مباهله در اصل از ” بَهل ” به ‌معني رها کردن و برداشتن قيد و بند از چيزي است، اما مباهله به‌ معناي لعنت کردن يکديگر و نفرين کردن است.

   کيفيت مباهله به اين گونه است که افرادي که درباره مسئله مذهبي مهمي گفتگو دارند در يک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرّع کنند و از او بخواهند که دروغ گو را رسوا سازد و مجازات کند.

   ناﮔﻔﺘﻪ ﭘﻴﺪﺍ ﺍﺳﺖ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ” ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ” ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻤﻠﻰ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﻫﻴﭻ ﻓﺎﻳﺪﻩ ﺍﻯ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻣﺆﺛﺮ ﮔﺮﺩﺩ، ﻭ ﺑﺎ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺷﺪﻥ ﺍﺛﺮ ﺁﻥ، ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﮔﺮﺩﻧﺪ.