• امام صادق عليه السلام فرمود:

«…اِعرِفْ اِمامَکَ فَاِذا عَرَفْتَهُ لَمْ يَضُرُّکَ؛ تَقَدَّمَ هَذا الامرُ اَمْ تَأَخَّرَ… فَمَنْ عَرَفَ اِمامَهُ کانَ کَمَنْ هُوَ فِي فُسْطاطِ القائِمِ» ؛

«امام زمان خويش را بشناس، پس وقتي او را شناختي پيش افتادن و يا تأخير اين امر [ظهور] آسيبي به تو نخواهد رساند… پس هر آن کس که امام خويش را شناخت، مانند کسي است که در خيمه قائم عليه السلام باشد».(الغيبة، ص 331)

حضرت مهدی عليه السلام هر چند در پس پرده غيبت است؛ ولی هرگز جمال وجودش برای انسان های مهدی باور و مهدی ياور پنهان نبوده است. اگر معرفت به آن حضرت نباشد، ديدن ظاهری ايشان نيز سودی در بر نخواهد داشت، چنان که کسانی بودند که همواره جمال دلنشين پيامبر اکرم صلی الله عليه وآله و ائمه اطهارعليهم السلام را زيارت می کردند؛ ولی بهره معرفتی چندانی از آن اسوه های آفرينش نبردند.

• ونیز فرمود:

«وَمَنْ عَرَفَ اِمامَهُ ثُمَّ ماتَ قَبْلَ اَنْ يَقُوْمَ صاحِبُ هَذا الاَمرِ کانَ بِمَنزِلَةِ مَنْ کانَ قاعِداً فِي عَسْکَرِهِ لا بَل بِمَنزِلَةِ مَنْ قَعَدَ تَحْتَ لِوائِهِ» ؛

«هر آن کس که امامش را شناخت و قبل از قيام صاحب اين امر از دنيا رفت، بسان کسي است که در سپاه آن حضرت خدمت گزاري خواهد کرد؛ نه، بلکه مانند کسي است که زير پرچم آن حضرت است».( کافی، ج 1، ص 371)