آيا در ميان شهداي كربلا، افراد غير شيعه هم وجود داشتند؟
برخی گفته اند که تمام شهداي کربلا شيعه نبودند؛ بلكه عثماني ها نيز در ميان آنها وجود داشته اند، مثل زهير بن قين، حر بن يزيد، يزيد بن زياد بن مُهاصر کِندي، سعد بن حارث، ابوالحَتوف بن حارث، عبدالله بن عمير کلبي. پاسخ چیست؟
در جواب باید گفت:
بدون ترديد، محبت اهل بيت عليهم السلام دلهاي شيفتگان و عاشقان را مجذوب آنها ميكند؛ اما تنها محبت، باعث نميشود كه انسان، جان خود را در راه محبوب تقديم نمايد؛ بلكه امري بالاتر از محبت كه همان قبول ولايت و اطاعت باشد، اين آتش را در دل و جان او شعله ور ميسازد؛ يعني محبت به علاوهاي ولايت، نتيجه اش اطاعت از فرمان و دستورات آن بزرگواران را به ارمغان ميآورد. از اين رو، در حادثه عاشورا، وقتي امام حسين عليه السلام از مكه به سوي كربلا ميآمد، در هر منزلي كه فرود ميآمد، با افرادي ملاقات ميكرد و براي شركت در اين جهاد بزرگ از آنها دعوت مينمود، در حالي كه بسياري از آنان، ايشان را ميشناختند و محبت اهل بيت عليهم السلام را نيز در دل داشتند؛ اما كساني كه جذب مكتب حسيني شدند، تنها محبت، آنها را در اين قربانگاه عشق نكشاند، بلكه بالاتر از آن، ولايت الهي آن حضرت اين همه شور حسيني را در دل آنان بر پا كرد، تا جايي كه جانشان را در كف اخلاص گذاشته، در راه دين و هدف امام زمان شان فدا كردند.
نكته دوم اين كه كلمهي «شيعه» به كساني اطلاق ميشود، كه از شخصي پيروي و متابعت نمايد و صرف اين كه فردي محبت آن شخص را داشته باشد، به او «شيعه» نميگويند. با توجه به اين دو نكته، افرادي كه قبل از واقعهي كربلا عثماني و يا از پيروان اديان ديگر بودند (همانند وهب نصراني) وقتي در كربلا به امام پيوستند و در حزب و سپاه آن حضرت قرار گرفتند، ولايت امام را پذيرفتند و با تمام وجود (در اعتقاد و عمل) از ايشان پيروي كردند و خط و انديشهاي طرف مقابل و تمام وابستگي ها را از اديان و مذاهب و رنگ و بوي ديگر رها كردند و با نثار جان و دفاع از حريم اهل بيت پيامبر صلي الله عليه وآله پيروي و شيعه بودنشان را ثابت كردند.
بنابراين، شهداي كربلا همه شيعه بوده اند و آنهايي كه به امام پوستند، شيعه شدند
گروه پاسخ به شبهات
مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عجل الله)