بی شك  نقش محوري و تعيين كننده زنان در زندگی خانوادگی قابل انکار نیست، ادعای اینکه در جوامعی كه هنوز كانون خانواده به حيات گرمی می بخشد، زن نقش اول را ايفا می كند، گزافه نیست چراکه اوست كه روابط را تعيين می كند اوست كه خانواده را رهبری می كند، شكيبايی زنان است كه به مردان در مشكلات تحمل می دهد و اگر او فشاری بياورد، مرد زبون تن به هر ذلتی خواهد داد.هرچند مرد قيافه رياست می گيرد اما با دقتی همين قيافه هم با سياست زن است.

اگر روزی زنان به آنچه داشتند قانع می شدند، مردان چه عظمتی كسب می كردندوچه كانونهاي سردي كه باز عشق، گرمی بخش آن می شد.

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیهابعنوان دختر محمد (صلی الله علیه واله) پيشواي مسلمانان، و همسر علي (علیه السلام) امام و مقتدا، و خود نيز به عنوان معصوم و حجت خدا، درزندگی بسیار قناعت پیشه بود. اوساده زیستی وقناعت را در منزل پدر تمرين كرد و تا زماني كه اوضاع اقتصادي مسلمانان سر و سامان نگرفته بود، در منزل علي (علیه السلام) با آن مأنوس شده بود. در روایات آمده است که:

روزي علی (ع) وارد خانه شد گفت: فاطمه! چيزي براي خوردن داري؟ گفت: به خدايي كه پدرم را به پيامبري برگزيد، هيچ چيز برايخوردن نيست، اگر چيزي هم بود تو را بر خود و بچه ها مقدم مي داشتم، علي (ع) گفت: فاطمه! چرا مرا خبر نمي كني تا برايتان چيزي تهيه كنم؟

فاطمه (س) گفت: «اني استحي من الله ان اُكلفك ما لا تقدر عليه: من از پيشگاه خداوند خجالت مي كشم كه تو را به كاري كه توان آن را نداري وادار كنم.» 

ينابيع الموده ج 2 ص 24، کشف الغمه ج 1 ص 469