینَتَهُ فَارَقِتْ*لمَاَّ ابْتَدَیَتْ بِفُرْقَةٍ وَ تَغَیَّرٍ

آرامش از سکینه جدا شد*چون که او از امام خود جدا گردید

وَ رُقيّةُ رِقَّ الْحَسودِ لِضُعْفِها*وَ غَدَاً لِيَعْذِرَهَا الَّذي لَمْ يَعْذَرُ

حضرت رقیه کسی بود که حسودان برای ضعف و ناتوانیش دل سوزاندند. این عده فردای قیامت مجبور به عذرخواهی از او میشوند هرچند که هیچ عذری برای آنها وجود ندارد

وَ لِاُمّ كُلـثـوم يَجِدْ جَدِيـدَهَـا*لَثْمٌ عَقِیبُ دُمُوعِهَا لَـمْ يُكَرِر

حضرت ام کلثوم نیز هر لحظه صورت اشک آلودش را با پارچه ای پاک میکند

لَمْ أَنْسِها وَ سُكَينَةَ وَ رُقَيَّةَ*يَبـْكيـنـَهُ بِـتـَحسُّــــرٍ و تَـزَفّــُرٍ

من هیچگاه ام کلثوم و سکینه و رقیه را فراموش نمیکنم که برای امام حسین با آه و ناله حسرت گریه میکردند

یَدْعُونَ أُمُّهُمُ الْبَتُولَةَ فَاطِمَا*دَعْوَی الْحَزِینِ الْوَالِهِ الْمُتَحَیِّرِ

آنها مادرشان حضرت فاطمه علیهاالسلام را با حال محزون و سرگردان و حیران صدا میزدند

و در آخر شعرش میگوید:

وَ عُبَیدُکُمْ سَیْفُ فَتَیً ابْنُ عُمَیْرَهٍ*عَبْدٌ لِعَبْدِ عُبَیْدِ حَیْدَرِ قَنْبَرِ

ای سادات و موالی من! سیف بن عمیره بنده ی بنده ی غلام حیدر قنبر است

المنتخب،فخر الدين الطريحي،ص408،

 ترجمه سیف بن عمیره

مرحوم آیت الله العظمی خوئی در معجم رجال الحدیث میگوید:

قال النجاشي:سيف بن عميرة النخعي،عربي،كوفي،ثقة،روى عن أبي عبد الله و أبي الحسن ع‏….

و قال الشيخ:سيف بن عميرة، ثقة كوفي نخعي عربي‏….

و قال ابن شهرآشوب في المعالم:سيف بن عميرة، ثقة من أصحاب الكاظم ع‏

معجم‏ رجال‏ الحديث وتفصيل طبقات الرواة،السيد أبو القاسم الموسوي الخوئي،ج8،ص365-364،رقم5658

 ترجمه فخرالدین طریحی

مرحوم آیت الله العظمی خوئی در معجم رجال الحدیث میگوید:

قال الشيخ الحر في تذكرة المتبحرين:الشيخ فخر الدين بن محمد بن علي بن أحمد بن طريح النجفي،فاضل،زاهد،ورع،عابد،فقيه،شاعر،جليل القدر،له كتب، منها: مجمع البحرين و المقتل و الفخرية في الفقه و المنتخب في الزيارة و الخطب‏

شیخ حرّ عاملی در تذکرة المتبحرّین میگوید:شیخ فخر الدین بن محمد بن علی بن احمد بن طریح نجفی،فاضل،زاهد،اهل ورع،عابد،فقیه،شاعر،جلیل القدر،برای او کتاب هایی است:مجمع البحرين،المقتل،الفخرية في الفقه،المنتخب في الزيارة و الخطب‏

معجم ‏رجال ‏الحديث وتفصيل طبقات الرواة،السيد أبو القاسم الموسوي الخوئي،ج13،ص252،رقم9304

شبهه:

امکان دارد شبهه ایجاد شود که منظور از رقیه در شعر،دختر امام حسین علیه السلام نباشد!!!

در جواب میگوییم:

1-در شعر آمده که حسودان برای ضعف حضرت رقیه سلام الله علیها دل سوزاندند،ولی رقیه دختر امیرالمؤمنین علیه السلام صاحب فرزند بودند وضعف بر زن صاحب فرزند صحیح نیست

2-سیف بن عمیره رحمه الله،حضرت رقیه سلام الله علیها را در کنار حضرت سکینه سلام الله علیها آورده است.

3-در شعر آمده که«یَدْعُونَ أُمُّهُمُ الْبَتُولَةَ فَاطِمَا»واژه یدعون،صیغه جمع است وباید به سه نفر اشاره داشته باشد که همه از نوادگان حضرت زهرا سلام الله علیها باشند.قبل از این بیت،سه خانم به نام امّ کلثوم علیها السلام که دختر حضرت زهرا سلام الله علیها است،سکینه سلام الله علیها که نوه آن حضرت است وحضرت رقیه سلام الله علیها.به طبع باید ایشان هم نوه حضرت زهرا سلام الله علیها باشد.یعنی دختر امام حسین علیه السلام.همچنین رقیه دختر امیرمؤمنان،مادرش الصهباء تغلبیه است ودختر حضرت زهرا سلام الله علیها نیست تا واژه أمهم از زبان او درست باشد.