حضرت فاطمه معصومه(س) در حال بيماري رهسپار قم شد و فرمود: مرا به شهر قم ببريد؛ زيرا از پدرم شنيدم که مى‏‌فرمود: شهر قم مرکز شيعيان ماست.

حضرت فاطمه معصومه روز يکشنبه 23 ربيع الاول سال 201 هجري قمري برابر با اول آبانماه 195 هجري شمسي به شهر مقدس قم وارد شدند،‌ اخت الرضا در سال 173 هجري در شهر مدينه ديده به جهان گشود و پس از آنکه مأمون عباسي در سال 200 هجري ثامن الحجج(ع) را به خراسان دعوت کرد، حضرت(س) همراه عده‌اي ‌از برادران و بستگان خود پس از گذشت يک سال به انگيزه ديدار برادر وارد ايران شد

    در کتب‌ تاريخي نوشته شده است که پس از اينکه مأموران حکومت عباسي در ساوه جلوي کاروان حضرت معصومه(سلام الله علیها) را گرفتند، حدود 23 نفر از آن‌ها کشته، گروهي اسير و گروهي نيز متواري شدند، همچنين نقل شده که حضرت معصومه (سلام الله علیها) را عمال بني‌ عباس در ساوه مسموم کردند، بنابراين آن حضرت در حال بيماري رهسپار قم شد و فرمود: مرا به شهر قم ببريد؛ زيرا از پدرم شنيدم که مى‏‌فرمود: شهر قم مرکز شيعيان ماست.

    البته در سابقه شهر قم آمده است که از همان قرن اول هجري تشيع در قم رواج يافته بود و اين شهر از سوي امامان شيعه به عنوان پناهگاه شيعه محسوب مي‌شد و خيل عظيمي از پيروان اهل بيت(علیهم السلام) را در خود جاي داده بود،‌ به هر حال بعد از ورود حضرت معصومه(سلام الله علیها) به قم و دفن پيکر مطهر آن حضرت در اين ديار، علويان و سادات بيشترى به اين شهر روى آوردند، توجه شيعيان به اين نقطه فزونى يافت و علما و مشاهير شيعه در طول تاريخ به ‏اين مکان مقدس توجه نشان دادند و به اين ترتيب قم با اين ويژگى‌‏ها در ميان شهرهاى شيعه‌نشين از شهرت جهانى برخوردار شد و يکى از شهرهاى مهم جهان اسلام به شمار آمده و از همه مهم‏تر به عنوان پايگاه اصلى باشکوه‌ترين انقلاب در تاريخ جهان مطرح شد.

  البته قبل از اسلام قم به صورت چند قلعه‌اي بوده و زرتشتيان و يهوديان در آن سکونت داشتند که با ورود اسلام و حضور اشعري‌ها که شيعي و يمني تبار بودند اين شهر گسترش يافت.

با اين وجود روايت‌هاي مؤرخان و مستشرقان درباره جايگاه مزار حضرت معصومه(س) در شهر قم هم خواندني است، به گونه‌اي که «اوژن فلاندن‏» جهانگرد فرانسوى و دانشمندى که در زمان محمد شاه قاجار در سال‏هاى 1219 و 1221 شمسى به اتفاق هموطن هنرمند خود «پاسکال کست‏» به ايران آمده بود، چنين مى‏ نگارد:

«مقبره فاطمه که ايرانى ‏ها «معصومه‏» مى‌‏نامند، در تمام مشرق احترامى به سزا دارد و مردم از اکناف به زيارتش مى‏‌آيند، فاطمه(علیها سلام) نوه على(علیه السلام) است،. از پادشاهان ايران شاه عباس دوم، شاه صفى و فتحعلى شاه در قم مدفون هستند، تيمور لنگ به قم چندان لطمه نرسانده و شايد از برکت فاطمه(علیهاسلام) باشد».

همچنين «کارل بروگش‏» جهانگرد آلمانى نيز که اوضاع ايران را در سده نوزدهم ميلادى از ديد مادى خود بررسى کرده است، مى‏‌گويد:

«دورنماى قم به معناى واقعى کلمه از فاصله چند ميلى مى‏‌درخشد، زيرا گنبد زيارتگاه اين شهر را با ورقه‏‌هايى از طلا پوشانده‌‏اند که نور آفتاب را به شکل خيره‌کننده‌‏اى منعکس مى‏‌کند، شاهان ايران علاقه زياد دارند به اينکه گنبد بناهاى مقدس را با ورقه‏‌هاى طلا و نقره بپوشانند، طلاکارى‏‌ها و نقره‌کارى‏‌هاى زيباى ضريح مقدس واقعاً چشم را روشن مى‏‌کنند. خدمتکارانم پيوسته از شکوه و جلال گنبد و مقبره فاطمه در قم سخن مى‏‌گفتند، نه فقط زندگان بلکه مردگان نيز به سوى اين مزار جلب مى‏‌شوند، زيرا بسيارى از ايرانيان وصيت مى‏‌کنند که پس از مرگ در جوار اين بانوى مقدس دفن شوند، قم مدفن قديسين هم هست. بنا به گفته اهالى محل، قم داراى 444 امامزاده کوچک و بزرگ است‏».

با اين وجود امام راحل(ره) هم به در سخنانش به اين مهم اشاره مي‌کند و مي‌فرمايند:

«قم حرم اهل بيت است. قم مرکز علم است. قم مرکز تقواست. قم مرکز شهادت و شهامت است. از قم علم به همه جهان صادر شده است و مى‏‌شود و از قم شهادت به همه جا صادر مى‏‌شود. قم شهرى است که در آن ايمان و علم و تقوا پرورش يافته و… از زمان ائمه اطهار(ع) مورد توجه اسلام بوده است و از قم تقوا، شجاعت، شهامت و همه فضايل به همه‏ جا صادر مى‏‌شد و صادر خواهد شد، علمايى که در قم من ادراک کرده‏‌ام، کسانى بودند که در دنيا نمونه بودند، در علم و در تقوا و من اميدوارم که ادامه پيدا کند اين علم و تقوا در شهر شما تا زمان ظهور امام زمان سلام الله عليه‏».

آئينه توحيد به قم مي‌آيد/ يا خواهر خورشيد به قم مي‌آيد
نذر نفحات فاطمي‌اش صلوات/ با آمدنش عيد به قم مي‌آيد

   درباره محل اسکان حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) هم نقل شده که خانه موسي بن خزرج بوده که در آن روز در منتهي‌اليه سمت جنوب غربي شهر قم بوده، امروزه در محله «ميدان مير» محلي به نام ستيه است که مسجد و مدرسه‌اي در اطراف آن بنا کرده‌اند و از قديم‌الايام سينه به سينه رسيده است که اين مکان جاي فرود آمدن حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) است.

 شبکۀ جهانی ولایت

http://www.velayattv.com

   مرحوم محدث قمی رحمه الله صاحب مفاتیح الجنان وقتی نام رسول اکرم صلی الله علیه واله رامی نوشت جمله “صلی الله…"را یا نام یکی ازایمه علیهم السلام را می نوشت جمله «علیه السلام» راکامل می نگاشت وبانوشتن رمز"ص"و"ع"مخالف بودوکافی نمی دانست واگراشتباها نام خدا  یا یکی ازمعصومین علیهم السلام رامی نوشت آن راخط نمی زد بلکه بانقطه چین کردن دراطراف آن اشتباهش رامشخص میکرد.

همچنین مرحوم شهیدثانی رحمه الله ضمن سفارش به موضوع فوق نقل فرموده که اولین کسی که رمز"ص"یا"صلعم"رابه جای “صلی الله علیه واله"اختراع وشایع نمود,دستش دچارقطع وبریدگی شد.

منبع：مقدمه کتاب منازل الاخره تالیف شیخ عباس قمی رحمه الله,صاحب مفاتیح الجنان

امام صادق عليه السلام فرمود: يكى از قريش به رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله گفت: شما كه آخرين و پايان پيغمبران هستى، به چه سبب (در مقام و رتبه) از همه پيش افتادى؟

فرمود: زيرا من نخستين كسى بودم كه به پروردگارم ايمان آوردم و نخستين كسى كه پاسخ گفت، زمانى كه خدا از پيغمبران پيمان گرفت و آنها را بر خودشان گواه ساخت كه مگر نه اينست كه من پروردگار شما هستم؟ گفتند چرا، من نخستين پيغمبرى بودم كه چرا گفت: پس سبقت من بر پيغمبران به واسطه اقرار به خدا بود (كه پيش از همه گفتم).

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى ؛ ج‏2 ؛ ص327

فرمان دین و رهبرِ فرزانه وحدت است
تیری به قلبِ ظالمِ بیگانه وحدت است

ای آنکه نام سیره ی رِندانه می بری
اول نشانِ سیره ی رندانه وحدت است

در مصر …. نیجریه و بحرین و در عراق
تنها دلیل سیلیِ خصمانه وحدت است

ای عاشقانِ کوی شهنشاهِ لا فتی
راهی که رفته آن شهِ دُردانه وحدت است*

شکر خدا به برکت فرمان رهبری
دائم چراغِ روشنِ این خانه وحدت است

 سیروس بداغی

آگاه باشید هر کس که مردم را به این شعار «تفرقه و جدایی» دعوت کند او را بکشید هر چند که زیر عمامه من باشد.
خطبه ی 127نهج البلاغه

ولادت پيامبر رحمت(ص)و امام جعفر صادق(ع)تبريک و تهنيت باد.

امشب سخن از جان جهان باید گفت

توصیف رسول انس و جان باید گفت

در شام ولادت دو قطب عالم

 تبریک به صاحب الزمان باید گفت . . .

هفده ربیع، بهاری ترین فصل اهل زمین است در نیلوفرانه قدوم ختم رسل،

برای روشنی دیدگان جد عزیزش، نور در دیدگان منتظر آینه ها پراکنده اند؛

نور عالم گیر صــادق آل احمـــد را!

   همه کسانی که زمان رسول خدا صلی ‏الله ‏علیه ‏و‏آله را درک کرده ‏اند، به این حقیقت اعتراف دارند که آن حضرت، دل‏سوزترین و با محبت‏ترین افراد نسبت به مردم بود. انس بن مالک در توصیف آن حضرت می‏گوید: «کانَ رَسولَ اللّه‏ صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله مِنْ اَشَدِّ الناسِ لُطْفا بالنّاس؛ رسول خدا صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله، بیشترین لطف و محبت را به مردم داشت.»

حلیة الاولیاء، ج ۶ ، ص ۲۶

   سیره ‏نویسان درباره این ویژگی پیامبر نوشته‏ اند: «پیامبر اکرم صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله قلبی رئوف داشت و نسبت به همه مسلمانان، مهربان بود.» التاریخ الکبیر، ج ۴، ص ۲۱۱

   امیرمؤمنان علی‏ بن ابی‏طالب علیه ‏السلام نیز در این ‏باره فرموده است: «کانَ أَلیَنَهم عَریکةً؛ [پیامبر خدا] نرم‏خوترین مردم بود».مکارم الاخلاق، ص ۱۸

   حال مهم‏ترین پرسشی که درباره محبت و مهربانی رسول خدا صلی ‏الله ‏علیه ‏و‏آله پیش می‏ آید، این است که منشأ این همه لطف و مهربانی چیست؟

   در پاسخ می ‏توان گفت عشق آن حضرت به انسان‏ها، لازمه و نتیجه محبت به خداست. پیامبر، حبیب خداست و لازمه این محبوبیت، محبت وی به خداست. به اعتقاد عارفان، حب به یک شی‏ء، حب به آثار آن نیز هست. هر اندازه محبت به خدا بیشتر باشد، مهربانی و محبت به خلق خدا نیز بیشتر خواهد بود. ازاین‏رو، همه مردم برای رسول خدا صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله، به منزله فرزندان و خویشانش بودند. امام خمینی رحمه‏ الله در این‏ باره می‏ نویسد:

راستی، چرا پیغمبر خاتم از ایمان نیاوردن مشرکان، آن‏گونه تأسف و تأثر داشت؟… [این ناشی از] عشق به خدا [بود] که عشق به خدا، عشق به جلوه ‏های او نیز هست… . [پیامبر]، سعادت همه را می‏خواست و برای سعادت همه مبعوث شده بود. جلوه ‏های رحمانی، ص ۳۴.

پیامبر خدا می ‏دانست که خدای متعال، مهربان است و مهربانی را دوست دارد. بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۳۹۴

ایشان نه تنها خود به انسان‏ها و دیگر آفریده ‏های خدا مهر می‏ ورزید، بلکه مردم را نیز به این کار تشویق می‏ کرد و می‏فرمود:

«خدای رحمان به مهربانان مهربانی می ‏کند. پس با آنان که در زمین هستند، مهربان باشید تا آنان که در آسمانند، بر شما رحمت آورند.»مستدرک الوسائل، ج ۹، ص ۵۴

نیز می‏فرمود: «مَنْ لایَرحُم النّاس لایرحَمُهُ اللّه‏؛ هر کس نسبت به مردم رحمت ندارد، رحمت خدا شامل حالش نم ی‏شود.»همان، صص ۵۵ و ۵۶.

در کلامی دیگر، به انسان‏ها تأکید می‏کند:
محبوب‏ترین و نزدیک‏ترین شما به من در روز قیامت، خوش‏ خلق ‏ترین شماست؛ آنان که با مردم انس و الفت می‏ گیرند و مردم نیز با آنان انس و الفت می‏گیرند. بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۳۸۷

سید صادق سید نژاد