یکی دیگر از علمای نامدار اهل سنت، بدرالدین الحسون، مفتی اعظم سوریه است.این عالم در یکی از سخنرانی هایش در جمع برادران اهل سنت ، اعترافی راجع به روشنگری در باره ی واقعه ی عاشورا میکند… لطفا به کلیپ زیر توجه کنید.(قبلا از بابت کیفیت کمش پوزش می طلبم)

بسم الله الرحمن الرحیم

بسیاری از علمای اهل سنت هستند که انصاف به خرج داده و وجدان آنها قبول نمی کند که بتوانند فضائل و روایات مربوط به فضائل وکرامات اهل بیت علیهم السلام را انکار کنند.

شیخ حبیب علی الجِفری  یکی از عالمان معاصر وباانصاف اهل سنت، متولد جدّه عربستان بوده ودر کشورهای عربستان، مصرو سوریه تحصیل کرده است. ایشان از کسانی است که تا توانسته به بیان فضائل اهل بیت در بین اهل تسنّن پرداخته وبدون کتمان  روایات وارده در شأن آنها، به مدح ایشان می پردازدو از حریم پاکشان دفاع  می نماید.

در کلیپ زیر جمعی از اهل سنت اند به ریاست الجفری  مدح امام حسین(ع)  می کنند واز ایشان طلب استمداد واستغاثه می نمایند. 

  در این روزعمر بن سعد نامه ای بدین مضمون از عبیدالله دریافت کرد که:

با سپاهیان خود بین امام حسین(ع) و اصحابش و آب فرات فاصله بینداز، به طوری که حتی قطره ای آب به امام(ع) نرسد، همان گونه که از دادن آب به عثمان بن عفان خودداری شد!

عمر بن سعد 500 سوار را در کنار شریعه ی فرات مستقر کرد. یکی از آنها به نام عبدالله بن حصین ازدی که از قبیلۀ بجیله بود فریاد زد:

ای حسین!… به خدا سوگند که قطره ای از این آب را نخواهی آشامید تا از عطش جان دهی!

حضرت فرمود:

« خدایا! او را از تشنگی هلاک کن و هرگز او را مشمول رحمتت قرار مده.»

حمید بن مسلم می گوید :

به خدا قسم که پس از این گفتگو به دیدلر او رفتم در حالی که بیمار بود، قسم به آن خدایی که جز او پروردگاری نیست، دیدم که عبدالله ین حصین آنقدر آب می آشامید تا شکمش بالا می آمد، وآن را بالا می آورد! وباز فریاد می زد: العطش! باز آب می خورد تا شکمش آماس می کرد ولی سیراب نمی شد! وچنین بود تا مُرد.

قصۀ کربلا، ص230

امام حسین(ع) سپاه دشمن را چنین نفرین کرد:

بار خدایا! باران آسمان را از اینان دریغ کن، و بر ایشان تنگی و قحطی( همچون سالهای قحطی یوسف در مصر) پدید آور و آن غلام ثقفی(حجاج بن یوسف) را بر ایشان بگمار تا جام زهر به ایشان بچشاند. زیرا آنها به ما دروغ گفتند و ما را خوار ساختند و خداوند( به توسط آن غلام) انتقام من و اصحاب و اهل بیت و شیعیان مرا از اینان بگیرد.

نقل است که در روز ششم ، حبیب بن مظاهر به امام (ع) عرض کرد: یابن رسول الله! در این نزدیکی طائفه ای از بنی اسد سکونت دارند که اگر اجازه دهید من به نزد آنها روم وایشان را به سوی تو دعوت کنم، شاید خداوند شرّ این گروه را از تو با حضور بنی اسد در کربلا دفع کند.

امام (ع) اجازه دادند وحبیب بن مظاهر شبانگاه بیرون آمد ونزدآنها وبه آنها رفت وبه آنها گفت:بهترین ارمغان را برای شما به همراه آوردم، شما را به یاری پسر پیامبر خدا دعوت می کنم،او یارانی دارد که هر یک از آنها بهتر از هزار مرد جنگی اند وهرگز اورا تنها نخواهند گذاشت و او را به دشمن تسلیم نکنند ، عمربن سعد با لشکریانی انبوه اورا محاصره کرده است. چون شما قوم وعشیرۀ من هستیدشما را به این راه خیر راهنمایی می کنم، امروز از من فرمان ببرید وبه یاری او بشتابید تا شرف دنیا وآخرت از آن شما باشد.

من به خدا سوگند یاد می کنم که اگر یک نفر از شما در راه خدا با پسر دختر پیغمبرش در اینجا کشته گردد وشکیبایی ورزد وامید ثواب از خدا داشته باشد، رسول خدا در علّییّن بهشت، رفیق وهمدم او خواهد بود.

در این هنگام، مردی از بنی اسد که او را عبدالله بن بشیر می نامیدند

ادامه »

شيخ محمدالضاهر از علماي اهل سنت و از اعضاي تجمع علماي مسلمان در لبنان است؛ ليسانس خود را از دانشکده امام الاوزاعي بيروت گرفته و در مدارس ديني اهل سنت لبنان و سوريه تحصيل کرده و اکنون امامت يک مسجد را در لبنان بر عهده دارد و دوستدار وحدت مسلمانان است و آمريکا را دشمن اصلي مسلمانان مي داند و بر اين باور است که با وجود حبّ آل محمد و مشترکاتي مانند خداي متعال و قبله و قرآن و پيامبر و مساله مشترک فلسطين، ديگر دليلي براي تفرقه و اختلاف و دشمني مسلمانان وجود ندارد.

طیّ گفتگوی مفصّلی که با ایشان درمورد مسايل متنوعي همچون وحدت جهان اسلام، موانع تحقق وحدت، حال و هواي محرم در لبنان، مراکز حوزي اهل سنت، ظهور امام زمان و حادثه امسال منا انجام شد در پاسخ سوال «به نظر شما موانع تحقق وحدت در امت اسلام چيست؟ » چنین گفت:

آفات موجود در جهان اسلام بر مي گردد به زمان شهادت امام علي(ع) و شهادت امام حسين(ع). برمي گردد به بني اميه که دشمني با اهل بيت پيامبر(ص) را در فکر و ذهن امت اسلام ايجاد کردند و اين مهم ترين آفت است و ما بر اين باوريم که اگر بتوانيم جلوي اين آفت را بگيريم، مي توانيم به هدف مورد نظر خود برسيم و به فضل خداوند متعال از زمان پيروزي انقلاب اسلامي به رهبري امام خميني، جهوري اسلامي توانسته کليد اين وحدت را به دست بياورد و زمام وحدت را در جهان اسلام در دست بگيرد و براي تحقق اين آيه قرآن تلاش کند که فرمود: «و أن هذه امتکم أمة واحدة و أنا ربکم فاعبدون».
همه ما مي دانيم که هيچ عربي بر عجم برتري ندارد، مگر با تقوا و امام خميني هنگامي که آمد سفارت اسرائيل را از بين برد و نداي ياري فلسطين و قدس را سر داد. آيا همين بيت المقدس براي وحدت و اجتماع ما کفايت نمي کند؟! تا اين سرزمين و مسجد را از لوث وجود يهود پاک سازيم؟
همچنين يکي از راه هاي نجات ما از اين تفرقه و آفات جهان اسلام، حبّ آل محمد است و من اين را از قلب خود بر زبان جاري مي کنم همان طور که امام شافعي هم به آن اعتراف کرد.

ایشان همچنین در مورد فضا وحال وهوای عزاداری سیدالشهدا وایام عاشورا در لبنان می گوید:

ما هرساله در شب هاي دهه محرم تا عاشورا در مراکز عزاداري حسيني شيعيان شرکت مي کنيم و درباره امام حسين(ع) صحبت مي کنيم و مي شنويم که چگونه مردم به دنبال حضرت فرستادند و به او نامه نوشتند، اما به عهد خود وفا نکردند و به حسين(ع) خيانت کردند. اما واقعا اگر امام حسين(ع) شهيد نمي شد، آيا از اسلام چيزي باقي مي ماند؟ شهادت امام حسين(ع) دين را ياري کرد.

 

منبع: سایت شبکه جهانی

نامه به عمرسعد

عبیدالله ملعون دروز ششم محرم الحرام، نامه ای به عمر سعد نوشت که:

من از نظر کثرت لشکر اعمّ از سواره وپیاده وتجهیزات، چیزی را از تو فروگذار نکردم، توجّه داشته باش که هر روز وشب گزارش کار تو را برای مکن می فرستند!

قصۀ کربلا،نظری منفرد،ص227

وضعیت لشکر دشمن

چون مردم می دانستندکه جنگ با امام حسین(ع) در حکم جنگ با خدا وپیامبر اوست، تعدادی در اثنای راه از لشکر جدا شده وفرار کردند.
نوشته اند که: فرمانده ای که از کوفه باهزار رزمنده حرکت کرده بود، چون به کربلا می رسید فقط سیصدنفر ویا کمتر از این تعداد همراه او بودند وبقیه به علّت

ادامه »