حق خـداچیست؟

 حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) می‌فرماید: «وَ اسْتَعِینُوا اللَّهَ علَى أَدَاءِ وَاجِبِ حَقِّهِ»(نهج ‏البلاغه، خطبه‏99)،

«نَحْمَدُهُ فِی جَمِیعِ أُمُورِهِ وَ نَسْتَعِینُهُ عَلَى رِعَایَةِ حُقُوقِهِ»(نهج ‏البلاغه، خطبه‏100) خدایا کمکم کن تا بتوانم  تا بتوانم حق تورا انجام دهم «وَ لَمْ یُطِیعُوكَ حَقَّ طَاعَتِكَ»(نهج ‏البلاغه، خطبه 109) فرشته‌ها که دائماً در حال عبادتند آنها هم قادر نیستند حق خدا رابدهند. 

***«حَقُّ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى الْعِبَادِ أَنْ لَا یُشْرِكُوا بِهِ شَیْئاً»(توحید صدوق، ص‏28)؛ حق خدا این است که برای خدا شریک قائل نشویم. یعنی یکتا پرستی. خدا انحصار طلب است.

می‌گویند: به نام خدا و به نام خلق! اولین حق خدا این است که کسی جز او را نپرستیم. حق خداوند این است که به او شرک نورزیم یعنی کنار خدا کس دیگری را قرار ندهیم. حدیث داریم که کسی که این از دهانش بیرون بیاید، برای خدا شریک قرار داده و توحیدش لق است و اخلاص ندارد و مشرک است.  خدا سایه فلانی را از سرم کم نکند فلانی اگر نبود من بدبخت بودم!           یعنی نمی‌گوید خدا بلکه می‌گوید فلانی! می‌گوید: اگر این چاه آب نبود که مرده بودیم. این دکتر اگر نبود ما مرده بودیم! بابا خدا بود منتها خدا کارهایش را از طریق وسیله. . . می‌ کند.

*** «عِبَادَ اللَّهِ أُوصِیكُمْ بِتَقْوَى اللَّهِ فَإِنَّهَا حَقُّ اللَّهِ عَلَیْكُمْ»(نهج ‏البلاغه، خطبه 191)

حق خدا تقوا است. برای خدا حریم قایل شویم. کاری که خدا دوست ندارد انجام ندهیم.  حلقه طلا برای مرد حرام است. برادر جان! مرد نباید طلا بیندازد.  خدا!!! یا  خانم!!!  داریم که حتی فرشته‌ها هم نمی‌توانند حق خدا را بدهند. «وَ لَمْ یُطِیعُوكَ حَقَّ طَاعَتِكَ» فرشته‌ها که دائماً در حال عبادتند آنها هم قادر نیستند حق خدا رابدهند معنای شرک این نیست که حتماً آدم بت پرست باشد اگر گفتند: قانون خدا این است شما هم گفتید قانون سازمان ملل این است، همین که یک چیز را در برابر خدا قرار دادی این شرک است.

***  عَنْ زُرَارَةَ بْنِ أَعْیَنَ قَالَ: «سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع مَا حَقُّ اللَّهِ عَلَى الْعِبَادِ قَالَ أَنْ یَقُولُوا مَا یَعْلَمُونَ وَ یَقِفُوا عِنْدَ مَا لَا یَعْلَمُونَ»  (كافی، ج‏1، ص‏43)  حق خدا این است که بگویی آنچه را که می‌دانی و هر چه را نمی‌دانی نگو.

وقتی می‌پرسند و نمی‌دانی بگو: بلد نیستم.

***«وَ لَكِنْ مِنْ وَاجِبِ حُقُوقِ اللَّهِ عَلَى عِبَادِهِ النَّصِیحَةُ بِمَبْلَغِ جُهْدِهِمْ»( نهج البلاغه، خطبه 216)     یکی از واجبات الهی، یکدیگر را به اندازه توان ،نصیحت کردن، وبرپاداشتن حق ویاری رساندن به یکدیگر است.    دلسوزی برای مردم از حقوق الهی است دلت برای مردم بسوزد.

شخصی می گفت :خانمی در خیابان کیف پول ومدارکش افتاد وبدون اینکه متوجه شود رفت.به شوهرم گفتم بریم دنبالشون وبهش بدیم یا حداقل برداریم وپیداش کنیم وبدیم ولی گفت:می خواست موظب باشه .وبعد بلافاصله ماشین دیگری رسید وجوانی آن را برداشت ورفت. بنابراین کسی اگر دلش برای مردم نسوزد حق خدا را انجام نداده است. وامثال این مورد.

چقدرحق خداوند را به جا می آوریم؟؟؟!!!