بارخدایا!

ما از سپرى شدن رمضان اندوهگينيم، تو ما را بر اندوه اين فراق پاداش خير ده و اين روز عيد و روز روزه گشادن را بر ما مبارك گردان. چنان كن كه روز عيد از شمار بهترين روزهايى باشد كه بر ما گذشته و عفو تو را به سوى ما آورده و گناه ما را زدوده است. بار خدايا، گناهان آشكار و نهان ما را بيامرز.

صحیفه سجادیه، دعای چهل وپنجم.

این ماه رمضان در ميان ما ستوده ماندو با ما به نیکی، همنشینی کرد و گرانبهاترين سودهاى مردم جهان را به ما ارزانى داشت. اما چون زمانش به سر رسيد و مدتش و شمار روزهايش پايان گرفت، آهنگ رحيل كرد.
اى خداوند، اينك با او وداع مى‏ كنيم، همانند وداع با عزيزى كه فراقش بر ما گران است و رفتنش ما را غمگين و گرفتار وحشت تنهايى می كند، عزيزى كه او را بر ما پيمانى است كه بايد نگه‏داريم و حرمتى كه بايد رعايت كنيم و حقى كه بايد ادا نماييم. پس، این گونه مى‏ گوييم:

بدرود اى بزرگ‏ترين ماه خداوند و اى عيد اولياى خدا.

صحیفه سجادیه، امام سجاد علیه السلام، دعای چهل وپنجم.

أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ وَدَّعَ شَهْرَ رَمَضَانَ فِي آخِرِ لَيْلَةٍ مِنْهُ وَ قَالَ« اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِيَامِي لِشَهْرِ رَمَضَانَ وَ أَعُوذُ بِكَ أَنْ يَطْلُعَ فَجْرُ هَذِهِ اللَّيْلَةِ إِلَّا وَ قَدْ غَفَرْتَ لِي»   غَفَرَ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ قَبْلَ أَنْ يُصْبِحَ وَ رَزَقَهُ الْإِنَابَةَ إِلَيْه‏.

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس در آخرین شب از ماه رمضان این گونه وداع کند«اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِيَامِي لِشَهْرِ رَمَضَانَ وَ أَعُوذُ بِكَ أَنْ يَطْلُعَ فَجْرُ هَذِهِ اللَّيْلَةِ إِلَّا وَ قَدْ غَفَرْتَ لِي»   خداوند متعال اورا می آمرزد، قبل از اینکه صبح شود و توبه به سوی خویش را نصیب وروزی او کند.

اقبال الاعمال، ابن طاووس، ج1، ص256.

بار خدايا! ما اهل اين ماهيم، ماهى كه ما را بدان شرف و منزلت دادى و به بركت نعمت و احسان خويش روزه داشتنش را توفيق دادى، در حالى كه مردمان شقى قدرش را نشناختند و شور بختى خويش را از فضيلتش محروم ماندند.

اى خداوند! تو بودى كه ما را برگزيدى و به شناخت اين ماه توفيق عنايت كردى و به سنت آن راه نمودى.

تو بودى كه ما را توفيق روزه داشتن و نمازگزاردن ارزانى داشتى، هر چند ما قصور ورزيديم و اندكى از بسيار به جاى آورديم.

صحیفه سجادیه، دعای چهل و پنجم

بدرود، اى گرامى ‏ترين اوقاتى كه ما را مصاحب و يار بودى، اى بهترين ماه در همه روزها و ساعتها.
بدرود، اى ماه دست يافتن به آرزوها، اى ماه سرشار از اعمال شايسته بندگان خداوند.
بدرود، اى يار و قرينى كه چون باشى، قدرت بس جليل است و چون‏ رخت بر بندى، فراقت رنج افزا شود. اى مايه اميد ما كه دوريت براى ما بس دردناك است.
بدرود، اى همدم ما كه چون بيايى، شادمانى و آرامش بر دل ما آرى و چون بروى، رفتنت وحشت خيز است و تألم افزاى.
بدرود، اى همسايه ‏اى كه تا با ما بودى، دلهاى ما را رقّت بود و گناهان ما را نقصان.
بدرود، اى ياريگر ما كه در برابر شيطان ياريمان دادى و اى مصاحبى كه راههاى نيكى و فضيلت را پيش پاى ما هموار ساختى.
بدرود، كه آزاد شدگان از عذاب خداوند، در تو چه بسيارند، و چه نيكبخت است آن كه حرمت تو نگه داشت.
بدرود، كه چه بسا گناهان كه از نامه عمل ما زدودى و چه بسا عيبها كه پوشيده داشتى.
بدورد، كه درنگ تو براى گنهكاران چه به درازا كشيد و هيبت تو در دل مؤمنان چه بسيار بود.

صحیفه سجادیه، دعای چهل وپنجم.

ابن تيميه در كتاب منهاج السنة مى‌نويسد:

«على مع الحق والحق معه يدور حيث دار ولن يفترقا حتى يردا على الحوض من أعظم الكلام كذبا وجهلا؛ فإن هذا الحديث لم يروه أحد عن النبي صلى الله عليه وسلم لا بإسناد صحيح ولا ضعيف»
حديث «على با حق است و حق با او است از بزرگترين دروغ‌ها و نادانى است؛ زيرا اين حديث را هيچ كس از رسول خدا (ص) نقل نكرده است،‌ نه با سند صحيح و نه با سند ضعيف؛ پس چگونه شيعيان ادعا مى‌كنند كه همگى اين روايت را نقل كرده‌اند.
منهاج السنة ج4، ص238.

پاسخ

حدیث:علی مع الحق و الحق مع علی و لن یفترقا؛
علی با حق است و حق با علی است. این دو از همدیگر جدا نمی‌شوند.

در منابع سنی با تعابیر مختلفی آمده و همه نشانگر این است که نبی مکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: علی با حق است و حق با علی است، این دو از همدیگر جدا نمی‌شوند.

یا حدیث قرآن با علی است و علی با قرآن هست اینها از همدیگر جدا نمی‌شوند؛ یعنی علی بن ابی طالب محور حق و محور تبیین و تفسیر و بیان قرآن است این تعبیر درکتب اهل سنت ، از جمله  کتاب تاریخ دمشق ابن عساکر آمده است. در صفحه بعد آمده است که:
ابی لیلی الغفاری می‌گوید: از نبی مکرم شنیدم که فرمود بعد از من فتنه‌ای به پا خواهد شد. در این هنگام همراه و ملتزم علی بن ابی طالب باشید و از او جدا نشوید.
علی اول کسی است که در قیامت من را می‌بیند و اول کسی است که با من مصاحفه می‌کند و همراه من در آسمان بالا است و او فاروق و فرق گذارنده بین حق و باطل است.
تاريخ مدينة دمشق، ابن عساكر، ج 42، ص 450.

فایل زیر پاسخی به یاوه گویی های ابن تیمیه باتکیه بر منابع اهل سنت است که  آگاهی نسبت به آن برهر مسلمان اعم از شیعه وسنی ضروری است:

دانلود: