الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لا يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَّ اللَّهَ وَ كَفى‏ بِاللَّهِ حَسِيباً (احزاب/39)
كسانى كه پيام‏هاى الهى را ابلاغ مى ‏كنند و از خدا مى ‏ترسند، و از هيچ كس جز خدا بيم ندارند، و خداوند براى حسابرسى كافى است.

در اين آيه سخن از قاطعيّت و شهامت مبلّغ در ابلاغ دستورات الهى به مردم است، ولى بايد بدانيم كه در مواردى مدارا، نرمش و سكوت براى جذب قلوب لازم است.

طبق آموزه های قرآنی، موفقيّت در تبليغ، شرايطى دارد:

الف: تداوم تبليغ. «يُبَلِّغُونَ»

ب: تقوا در عمل. «يَخْشَوْنَهُ»

ج: شهامت و قاطعيّت. «وَ لا يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلَّا اللَّهَ»

د: توكّل به خدا. «وَ كَفى‏ بِاللَّهِ حَسِيباً»

ه: سعه‏ ى صدر. «ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ- … كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ»(فصلت/34)

تفسیر نور