پیام 12 گانه حضرت علامه حسن زاده آملی به تمام حاضرین در دنیای مجازی.

1 - حق را با یاد کردن و تکرار کردنش زنده کنید.

2 - باطل را با ترک کردنش نابود کنید.

3 - از تصاویر حرام و غیرشرعی پرهیز کنید.

4 - از بحث‌های بیهوده بپرهیزید.

5 - از جوک‌هایی که دین و عبادات و مقدسات و اشخاص و ملت‌ها و قومیت‌ها را مسخره می‌کند، بپرهیزید.

6- مصدر نقل شایعات نباشید و قبل از نقل و انتشار هر حدیث یا روایت یا داستان و خبری از صحت آن مطمئن شوید.

7- بگذارید آن کلامی که می‌فرستید به‌نفع شما گواهی دهد نه علیه‌تان.

8- خودتان را کلید خیر و قفل شر قرار دهید.

9- هر متنی و پیامی که می‌فرستید به‌منزله تأیید و با امضای شماست. نگو که به من رسیده و کپی کرده‌ام.

10- تمام سعی خودتان را برای استفاده بهینه از این تکنولوژی به کار بگیرید و از آن برای دعوت الی اللّه و امر به معروف و نهی از منکر و آموزش مسائل دینی و فرهنگی و علمی و آموزشی استفاده کنید یعنی به‌عنوان یک اصلاحگر به‌تمام معنا، و نیت خودتان را درست و خالصانه کنید.

11- برای بیان حق مجاملات و رودربایستی را کنار بگذارید٬ دین و حق بر هر چیز مقدم و شایسته‌تر هستند.

12- تصویر پروفایل شما و پیام‌هایتان معرف شخصیت شماست.

   علم اخلاق از علومی است که آشنایی با اهمیت آن، انگیزه فراگیری آنرا در انسان سالک بیشتر می کند؛ هر چه انسان سالک اهمیت راه را بهتر درک کند در پیمودن آن موفقتر است، چنانکه بازگو کردن مبدا پیدایش و شناسایی معلم آن علم برای سالک، انگیزه پیمودن راه را تقویت می کند.

حضرت آیت الله جوادی املی حفظه الله نیزاخلاق را یک علم، آن هم از نوع علوم استدلالی که دارای موضوع ومحمول و… است نظیرمنطقيات ،  طبيعيات، رياضيات و الهيات والبته از نظر رتبه، قبل از این علوم یعنی در مرتبۀ اول است.

ایشان در مورداهميت رعايت اخلاق از همان اوايل طلبگي و دانشجويي می فرماید:

   عمر­بن­ سهل ان­ساوي در شرح رسالةالطير مرحوم بو­علي مي­گويد که ترتيب علوم اين است که آن طوري که ارسطو معلم اول تدوين کرد قبل از ميلاد مسيح و اين رشته ادامه داشت تا زمان اسلام و به عصر مرحوم خواجه نصير رسيد و محقق طوسي هم همين روش را ادامه داد اين است که ترتيب علوم به اين سبک است که اول در حوزه و دانشگاه فن اخلاق بخوانند بعد منطق، بعد طبيعي، بعد رياضي، بعد الهي.

    آنچه به حس نزديک­تر است اول بخوانند بعد آنچه از حس دورتر است آخر بخوانند. لذا الهيات را به عنوان ما­بعد­الطبيعي ذکر کردند اما فن اخلاق را الآن تقريبا چهار هزار سال است که ترتيب علوم از زمان معلم اول تا الآن اين است که اخلاق قبل از همه علوم است.

 خوش تر آن باشدکه سرّ اَوّلان ،

  گفتــه آید در حدیث مِهــتـــران

   معظم له، راز این که علم اخلاق باید اول و ابتدای همۀ علوم باشد که بوده است را اینگونه بیان می دارد:

سرّش آن است که انسان وقتي وارد حوزه و دانشگاه مي­شود سرمايه ­اي به دست مي­آورد اگر بداند که اين سرمايه را کجا مصرف بکند هم به سود خود اوست هم به سود ديگران و اگر نداند که کجا مصرف کند هم به زيان خودش است هم به زيان ديگران …

   اگر کسي خداي ناکرده متخلق به اخلاق الهي نباشد بد باوري خود را دين تلقي مي­کند و روي او پا مي­ فشارد … .

اگر بهائيت يا وهابيت در آمد از همين حوزه­ها در آمد ديگر، بهائيت که ديگر از بازار و کوي و برزن در نيامد که، وهابيت که از کوي و برزن در نيامد که از همين جاها در آمد ديگر،

اينکه برنامه تنظيم علوم در طي اين چهار هزار سال اين است که اول اخلاق بعد علوم ديگر، آدم بفهمد اين چراغي که دستش هست چه را ببيند و کجا برود و اگر يک طلبه يا دانشجو در اوايل امر متخلق به اخلاق الهي نباشد همين که دارد مقدمات بحث مي­کند يا علوم ابتدايي دانشگاهي را مي­گذراند وقتي اختلاف نظر با رفيقش پيدا کرد تمام کوشش و تلاش او اين است که خودش را محّق نشان بدهد بعد از اين هم که براي او روشن شد که حق با رقيب اوست اعتراف نمي­کند مي­گويد من هم مي­خواستم همين را بگويم درصدد توجيه حرف خودش است اين شخص چه در حوزه، چه در دانشگاه يک فتنه­ اي آينده را در بر دارد براي اينکه اين که در کنار اتاقش بيش از دو نفر نيستند اين نمی تواند در برابر حق تمکين کند و تسليم بشود اين وقتي وارد جامعه شد مسؤليتي پيدا کرده تسليم مي­شود بنابراين اولين وظيفه ما تخلق به اخلاق الهي­ است که در برابر حق خضوع بکنيم… .

مشاهده ومطالعۀ متن درس اخلاق معظمٌ له در تاریخ 88/08/14 ، 

http://www.portal.esra.ir/Pages/Index.aspx?kind=2&lang=fa&id=MTQ3MA%3d%3d-y%2fWhybecoU8%3d

حضرت آيت الله العظمي جوادي آملي همواره در سخنان خود مردم را خصوصا طلاب و دانشجويان را به خواندن دعاهاي ماثور از اهل بيت عليهم السلام دعوت نموده و تاكيد دارند كه در دعاها از اهل بيت بخواهيد که اهل تحقيق و پژوهنده شويد تا بتوانيد معارف قرآن و اهل بيت را تحقيق کنيد.

معظم له در يکي از جلسات درس اخلاق خود مي فرمايند:

زيارت جامعه را ـ ان‌شاءالله ـ به نوبت بخوانيد در اين زيارت جامعه به ما گفته اند وقتي به بارگاه اهل بيت(عليهم السلام) رسيديد بگوييد من آمدم محقِّق بشوم.

اينكه آدم بخواهدجهنم نرود كه هنر نيست چرا كه خيلي‌ها هستند در قيامت به جهنم نمي‌روند مانند كودكان، ديوانه‌ها و كفاري كه در روستاهاي دوردست‌اند و كفار مستضعف فكري‌اند و بيانات الهي به آنها نرسيده است.آنوقت آدم برود بارگاه امام هشتم و بگويد ما را نجات بده تا ما جهنم نرويم؟!

به ما گفته اند وقتي رفتيد اينها را بخوانيد «مُحَقِّقٌ لِما حَقَّقْتُمْ مُبْطِلٌ لِما اَبْطَلْتُمْ»  من آمدم دانشمند برگردم، أهل تحقيق بشوم پژوهنده بشوم كار من پژوهش باشد و معارف را تحقيق كنم؛ آ‌نچه شما تحقيق كرديد من دنباله‌رو راه شما باشم آ‌نچه شما ابطال كرديد من دنباله‌رو راه شما باشم من نيامدم بي‌سواد برگردم اينها در زيارت جامعه هست.

مشاهده در: سایت بنیادبین المللی علوم وحیانی اسراء، منتخب جلسه ي درس اخلاق حضرت علامه جوادي آملي، 

http://www.esranews.com/

«واقیمواالصلاة…»

اقامهٴ نماز غير از نماز خواندن است. خيلي از افراد نماز مي خوانند اما اقامهٴ نماز در جامعه و تلاش براي سقوط نكردن و فراموش نشدن آن توفيقي است كه رفيق هر كسي نمي شود.

قرآن كريم در توصيف متقين، در كنار ايمان به غيب، انفاق، ايمان به رسالت رسول اكرم(صلي الله عليه و آله و سلم)، ايمان به انبياي گذشته و يقين به آخرت، اقامه نماز را ذكر مي كند: ﴿ويقيمون الصّلوة﴾. آن گاه دربارهٴ آنها مي فرمايد: اينها كساني هستند كه بر مركب هدايت الهي سوار هستند: ﴿اولئك علي هدي من ربّهم واولئك هم المفلحون﴾.

 کتاب حماسه و عرفان،حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی،ص243

ما باید مواظب باشیم که خیلی به خودمان خاطر جمع نباشیم، چرا که شیطان نسبت به ما قوی تر از افراد عادی است. و گناهان ما هم مثل افراد عادی نیست، لذا در روایات داریم که امام صادق(سلام الله علیه) به شخصی به نام «حفص» فرمودند:

«يُغْفَرُ لِلْجَاهِلِ‏ سَبْعُونَ ذَنْباً قَبْلَ أَنْ يُغْفَرَ لِلْعَالِمِ ذَنْبٌ وَاحِدٌ»

از یک فرد جاهل هفتاد گناه بخشیده می شود، قبل از آنیکه یک گناه از یک عالم بخشیده شود.

کافی، ج1، ص 47

به قول آقای «مظاهری»، شیطانِ طلبه، خودش طلبه است! از تمام فَت و فون طلبگی آگاهی دارد. لذا خطر سرقت ایمان ما طلبه ها، والله سخت تر است.

ازبیانات شیرین استاد دکتر آیت الله حسینی قزوینی دامت برکاته

شیخ بهائی علیه الرحمه می فرماید: روزی در مجلس بزرگی ذکر من شده بود.شنیدم یکی از حاضرین که ادعای دوستی با من می کرد ولی در این ادعا دروغ می گفت؛ شروع به غیبت نموده و نسبت ناروایی بمن داده بود و این آیه را در نظر نداشت که خداوند می فرماید:

((بعضی پشت سر بعضی غیبت نکنید، آیا دوست دارید گوشت مرده برادر خود را بخورید؟ همه این را ناخوش می دارید)) (سوره ی حجرات : ۱۲)

آنگاه که فهمید اطلاع از غیبت او پیدا کرده ام، نامه بلند بالایی برایم نوشت و اظهار پشیمانی و درخواست رضایت در آن نامه کرد. در جوابش نوشتم: خدا ترا پاداش دهد بواسطه هدیه ای که برای من فرستادی؛چون هدیه تو باعث سنگینی کفه حسناتم در قیامت می شود.! از حضرت رسول (ص) روایت شده که فرمود: در روز قیامت بنده ای را در مقام حساب می آورند، کارهای نیکش در یک کفه و کارهای زشتش را در کفه دیگر می گذارند، کفه گناه سنگین تر می شود. در این هنگام ورقه ای بر روی حسنات قرار می گیرد، کارهای نیکش بواسطه آن عمل زیادتر از گناهانش می شود.عرض می کند: پروردگارا آنچه عمل خوب داشتم در کفه حسنات وجود داشت، اما این ورقه چه بود؟ من که چنین عملی نداشتم؟ خطاب می رسد: این در مقابل سخنی است که درباره تو گفته اند و از آن نسبت پاک بودی. این حدیث مرا وا میدارد که سپاسگزار تو باشم بواسطه چیزی که بمن رسانیده ای، با اینکه اگر روبروی من، اینکار یا بدتر از این را انجام می دادی با تو مقابله بمثل نمی کردم و جز عفو و گذشت و دوستی و وفا از من نمی دیدی؛ این باقی مانده عمر، گرامی تر از آن است که صرف در مکافات اشخاص شود، باید بفکر آنچه از دست رفته، بود و تدارک گذشته را نمود.

منبع : یکصد موضوع ۵۰۰ داستان ، ج۱ ، نوشته ی سید علی اکبر صداقت ، به نقل از کشکول شیخ(ره)