روزه فواید وآثاربسیاری دارد وروایات بسیاری در باب آن وارد شده است .

درحدیث معراج، خداوند از حضرت رسول صلی الله علیه واله پرسید:

« ای احمد! آیا آثا رروزه را می دانی؟

پاسخ داد: خیر.

خداوند فرمود: نتیجۀ روزه کم خوری وکم گویی است.وآن ،حکمت را به ارمغان می آوردوحکمت، معرفت را درپی دارد ومعرفت، یقین را .ووقتی بنده ای به یقین رسید،باکی ندارد که چگونه روزگار را سپری کند. در سختی یا آسانی واین مقام خوشنودهاست. وهرکس طبق خوشنودی من رفتار کند،سه خصلت را به او می دهم:  *شکری که نادانی همراه آن نباشد، * یادی که فراموشی نداشته باشد  *ودوستیی که دوستی من را بردوستی آفریدگانم ترجیح ندهد.

   هنگامی که او من را دوست داشت، من هم اورا دوست خواهم داشت،دوستی اورا در دل بندگانم انداخته وچشم قلب اورابه عظمت جلالم می گشایم وعلم آفریدگانم را از او پنهان نمی دارم،درتاریکی شب وروشنایی روز با اومناجات می کنم تا آنجا که سخن گفتن وهمنشینی او با بندگانم قطع شود وکلام خودوفرشتگانم را به گوش او می رسانم واسراری را که از بندگانم پنهان کرده ام برای او آشکار می کنم… ، عقل اورا غرق در شناخت خودکرده ودرک اورا بالا می برم، مرگ را براو آسان می کنم تا ئارد بهشت شودووقتی که ملک الموت اورا ملاقات کند،به اومی گوید:آفرین برتو وخوشا به حالت! خوشابه حالت!خداوندمشتاق توست…  .

   خداوند می گوید این بهشت من است درآن بخرام وخوش باش ودرهمسایگی ام ساکن شو.

   روح انسان می گوید: خدایا خودرا به من شناساندی وبا این شناخت از جمیع بندگانت بی نیازشدم. قسم به عزت وجلالت اگر خوشنودی تودراین است که قطعه قطعه شده یا هفتاد بار به بدترین شکل کشته شوم،خوشنودی تو برایم دوست داشتنی تراست…  .

   آنگاه خداوندمتعال می فرماید:به عزت وجلالم سوگند،هیچگاه مانعی بین خودوتو قرار نمی دهم،تاهروقت خواسته باشی برمن وارد شوی،که با دوستان خود چنین کنم.

ترجمه المراقبات،میرزاجوادملکی تبریزی،ص195