راوی می گوید:

به ابو عبد اللَّه صادق علیه السلام گفتم: شب قدر كدام شب از شبهاى ماه رمضان است؟

ابو عبد اللَّه علیه السلام گفت: در شب بيست و يكم و يا شب‏بيست و سوم پذيراى آن باش.

ونیز آمده است:از ابو جعفر باقر علیه السلام و يا ابو عبد اللَّه صادق علیه السلام پرسيدم:
شب قدر، با چه علامتى شناخته مى‏ شود؟

آن سرور گفت: نشانه شب قدر آن است كه نسيم آن شب مطبوع و دلاويز مى ‏شود: اگر فصل سرما باشد، سوز سرما به گرمى مى‏ گرايد و اگر فصل گرما باشد، سوز گرما به سردى و خنكى مى ‏گرايد، به حدّى كه مطبوع مى ‏شود.

يك نفر پرسيد كه در شب قدر، چه مسائلى تقدير مى ‏شود؟

آن سرور گفت: در شب قدر:

فرشتگان و دبيران تا آخرين آسمان فرود مى‏ آيند

و مقدّرات سال آينده را ثبت مى‏ كنند

و مصائبى كه بر مردم نازل مى ‏شود، آمار مى‏ كنند.

با وجود اين اجراى همه اين مقدّرات، متوقف بر خواست خداوند است:

آن چه را بخواهد مقدّم مى ‏دارد

و آنچه را بخواهد مؤخر مى ‏دارد.

برخى از نوشته‏ ها را محو مى ‏كند

و نوشته‏ هاى ديگرى مى‏ افزايد: منبع همه نوشته ‏ها نزد او است.

[ونیز]ابو عبد اللَّه صادق (ع) گفت:

برآورد و آمار، در شب نوزدهم صورت مى‏ گيرد،و در شب بيست و يكم به ثبت مى ‏رسد

و در شب بيست و سوم إمضاء مى ‏شود.

گزيده كافى ؛ ج‏3 ؛ ص193