کتاب 1001 فضیلت از امیرالمومنین علیه السلام به قلم محمد رضا رمزی اوحدی با استناد به منابع مهم اهل سنت نوشته شده و دربرگیرندۀ 7 فصل است که به ترتیب :

فصل اول: شامل آيات قرآن کريم در شأن امام علی علیه السلام در کتب تفسيری اهل سنت 

سوره حمد آيه 1 بسم الله الرحمن الرحيم، سوره حمد، آيه 51 ، سوره بقره آيه 51 ،سوره بقره آيه 52  و….  .

فصل دوم:شامل فضایل امام علی علیه السلام در کتب حدیثی اهل سنت

ولايت محور بعثت، مالک درستي يک روايت چيست؟ ، آيا ما به فکر عاقبت کار خود هستيم؟ ، ثقل اکبر ،علي علیه السلام وارث علم نبي،علي عليه السالم حقيقت آشکار ، انکار نبوت انبياء گذشته ، حسد عامل گمراهي … و…

فصل سوم: فضایل امام علی علیه السلام در کتب صحابی وعلماء اهل سنت

سخن زمخشري مفسر بزرگ اهل سنت،سخن ابن ملجم،سخن ربيع بن خيثم،سخن عجيب ابن ابي الحديد
سخن محمدبن طلحه شافعي

فصل چهارم: حدیث غدیر در کتب اهل سنت

فصل پنجم: معاویه را بشناسیم

فصل ششم: پاسخ به شبهات و کتاب راهي ديگر براي کشف حقيقت (چاپ عربستان سعودی)

فصل هفتم: شمیمی از گلشن شیدایی(اشعار)

محققان وعلاقه مندان به دریافت این کتاب می توانند آنرا از اینـجـــــــــا دریافت کنند.

در سومين جمعه از رحلت جانگداز رهبر كبير انقلاب و بنيان گذار جمهورى اسلامى ايران حضرت امام خمينى (ره ) آية الله شيخ ابوالقاسم خزعلى - از فقهاى شوراى نگهبان - طى سخنان قبل از خطبه هاى نماز جمعه در دانشگاه تهران اظهار داشت :

حضرت امام خمينى (ره ) قبل از آن كه به دار بقا بشتابند خوابى ديده اند كه مضمون آن را براى همسر خويش نقل كرده اند و تاءكيد نموده اند تا در قيد حيات دنيوى هستم و به سراى باقى سفر ننموده ام از فاش نمودن اين خواب احتراز نما و براى احدى نقل مكن .آن خواب اين است :

در رؤ يايى ديدم از دنياى فانى كوچ نموده ام و حضرت امير مؤ منان على (ع ) مرا غسل داده و كفن نمود، سپس آن حضرت به من فرمود: آيا راحت شدى ؟

عرض كردم : اى جد بزرگوار! قلوه سنگى در زير سرم مى باشد كه موجب ناراحتى مى شود، پس آن امام بزرگوار سنگ مزبور را از زير سرم برداشتند و دوباره فرمودند: آيا رهايى يافتى ؟

عرض كردم :  بلى يا اميرالمؤ منين (ع ).

 مردان علم در ميدان عمل ، ج 3، ص 353.

مقدّرات سال برای هر فردی از افراد، امشب(شب قدر) معیّن می شود! اگر انسان  کاری بکند، توبه ای، انابه ای،دعایی، تغییر حالی، آن مقدّرات، قبل از حتمیّتش تغییر می کند.

«…إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيرُِّ مَا بِقَوْمٍ حَتىَ‏ يُغَيرُِّواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ…» (رعد/11)

در حقيقت، خدا حال قومى را تغيير نمى‏ دهد تا آنان حال خود را تغيير دهند.

اگر صفات باطنی انسان تغییر کند خدا هم مقدّرات انسان را عوض می کند.

قلوب اگر توأم باشد با نفاق وبخل، حرص وشرک وخودبینی وخود پرستی، مقدّرات انسان طبق همین قلبهای آلوده وسیاه به نحوی مقدّرخواهد شد.

واگر وجهه قلب تغییر کرد وتبدیل کرد، این خصوصیّاتش مبدّل به توحید وصفا و انفاق وایثارو گذشت وعبودیّت وحال ذُلّ ومسکنت نسبت به ساحت پروردگار شد، مقدّرات چیز دیگرخواهد شد.

بنابراین در شب قدر با توبه وتغییر حال، مقدّرات عوض می شود.

بیانات اخلاقی، علامه حسینی تهرانی، ص305

ديوان قضا خطی ز ديوان علی است

سُكان قدر، در يَدِ فرمان علی است

طبع من و مدح مرتضی، شرمم باد

آنجا كه خدای من ثنا خوان علی است

***

تا حُبّ علی بُود مرا در رگ و پوست

رنجم ندهد سرزنش دشمن و دوست

جز نام علی لب به سخن وا نكنم

«از كوزه همان برون تراود كه در اوست»

***

چون گاه ولادت ولّی حق شد

در خانه حق، علی به حق ملحق شد

گر مظهر حق ذات علی نيست چرا

از نام خدا نام علی مشتق شد؟

***

در برج ولا مهر جهان تاب علی است

در شهر علوم سرمدی، باب علی است

از اول خلقت جهان تا محشر

مظلوم ترين شهيد محراب، علی است

***

آنجا كه علی واسطه ی فيض خداست

برغير علی هر كه كند تكيه خطاست

با مدعيّان كور باطن گوئـيـد

آنجا كه خدا هست و علی نيست كجاست؟

احياء شب قدر به بيدار بودن شب تا سحر خلاصه نمی شود اين بيدار بودن هدفی پشتش نهفته است و آن عبادت است، قرائت دعا، نماز، قرآن و … .

چه نيكوست اگر محفلی را ترتيب می دهیم هدف، بيدار كردن دل شب زنده دار باشد، نه صرف باز نگاه داشتن چشمان.

از این رو در روايات اسلامی تأكيدات فراوانی بر بزرگداشت اين شب عظيم به وسيله شب زنده داری، مناجات، خواندن قرآن و ادعيه، برپا داشتن نمازهای مستحبی و قرآن بر سر نهادن شده است. ولی بايد توجه داشت كه انجام اين سنت های نيكو لطمه ای بر واجبات نزند و خسرانی جبران ناپذير را به دنبال نداشته باشد.

برخی از واجباتی كه گاه در اين شب مورد غفلت واقع می شوند از این جمله اند:

* ترك نماز صبح
معمولا چند ساعتی تا نماز صبح باقی است كه پس ازشب زنده داری به خانه بازمی گردیم و پس از خوردن سحری خواب چشمانمان را فرامی گیرد. اين بهترين زمان برای شيطان است تا دست به كار شده و اجر شب زنده دارای را ضايع كند. فرصتي مناسب برای ترك واجب به بهانه انجام مستحب.اين در حالی است كه امام علی (عليه السلام) در آخرين وصايای خويش به امام حسن (عليه السلام) فرمودند:

«فرزندم ! تو را وصيت می كنم به نماز اول وقت».[1] و در اين ميان نماز صبح جايگاهی شريف تر از ساير نمازها دارد. در روايتی از رسول خدا (صلي الله عليه و آله) آمده است: «كسی كه نماز صبح نخواند قرآن از او بيزار است».[2]
 
* نارضايتي پدر و مادر
دراین شبهاهر كس دوست دارد به مكان خاصی رفته و با افرادی كه می پسندد همنشين گردد. اين شور و اشتياق به ويژه در جوان ها رنگ و بويی ديگر دارد. در اين ميان والدين به دلائل گوناگون ممكن است با برخی از علائق فرزندان خويش مخالفت نمايند. بنا برمصلحت خود به آن ها اجازه ندهند بروند يا آنكه از آن ها بخواهند تا پاسی از شب نگذشته به خانه برگردند. شايد برخی از والدين به دليل كهولت سن يا بيماری، توان شركت در مراسم را نداشته باشند به همين خاطر از فرزندان خويش می خواهند در خانه کنارشان باشندو مراسم را به جا آورند. در اين ميان مخالفت فرزندان با آنان امری غيرقابل قبول در محضر حضرت حق خواهد بود چرا كه وظيفه فرزندان در قبال والدين بسيار سنگين است.
اسلام نيكي به پدر و مادر را در كنار عبادت خداوند قرار داده است و از مسلمين می خواهد تمام توان خويش را برای پاسداری از حقوق آنان به پا دارند. امام صادق (عليه السلام) می فرماید: «گناهی كه مانع استجابت دعا می شود و زندگي را تيره و تار می كند، نافرمانی از پدر مادر است».[3] مگر نه اينكه در شب قدر دست نياز به سوی بی نياز بلند می گردد تا حاجات مادی و معنوی برآورده به خير گردد؟! پس اعمال اين شب با نارضايتی والدين تباه خواهند شد. امام هادی(عليه السلام) می فرمايند: «آزردن و نافرمانی پدر و مادر، نداری می آورد و به خواری می كشاند».[4]
 

* ضايع كردن حقوق ديگران
اصولا در هنگام برگزاری مراسم های مذهبی، گروه زيادی از افراد، در مكانی محدود، كنار يكديگر می نشينند و به انجام فرائض دينی مشغول می شوند. اين با هم بودن به خودی خود بسيار زيباست و وحدت و يكدلی امت اسلامي را يادآور می شود و می تواند سبب ايجاد دوستی ها و مودت های فراوانی گردد. بسياری از افراد پس از مدت ها يكديگر را در اين مجالس می بينند. ديدارها تازه می شود و دل ها شاد می گردد. اما بايد توجه داشت كه اين بركات، آسيب هايی را نيز با خود به همراه خواهد داشت كه توجه به آن ها ضروری است. برخی از افراد پس از ديدن دوست و آشنا فراموش می كنند برای چه امری در اين مجلس حضور يافته اند. از ياد می برند كه در مكانی عمومی حضور دارند. جايي كه ديگران براي به دست آوردن آرامش از دست رفته در طول سال، بدان پناه برده اند. همهمه و سر و صدا، به ويژه در هنگام سخنرانی ها، يكي از بزرگ ترين مشكلات در مجالس مذهبی است كه منجر به ضايع شدن حقوق ديگران می گردد. حقی كه خدا آن را نمی بخشد. حضرت علی (عليه السلام) می فرمايد: «اما ظلمی كه بخشوده نمی شود ظلمی است كه بعضی از بندگان خدا بر بعض ديگر می كنند».[5]
و در روايت ديگری آن حضرت حتی ادای حق الناس را از حق الله مهم تر دانسته و می فرمايد: «خداوند حقوق بندگانش را مقدم بر حقوق خود قرار داده و كسی كه حقوق بندگانش را رعايت كند حقوق الهی را نيز رعايت خواهد كرد».[6]
 
* عدم توجه به حال كودكان
يكي از امور شايع در شب های قدر، و به طور كلی هيئات مذهبی، آن است كه مادران فرزندان نوزاد و خردسال خويش را با خود به مجالس می آورند بی آنكه توجهی به وضعيت روحی فرزند و ميزان تاب و توان آن داشته باشند. برخي از نوزادان و كودكان توان تحمل جمعيت زياد را ندارند و در مجالس شلوغ بی تاب گشته و شروع به گريه می كنند كه نتيجه آن چيزی جز آزار خود كودك، مادر و سايرکسانی كه در مجلس حضور يافته اند نخواهد بود. پيامبر اكرم (صلی الله عليه و آله) به ياران خويش توصيه می نمودند: «فرزندان خود را به كسب سه خصلت تربيت كنيد: دوستی پيامبرتان و دوستی خاندانش و قرائت قرآن».[7] اما در كنار آن به آنان سفارش می نمودند آنچه را كه انجام آن برای كودك سنگين و طاقت فرساست از او نخواهند.[8]
حضور در اين مجالس به همراه كودكانی كه تحمل فضا را ندارند ممكن است منجر به دوري و انزجار آن ها از اين مراسم ها شده و خاطراتی بد را برايشان به همراه داشته باشد. بايد توجه داشته باشیم كه عبادت و راز و نياز با خداوند مكان بردار نيست. هركس در هر مكاني می تواند روی به سويش آورده و با او نجوا كند. چه بسا ثواب مادرانی كه به منظور رعايت حال فرزندان، در خانه و از طريق راديو و تلويزيون به انجام اين سنت اقدام می كنند عظيم تر از سايرين باشد چرا كه رسول خدا (صلی الله عليه و آله) فرموده اند: «هر كس كودك گريان خود را راضی كند تا آرام شود، خداوند از بهشت آن قدر به او می دهد تا راضی شود».[9]
 
البته پسنديده است که در مكان های برگزاری مجالس، جايی را برای مراقبت از كودكان قرار دهند تا هم والدين با آسايش خيال به عبادت بپردازند و هم كودكان از اين مجال برای بازی استفاده كرده و خاطرۀ خوشی در ذهنشان به جا گذارد.
 
* عدم رعايت نظافت
زماني كه انسان قرار است در مكانی عمومی حضور يابد بايست نكات مربوط به نظافت فردی و عمومی را به خوبی رعايت نمايد. پوشيدن لباس های تميز، مسواك نمودن دهان و جلوگيری از ريختن زباله، هر چند كوچك و ناچيز، در مكان از امور مهمی است كه توجه بدان ها به ويژه برای شب زنده داران اهميتی بسيار زياد دارد، وعلاوه بر آن زحمت نظافت آن بر دوش دیگر مومنین می افتد. هر كس بايد خود را به رعايت اين امور مقيد سازد تا همگی بتوانند در محيطی سالم به انجام مناسك مذهبی بپردازند. امام رضا (عليه السلام) نظافت را در شمار اخلاق انبيا دانسته اند[10] و رسول خدا (صلی الله عليه و آله) فرموده اند: «خداوند زيباست و زيبايی را دوست دارد، بخشنده است و بخشش را دوست دارد، پاكيزه است و پاكيزگی را دوست دارد».[11]
 
پی نوشت:
1. ميزان الحكم/ج 4/ص 3539.
2. اسرار الصلاه، ص 34.
3علل الشرايع ج 2، ص 584.
4. بحارالأنوار(ط-بيروت) ج 71 ، ص 84.
5. نهج البلاغه، خطبه 175.
6. ميزان الحكمه، ج 2، ص 480.
7. كنزالعمال، ج16، ص456، ح45409.
8. كافي، ج 6، ص50.
9. الفردوس، ج3، ص549، ح5715.
10. كافي، ج 5، ص 567، ح 50.
11. نهج الفصاحه، ح 690

در ادامۀ پاسخ به شبهه ای که در پست قبل راجع به دفاع حضرت علی علیه السلام از خود درمورد اولویت وحق خلافت وامامت ایشان حدیث دیگری در کتاب الخصال مرحوم صدوق رحمت الله علیه وارد شده که درآن، حضرت در این زمینه با خلیفۀ اول، ابوبکر، احتجاج کرده وکسی جز خود را برای خلاقت شایسته نمیداند. این حدیث مانند روایت قبل بسیار شنیدنی وجانسوز است واوج مظلومیت حضرت را می رساند.

مشاهده ودانلود در فایل های پیوست: