امام صادق عليه السلام فرمودند:

زمين كعبه در مقام مفاخره گفت: كدام زمين مثل من است، و حال آنكه خداوند خانه اش را بر پشت من بنا كرده و مردم از هر راه دوري متوجه من مي شوند، و حرم خدا و مأمن قرار داده شده ام؟!! خداوند متعال به سويش وحي كرد و فرمود:
بس كن و آرام بگير، به عزّت و جلال خودم قسم آنچه را كه تو براي خود فضيلت مي داني در قياس با فضيلتي كه به زمين كربلاء اعطاء نموده ام همچون قطره اي است نسبت به آب دريا كه سوزني را در آن فرو برند و آن قطره را با خود بر دارد، و اساسا اگر خاك كربلاء نبود اين فضيلت براي تو نبود و نيز اگر نبود آنچه كه اين خاك آن را در بر دارد تو را نمي آفريدم و بيتي را كه تو به آن افتخار مي كني خلق نمي كردم بنا بر اين آرام بگير و ساكت باش و متواضع و خوار و نرم باش و نسبت به زمين كربلا استنكاف و استكبار و طغياني از خود نشان مده و الّا تو را فرو برده و در آتش جهنّم قرارت مي دهم
قمي،  كامل الزيارات، ص 450

در روايت فوق، زمين كعبه مي خواست با بيان فضائل، خود را برتر از زمين هاي ديگر نشان دهد؛ اما خداوند به او فرمود: ساكت باش! اگر تربت كربلا و آن كسي كه در آن مدفون است نبود تو را خلق نمي كردم.
اما طبق اين روايت خداوند به زمين كربلا فرمود: با فضائلي كه داري بر زمين هاي ديگر تفاخر كن. زمين كربلا بعد از بيان چند فضليتش بدون اين كه فخر فروشي كند ؛ خدا را شكر گذاري كرد. در مقابل خداوند او را به واسطه شكر او، و وجود امام حسين به تواضع او افزود و او را گرامي داشت و برتري بخشيد.

صفوان جمال مي گويد:

از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مي فرمودند: خداوند تبارك و تعالي برخي از زمين، و آب ها را بر بعضي ديگر تفضيل و برتري داد، پاره اي تفاخر و تكبّر نموده و تعدادي از آنها ستم و تعدي نمودند از اين رو آب و زمين نماند مگر آنكه مورد عقاب الهي قرار گرفت؛ زيرا تواضع و فروتني در مقابل خدا را ترك كردند حتّي خداوند متعال مشركين را بر كعبه مسلّط كرد و به زمزم آبي شور وارد نمود تا طعمش فاسد گرديد.
ولي زمين كربلاء و آب فرات اولين زمين و اولين آبي هستند كه خداوند متعال مقدّس و پاكيزه شان نمود و بركت به آنها داد و سپس به آن زمين فرمود:
بگو به آنچه خدا تو را به آن فضيلت داده مگر نبوده كه زمين ها و آب ها بعضي بر برخي ديگر تفاخر و تكبّر نمودند؟! زمين كربلاء عرضه داشت: من زمين خدايم كه مرا مقدّس و مبارك آفريد، شفاء را در تربت و آب من قرار داد، هيچ فخري نكرده؛ بلكه در مقابل آن كس كه اين فضيلت را به من داده فروتن و ذليل مي باشم، چنانچه بر زمين هاي دون خود نيز فخر نمي كنم بلكه خدا را شكر و سپاس مي كنم پس خداوند متعال بواسطه حسين عليه السّلام و اصحابش آن سرزمين را مورد اكرام قرار داد و در تواضع و فروتني و شكرش افزود سپس حضرت امام صادق عليه السّلام فرمودند: كسي كه براي خدا تواضع و فروتني كند حق تعالي او را بلند كند و كسي كه تكبّر نمايد وي را پست و ذليل خواهد نمود.
قمي، كامل الزيارات، ص 455

امام صادق عليه السلام در صحيحه، به ابن ابي يعفور مي فرمايد: فضائل كربلا آن قدر زياد است كه اگر بيان شود؛ حج به كلي تعطيل مي شود و با توجه به همين فضائل و عظمت مضجع شريف امام حسين عليه السلام است كه خداوند قبل از مكه، كربلا را حرم امن خود قرار داد. راوي مي پرسد اگر فضائل كربلا اين قدر است پس چرا زيارتش واجب نشد؟ حضرت مي فرمايد: خواست خدا همين بوده است:

عبد اللَّه ابي يعفور گفت: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه به شخصي از دوستانش فرمودند. فلاني! به زيارت قبر ابي عبد اللَّه الحسين عليه السّلام مي روي؟ آن شخص گفت: بلي من هر سه سال يا دو سال يك مرتبه به زيارتش مي روم.

حضرت در حالي كه صورتشان زرد شده بود فرمودند:
به خدائي كه معبودي غير از او نيست، اگر او را زيارت كني برتر است براي تو از آنچه در آن هستي! آن شخص عرض كرد: فدايت شوم آيا تمام اين فضل براي من هست؟

حضرت فرمودند:
بلي به خدا سوگند، اگر من فضيلت زيارت آن حضرت و فضيلت قبرش را براي شما باز گو كنم به طوري كلّي حجّ را ترك كرده و احدي از شما ديگر به حج نمي رود، واي بر تو آيا نمي داني خداوند متعال به واسطه فضيلت قبر آن حضرت كربلا را حرم امن و مبارك قرار داد پيش از آنكه مكّه را حرم امن نمايد؟

ابن ابي يعفور مي گويد: محضرش عرضه داشتم: خداوند متعال حج و زيارت بيت اللَّه را بر مردم واجب كرده ولي زيارت قبر امام حسين عليه السّلام را بر مردم واجب نكرده است پس چطور شما چنين مي فرمائيد؟

حضرت فرمودند: اگر چه همين طور است ولي در عين حال خداوند متعال فضيلت زيارت آن حضرت را اينگونه قرار داده است. مگر نشنيده اي كلام امير المؤمنين عليه السّلام را كه فرمودند: كف پا سزاوارتر به مسح نمودن از ظاهر و روي پا است، ولي در عين حال حق تعالي مسح روي پا را بر بندگان واجب كرده است؟! و نيز مگر نمي داني اگر موقف (محلّ محرم شدن) به خاطر شرافتي كه در حرم هست در حرم بود، افضل و برتر بود ولي خداوند متعال آن را در غير حرم قرار داده است.

قمي،  كامل الزيارات، ص 449

در روايت صحيح آمده است كه خداوند متعال قبل از اين كه به زائران عرفات توجه كند، به زائران كربلا عنايت مي كند:

… قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَي يَتَجَلَّي لِزُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ عليه السلام قَبْلَ أَهْلِ عَرَفَاتٍ (فَيَفْعَلُ ذَلِكَ بِهِمْ) وَيَقْضِي حَوَائِجَهُمْ وَيَغْفِرُ ذُنُوبَهُمْ وَيُشَفِّعُهُمْ فِي مَسَائِلِهِمْ ثُمَّ يَثْنِي بِأَهْلِ عَرَفَاتٍ يَفْعَلُ ذَلِكَ بِهِم.

امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند تبارك و تعالي پيش از آنكه به اهل عرفات تجلي كند،

• به زائران قبر حسين عليه السّلام جلوه مي فرمايد
• و خواسته هاي آنان را برآورده مي سازد
• و گناهانشان را مي آمرزد
• و شفاعت آنان را در باره ديگران مي پذيرد،
• و در مرحله بعد به اهل عرفات مي پردازد و با آنان نيز چنين مي كند.

قمي، كامل الزيارات، ص 309

زيارت كربلا معادل هزار حج مقبول است
در باره ثواب زيارت كربلا روايات متعدد صحيح و موثق در منابع آمده؛ اما در بيان ثواب زيارت اختلاف دارند. كه در اين جا به برخي از آنها اشاره مي كنيم:

زيارت كربلا، معادل 20 حج و عمره
مرحوم كليني در روايت صحيح السند از زيد شحام نقل مي كند:

… زِيَارَةُ قَبْرِ الْحُسَيْنِ عليه السلام تَعْدِلُ عِشْرِينَ حَجَّةً وَأَفْضَلُ وَمِنْ عِشْرِينَ عُمْرَةً وَحَجَّةً.
زيد شحّام مي گويد: امام صادق عليه السّلام فرمودند: زيارت امام حسين عليه السّلام: معادل بيست حجّ بلكه برتر از بيست حجّ و عمره مي باشد.
كليني  الأصول من الكافي، ج 4، ص580

معادل پنجاه حج با رسول خدا

در روايت موثق ديگر امام صادق عليه السلام زيارت كربلا را معادل پنجاه حج با رسول خدا بيان كرده است:

… إِنَّ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ عليه السلام تَعْدِلُ خَمْسِينَ حَجَّةً مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلي الله عليه وآله.

زيارت امام حسين عليه السلام معادل پنجاه حج با رسول خدا صلي الله عليه وآله است.
حر عاملي،  وسائل الشيعة ، ج 14، ص 454

معادل هزار حج مقبول

در روايت موثقه محمد بن

ادامه »

كربلا قبل از كعبه، آفريده و مبارك قرار داده شد
خداوند زمين كربلا را قبل از خلق كعبه آفريد و آن را مقدس و مبارك قرارداد.

عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام قَالَ خَلَقَ اللَّهُ كَرْبَلَاءَ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ الْكَعْبَةَ بِأَرْبَعَةٍ وَعِشْرِينَ أَلْفَ عَامٍ وَقَدَّسَهَا وَبَارَكَ عَلَيْهَا فَمَا زَالَتْ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ اللَّهُ الْخَلْقَ مُقَدَّسَةً مُبَارَكَةً وَلَا تَزَالُ كَذَلِكَ.

امام باقر عليه السلام مي فرمايد: خداوند كربلا را 24 هزار سال قبل از آنكه كعبه را خلق نمايد آفريد و آن زمين را مقدس نمود و بركت داد و قبل از آن خلق ننموده بود مقدّسي و مباركي مانند آن زمين.
طوسي،  تهذيب الأحكام،ج 6، ص 72.

رواياتي كه فضائل مشترك كعبه و كربلا را بيان مي كنند فراوان است و در اينجا به بعضي از موارد آن اشاره مي شود:

1. هردو، «حرم الله و حرم رسول» است
در منابع شيعي تعدادي از روايات صحيح بيانگر اين مطلب است كه علاوه بر مكه معظمه «عنوان حرم الله وحرم رسوله» بر اماكن مقدس مدينه، كربلا و كوفه نيز اطلاق شده است:

 در باره مكه، مدينه و كوفه
در اين روايت صحيح، امام صادق عليه السلام، بر هريك از مكانهاي مقدس: مكه، مدينه و كوفه، تعبيرهاي: « حرم الله وحرم رسوله و حرم اميرالمؤمنين» را اطلاق كرده است:

امير المؤمنين علي عليه السلام فرموده است، مكه حرم خدا، مدينه حرم رسول خدا و كوفه حرم من است. هيچ ستمگري به فكر ستم در آن نمي افتد، مگر آنكه خداوند پشتش را در هم مي شكند.
كليني ، كافي،ج4، ص563، 

 در باره كربلا
طبق اين روايت صحيحه،

ادامه »