در مكتب مترقی اهل بيت علیهم السلام توجه ويژه ای به جوانان و نوجوانان شده است و هر كدام از امامان معصوم(ع) به نوعی به اين گروه اجتماعی پرداخته اند.

بعد از اينكه پدر محمد بن عبداللّه بن حسن در دوران عباسيان به شهادت رسيد و او دست به قيام زد و مردم را به سوي حق دعوت نمود، حضرت امام صادق(ع) به عنوان راهنمايي به او فرمود:

«يا ابن اخي عليك بالشّباب ودع عنك الشّيوخ؛ اي فرزند برادرم! جوانان را درياب و پيران را رها كن!»

امام صادق(ع) در روايات ديگر نيز اين مسئله را بيان نمودهاند كه جوانها زودتر حرف حق را مي پذيرند و به سوي خير و نيكي مي شتابند و آمادگي بيشتري دارند. از جمله، از اسماعيل بن عبدالخالق چنين نقل شده است كه:

من شنيدم حضرت صادق(ع) از ابوجعفر اَحوَل مي پرسيد: به بصره رفتي؟ گفت: بلي، فرمود: «اقبال مردم را به امامت و ورود آنان را به اين مرام چگونه يافتي؟ گفت: به خدا سوگند كه شيعيان اندك اند و تلاشهايي كرده اند، امّا آن هم اندك است.

آنگاه (امام صادق(ع) به او) فرمود:

«عليك بالاحداث فانّهم اسرع الي كلّ خيرٍ؛

بر تو باد به جوانان(و به دنبال آنها رفتن) كه آنان در (پذيرش) هر نيكي و خيري با شتاب ترند.»

 كافي، مرحوم كليني ج 1، ص 362 و ج 8، ص 93.

.