12-زَرود
دوشنبه، 21 ذی حجه

ملاقات با زهیربن قین

زهیر، در نزدیکی اردوی امام خیمه زده بود واز هواداران عثمان به شمار می رفت.
مردى از بنى فزارة مى ‏گويد: ما با زهير بن قين بجلى بوديم، هنگامى كه از مكه حركت كرده بوديم همراه حسين عليه السّلام‏ راه مى‏ رفتيم، ولى از اينكه با حسين عليه السّلام‏ در يك منزل همنشين شويم به شدت پرهيز مى ‏كرديم‏ به طورى كه هيچ چيزى نزدمان مبغوض‏تر از اين نبود كه با حسين عليه السّلام در يك منزل فرود بياييم. از اين رو وقتى حسين عليه السّلام‏ در حركت بود زهير جلو مى‏ افتاد، اين روند ادامه داشت‏ تا اينكه در جايى فرود آمديم كه هيچ چاره‏ اى جز منزل كردن در كنار حسين عليه السّلام‏ نداشته‏ ايم، لذا حسين عليه السّلام‏ در گوشه‏ اى و ما در گوشه ديگرى منزل كرديم، هنگامى كه ما بر سر سفره غذا نشسته بوديم فرستاده حسين آمد، سلام كرد و داخل شد، گفت: زهير بن قين؛ ابى عبد الله حسين بن على مرا پى شما فرستاده، تا نزد او بيايى، ناگاه‏ همگى هر چه در دست داشتيم به زمين انداختيم و ميخكوب شديم‏ گويى پرنده‏ اى بر سرمان نشسته بود! دلهم بنت عمرو، همسر زهير بن قين گفت: من به زهير گفتم: پسر رسول الله دنبالت مى ‏فرستد تو سرباز مى ‏زنى‏ نمى‏ روى! سبحان الله! برو صحبتش را بشنو بعد برگرد.
زهير بن قين نزدحضرت‏ آمد، ولى چيزى نگذشت كه با چهره ‏اى بشّاش و درخشان بازگشت. و به همراهانش گفت: هر كس مى‏ خواهد، دنبال من بيايد وگرنه اين آخر همراهى و ديدار ما با يكديگر است! لكن حديثى را برايتان نقل كنم! ما در بلنجر [قفقاز] جنگ مى ‏كرديم كه خداوند پيروزى را نصيبمان كرد و غنايمى به دست آورديم. سلمان باهلى گفت: آيا از پيروزى‏ اى كه خدا نصيبتان كرد و غنايمى كه به دست آورديد شاد و خوش‏حال شديد؟
گفتيم: بله، [سلمان‏] گفت: روزى كه‏ جوانان آل محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم را يافتيد از جنگ در ركابشان بيش از غنايمى كه به دست آورديد مسرور و شادمان باشيد. امّا من [زهير]، شما را به خدا مى ‏سپارم! بعد به همسرش گفت: تو را طلاق مى ‏دهم نزد خانواده‏ ات برو، دوست ندارم به واسطه من به شما چيزى جز خير برسد.

 نخستين گزارش مستند از نهضت عاشورا / ترجمه وقعة الطف‏/محمد هادی یوسفی غروی