کتاب شریف صحیفۀ سجادیّه که ازافق قلب ملکوتی حضرت زین العابدین علیه السلام برعرصه گاه زندگی انسان ها طلوع کرده و ازدیر باز به عنوان «زبورآل محمد» شناخته می شود ودربردارندۀ پنجاه وچهار دعاست که هر کدام حاوی مسائل مختلف وعالی تربیتی در قلمرو فردی،خانواده واجتماع می باشد. 

یکی از این دعاهای شریف دعای بسیار زیبا وپرمحتوای  آن حضرت علیه السلام ، دعای سوم، در طلب رحمت برحاملان عرش وتمام فرشتگان مقرب است.

درقسمتی از این دعا آمده است:

«…فَصَلِّ عَلَیهِم وَ عَلَی الرَّوحانیّینَ مِنَ المَلائِکَتِکَ وَ اَهلّ الزُّلفَةّ عِندَک…»

…پس درود فرست بر ايشان و بر روحانيين از فرشتگانت، واهل منزلت وقرب در پیشگاهت… .

 رَوحانيون بفتح راء فرشتگان رحمت هستند و نسبت آن به روح بمعنى رحمت است.

از حضرت علىّ ابن ابى طالب صلوات اللّه عليه رسيده كه فرمود:

در آسمان هفتم حظيره‏اى است بنام حظيرة القدس «بهشت». در آن فرشتگانى هستند كه آنها را روحانيون ميگويند، چون شب‏ قدر شود از پروردگار براى آمدن به دنيا اجازه مي طلبند، خداوند به آنها اجازه ميدهد،پس بر مسجدى نمي گذرند جز آنكه در آن نماز مي خوانند، و در راه با كسى رو برو نمي شوند جز آنكه براى او دعاء مي نمايند و از ايشان به او بركت و نيكى ميرسد.

منبع :الصحيفة السجادية ،على بن الحسين عليه السلام، ترجمه و شرح فيض الإسلام ؛ ص53