مباهله در اصل از ” بَهل ” به ‌معني رها کردن و برداشتن قيد و بند از چيزي است، اما مباهله به‌ معناي لعنت کردن يکديگر و نفرين کردن است.

   کيفيت مباهله به اين گونه است که افرادي که درباره مسئله مذهبي مهمي گفتگو دارند در يک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرّع کنند و از او بخواهند که دروغ گو را رسوا سازد و مجازات کند.

   ناﮔﻔﺘﻪ ﭘﻴﺪﺍ ﺍﺳﺖ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ” ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ” ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻤﻠﻰ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﻫﻴﭻ ﻓﺎﻳﺪﻩ ﺍﻯ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻣﺆﺛﺮ ﮔﺮﺩﺩ، ﻭ ﺑﺎ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺷﺪﻥ ﺍﺛﺮ ﺁﻥ، ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﮔﺮﺩﻧﺪ.

روز هفدهم مهرماه روز قشنگ خانواده  نامیده شده واز جمله قوانین یک خانوادۀ ایده آل، حکومت مَرد در خانواده است.
♦♦حكومت مرد در خانواده، نه تحكّم و زورگويي♦♦

 كجا بودي؟ به چه كسي تلفن كردي؟ چه حقي داشتي رفتي؟ مرد در خانه حق حكومت دارد امّــــا حق تحكّم ندارد.
فرق است بين حكومت و تحكّّم.

حكومت يعني مصلحت نيست اين كار را بكني. تو اينجا مي‌روي صلاح نيست. اين فاميل چنين است و آن فاميل چنان است. خانم اين جلسه رفتنش عوارض دارد، آسيب دارد، با يك چنين افرادي بايد ملاقات كني، يك چنين حرف‌هايي را مجبور مي‌شوي بزني، يك چنين حرف‌هايي را مجبور مي‌شوي گوش كني!

حكومت يعني مصلحت انديشي! مرد در خانه حق حكومت دارد، يعني حق دارد طبق مصلحت به خانمش بگويد: اينجا برو و اينجا نرو! اما حق تحكمُّ ندارد.

چون مَــــــــردم  نه!  بلکه چون منطقي مي‌ گويم. . .

چون مَــــــــردم نه ! چون حرفم حسابي است، گوش بده!  

چون مَــــــــردم نه!  بلکه چون خانواده ام را دوست دارم .

چون مَــــــــردم نه! بلکه چون خوشبختی آنها را خواهانم وبرایشان مصلحت اندیشی می کنم .

در كتب پيروان مكتب اهل البيت آمده است: اين توطئه مربوط به «عقبه ي هرشي» 22 ذی الحجه ، بعد از غدير خم بود.

«هرشی» درمیان مکه  ومدینه ، کوهی درنزدیکی  جحفه بود. تفصيل داستان را در بحار، ج 28 ص 111- 96 به نقل از حذيفه نقل كرده‏  است وخلاصه از این قرار است که:

اوّل كسانى كه بر غصب خلافت هم پيمان شدند ابو بكر و عمر بودند، و اساس و پايه ‏اى كه طبق آن پيمان بستند و ساير پيمانهايشان هم بر آن پايه بود اين بود كه «اگر محمّد بميرد يا كشته شود اين امر خلافت را از اهل بيتش بگيريم بطورى كه تا ما هستيم احدى از آنان به خلافت دست نيابد».
بعد از آن ابو عبيده جراح و معاذ بن جبل و در آخر سالم مولى ابى حذيفه هم به آنان پيوستند و پنج نفر شدند. اينان جمع شدند و داخل كعبه رفتند و در بين خود نوشته‏اى در اين باره نوشتند كه: «اگر محمد بميرد يا كشته شود …». و در تمام اين قضايا عايشه و حفصه جاسوس پدرانشان در خانه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بودند.
سپس ابو بكر و عمر جمع شدند و سراغ منافقين و آزادشدگان فرستادند و ما بين خود مشورت و نظر خواهى كردند و بر اين رأى متّفق شدند كه هنگام بازگشت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله از حجة الوداع در گردنه «هرشى» كه در راه مكه در نزديكى جحفه است شتر حضرت را بِرَمانند و به اين طريق حضرت را به قتل برسانند.(اسرار آل محمد،ترجمه کتاب سلیم بن قیس،ص232)

پس از اعلام ولایت وخلافت امیرالمومنین علیه السلام  پیامبرصلی الله علیه واله دستور داد تا مردم با على عليه السّلام بيعت كردند و

ادامه »