این ماه رمضان در ميان ما ستوده ماندو با ما به نیکی، همنشینی کرد و گرانبهاترين سودهاى مردم جهان را به ما ارزانى داشت. اما چون زمانش به سر رسيد و مدتش و شمار روزهايش پايان گرفت، آهنگ رحيل كرد.
اى خداوند، اينك با او وداع مى‏ كنيم، همانند وداع با عزيزى كه فراقش بر ما گران است و رفتنش ما را غمگين و گرفتار وحشت تنهايى می كند، عزيزى كه او را بر ما پيمانى است كه بايد نگه‏داريم و حرمتى كه بايد رعايت كنيم و حقى كه بايد ادا نماييم. پس، این گونه مى‏ گوييم:

بدرود اى بزرگ‏ترين ماه خداوند و اى عيد اولياى خدا.

صحیفه سجادیه، امام سجاد علیه السلام، دعای چهل وپنجم.