زماني كه عباس (عموي پيامبر صلي الله عليه وآله) در جنگ بدر اسير شد رسول الله صلى الله عليه (و آله) وسلم ناله او را شنيد و ناله او خواب از چشمان آن حضرت ربود، پس اگر آن حضرت ناله (امام) حسين عليه السلام را مي شنيد حالشان چگونه بود؟!

وقتي وحشي (قاتل حضرت حمزه) مسلمان شده ، پيامبر صلي الله عليه وآله به او فرمودند: صورتت را از من بپوشان (نمي خواهم چشمم به تو بيفتند) اين برخورد حضرت در حالي است كه به خدا قسم مسلمان را به خاطر كاري كه در زمان كفر انجام داده مؤاخذه نمي كنند. با اين حال چگونه رسول خدا صلى الله عليه (و آله) وسلم مي تواند قاتل (امام) حسين را ببيند خداوند مي فرمايد : (و آن كس كه مظلوم كشته شده، براى وليش سلطه (و حق قصاص) قرار داديم)

به قدري به حسين عليه السلام ظلم كردند كه به هيچ كسي به اين مقدار ظلم نمي كنند، او را از آب منع كردند و نگذاشتند به شهر ديگر برود و خانواده اش را اسير كردند و فرزندانش را كشتند و اين مقدار حق كسي نيست كه با حكومت فردي مخالفت كند بلكه اين نشانه اعتقادات فاسد (يزيديان) است. آب از ميان انگشتان جدش مي جوشيد ولي يك قطر هم به او ندادند.

رسول خدا صلى الله عليه (و آله) وسلم به قدري حسين را دوست داشت كه هميشه لبانش را مي بوسيد او را بسيار بر دوش مي گرفت، و زماني كه بر فراز منبر بود و (امام) حسين عليه السلام در مقابل ايشان راه مي رفت، آن حضرت از منبر پايين مي آمد (و او را در آغوش مي گرفت)؛ حال اگر حسينش را مي ديد كه شانه به شانه مي شود و شمشيرها او را احاطه كرده اندو دشمنان دور او حلقه زده اند و ستوران سينه اش را لگد مال كرده اند و بر روي دستانش حركت مي كند و خون تنش جاريست ، بعد از اشك و آه، رسول خدا صلي الله عليه وآله بلند بلند گريه مي كند و فرياد مي زند و برايشان بسيار سخت است.

كربلاء ما زلت كربا و بلا

ما لقي عندك أهل المصطفي

ما أري حزنكم ينسي ولا

رزأكم يسلي ولو طال المدي

اي كربلا هميشه با سختي و بلا همراه بوده اي اهل بيت پيامبر عليهم السلام در نزد تو با چه سختي هايي روبرو شدند گمان نمي كنم حزن و اندوه شما فراموش شود و گمان نمي كنم مصيبت شما تسلي يابد هر چند روزگار طولاني شود.

ابن جوزي ، التبصرة ج 2، صص 16-17.

موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر(عج)