مصلح بزرگ، حجت خدا و بقية الله الاعظم، امام زمان (عج) - قائم آل محمد (ص) در بخشی از سخنان زيبای خود درباره عمويش عباس (ع) چنين می گويد:

«سلام بر ابوالفضل، عباس بن اميرالمؤمنين، هم درد بزرگ برادر كه جانش را فدای او ساخت و از ديروز بهره فردايش را برگزيد، آنكه فدايی برادر بود و از او حفاظت كرد و برای رساندن آب به او كوشيد و دستانش قطع گشت. خداوند قاتلانش، «يزيد بن رقاد» و «حيكم بن طفيل طايي» را لعنت كند…» 

امام عصر - عجل الله تعالی فرجه - صفات والای ريشه دار در عمويش، قمر بنی هاشم و مايه افتخار عدنان را چنين بر می شمارد و می ستايد:

1- همدردی و همگامی با برادرش سيد الشهداء (ع) در سخت ترين و دشوارترين شرايط تا آنجا كه اين همگامی و همدلی ضرب المثل تاريخ گشت.

2- فرستادن توشه آخرت با تقوا، خويشتنداری و ياری امام هدايت و نور.

3- فدا كردن جان خود، برادران و فرزندانش در راه سرور جوانان بهشت، امام حسين (ع).

4- حفاظت از برادر مظلومش با خون خود.

5- كوشش برای رساندن آب به برادر و اهل بيتش هنگامی كه نيروهای ستمگر و ظالم مانع از رسيدن قطره ای آب به خاندان پيامبر (ص) شده بودند.

كتاب زندگانی حضرت ابوالفضل العباس (ع)