بعد از امام على النقى علیه السلام، فرزند بزرگوارش امام حسن عسكرى علیه السلام جانشين آن حضرت شد.
در عصر حکومت وخلافت متوکل عباسی سفاک ترین خلیفه بنی العباس ، ابومحمد حسن بن علی، امام یازدهم از ائمه دوازده گانه (علیهم السلام ) و سیزدهمین کشتی نجات  از چهارده معصوم (علیهم السلام )، در شهر پیامبر، مدینه منوره و در خانه ی پدرش امام هادی علیه السلام ،دهمین پیشوای جهان اسلام و از مادری دانشمند و پرفضیلت دیده به جهان گشود. مادرش بانویی صالحه وپرهیزکار به نام سوسن یا حدیثه یا سلیل بود که مرتبه ای بس بلند داشت.

ازامام جواد عليه السّلام روايت شده كه فرمود:

وقتى كه سليل مادر امام حسن عسكرى علیه السلام نزد امام على النقى علیه السلام آمد، آن حضرت فرمود: سليل از آفتها، گزندها، پليديها و ناپاكيها محفوظ است به سليل فرمود: به همين زودى خدا حجت خود را بتو عطا ميكند كه زمين را پر از عدل و داد بنمايد آنطور كه پر از جور شده باشد.

مادر امام حسن عسكرى علیه السلام در مدينه به آن حضرت حامله شد و آن بزرگوار را در مدينه زائيد. ولادت و نشو و نماى امام حسن عسكرى علیه السلام نظير ولادت پدران بزرگوارش عليهم السّلام بود.

اقوال در ولادت
روز میلاد مبارک او به اتفاق اغلب سیره نویسان اسلامی در روز هشتم ربیع الثانی به سال ۲۳۲ هجری بوده است.

 برخی چهارم وعده ای دهم ماه ربیع الثانی دانسته اند.(مصباح کفعمی)

والبته  ماه ربیع الاول نیز نقل شده است. مرحوم مجلسی در بحرالانوار جلد50آورده است که:

«در مصباحين است- روز دهم ماه ربيع الاول سال 232 هجرى حضرت ابو محمّد حسن بن على بن محمّد بن على بن موسى الرضا عليه السّلام متولد شد.»

(  بحارالانوار،ج50،ص208)

عده ای نیز روز وماه ولادت ایشان را دهم ماه مبارک رمضان می دانند.(ترجمه إثبات الوصية ؛ ص457)

در روزولادت آن حضرت از ایام هفته نیز دوقول وجود دارد، دوشنبه(مصباح كفعمى )وبه قولى روز جمعه(اعلام الوری) .

در مکان ولادت نیز دوقول است.
قول مشهور،مدینۀ طیّبه است چنانکه شیخ مفید (ره)می فرمایند:
ولادت آن جناب در مدينه در ماه ربيع الآخر سال دويست و سى و دو بود.

(الإرشاد للمفيد ، ترجمه رسولى محلاتى ؛ ج‏2 ؛ ص301)

وقول دوم بعضى ولادت ايشان را در سامراء دانسته ‏اند:

«بعضى گفته ‏اند در سامرا سال 232 متولد شده»

(بحار،50،ص208)

اما در سال ولادت آن حضرت  سه قول موجود است:

1- سال 230 هجری ، به نقل ازالارشاد مرحوم شیخ مفید(ره).

2-سال 231 هجری، به نقل ازکشف الغمه فی معرفة الائمه، عیون المعجزات و…  .

3- سال 232هجری،به نقل ازاعلام الوری، الدلائل حمیری، مصباح کفعمی،کافی و… .

(بحار،50،ص208) 

دعاهای منقولی که از امامان شیعه به دست ما رسیده است، منبعی مطمئن و غنی برای شناخت تعالیم عرفانی و توحیدی امامان معصوم و ذخیره فرهنگی ارزشمندی برای بشریّت است.

در کتب سیره و شرح حال امامان، دعاهایی از آن بزرگواران نقل شده است. برخی از عالمان و پژوهشگران نیز به گردآوری این ادعیه و تدوین «صحیفه»های ائمّه علیهم السلام پرداخته اند.
   از سوی مؤسّسه «الامام المهدی» ـ در قم، به سرپرستی استاد سیّد محمّدباقر ابطحی اصفهانی ـ مجموعه‌ای شش جلدی تحقیق، تدوین و نشر یافته که حاوی دعاهای چهارده معصوم علیهمالسلام است. جلد ششم این مجموعه، دعاهای امام رضا تا امام مهدی علیهم السلام را در بردارد. بخش خاصّ به امام یازدهم، عنوان «الصّحیفة العسکریّة، الجامعة الادعیة الحادی عشر من الائمّة، الامام الحسن بن علیّ العسکری» را بر پیشانی خود دارد که حاوی 51 دعای کوتاه و بلند از آن امام همام است.

 مروری بر دعاهای منقول از امام حسن عسکری علیه السلام 

1. دعای امام در تسبیح خدا،

2. صلوات او بر پیامبر و یکایک جانشینانش،

3. دعای او برای درخواست حاجت،

4. دعا برای حاجت‌طلبی از آستان پروردگار،

5-دعا در احتجاب و پناه جويى به خدا،

6-دعا براى حرز و ايمنى،

7. دعا برای قضای حوائج پس از نماز،

8. دعا برای طلب روزی و طول عمر،

9. دعا در پرهیز از وسوسه‌های شیاطین،

10. دعای مظلوم علیه ظالم،

11. تعویذ برای درمان تب، سردرد، تب نوبه

12. دعای روز سوم شعبان،

 13-دعا هنگام صبح،

14. دعا برای ورود به مسجد،

15. دعای قنوت،

16. دعا پس از فراغت از نماز،

17. دعا برای مشکلات در راه سفر،

18. دعا هنگام غذا خوردن،

19. دعا در ذکر حاملان عرش،

20. دعای توسّل حضرت موسی علیهالسلام به محمد و خاندانش علیهمالسلام ،

21. دعا برای توسّل به امام عسکری علیهالسلام در ساعت یازده.
و دعاهای دیگر.

مضامین ادعیه
   همان گونه که از عنوان مناسبت بعضی دعاها برمی‌آید، مفاهیم آن‌ها درباره حمد و ثنای پروردگار، صلوات و درود بر خاندان رسالت، پناه جویی به درگاه خداوند قادر متعال از شرّ دشمنان، کید حاسدان، آفات، امراض، دردها و مشکلات است. آنچه هم که در اوقات خاصّی همچون: روز میلاد سیدالشهدا علیهالسلام و ماه رمضان و هنگام غذا خوردن است، اهمیّت این روزها و مناسبتها و عملها و شناخت نعمت‌های پروردگار و توفیق خواهی برای ادای شکر آن‌هاست.
در دعاهای مربوط به اشخاص نیز، در نامهها و توقیعاتی که برای اصحاب خویش و نویسندگان عریضه پاسخ میداده، دعای خیری به تناسب هر شخص، درباره آنان ذکر کرده که گویای عنایت خاصّ حضرت به دوستداران اهل بیت علیهمالسلام و مرتبطان با خطّ ولایت است.
از دعاهایی که اشاره شد، دعاهای شماره 2، 4، 7، 12، 13، 15 و 21، به دلیل مفصّلتر بودن و مضامین بیشتر، درخور توجّه ویژه است.

http://www.sibtayn.com

باشد که از گلگشت در اين بوستان عرفان و معنويّت، مشام جان را معطّر سازيم و از ميراث معنوى اهل بيت عليهم‏ السلام بيشتر بهره ‏مند گرديم.

ان شــــــــــــاءالله

 تفسیرقرآن

 از تأليفات امام عسكرى(علیه السلام) تفسير قرآن كه منسوب به امام است از همه معروفتر است. عده‏ اى(که ظاهرا تعدادشان کم نیست) از اجله علماى شيعه اين تفسير را تأييد نموده و آن را از تفسيرهاى منسوب به امام صادق( علیه السلام) و امام هادى( علیه السلام) مستندتر دانسته ‏اند.

نامه به اسحاق بن اسماعیل نیشابوری

ديگر از آثار امام( علیه السلام) نامه‏ اى است كه به اسحاق بن اسماعيل نيشابورى نوشته ‏اند.اسحاق از اصحاب امام عسکری (علیه السلام) و از یاران موثق حضرت به شمار می رود و از ناحیه مقدس حضرت توقیع شریف و مبارکی برای او صادر شده است؛ توقیعی مفصل و طولانی که اهمیت آن، توجه همه مورخان شیعی را به خود جلب کرده است.

در بخشی از این نامه آمده است:

«… اى اسحاق! … اگر سنگهاى سخت و نفوذناپذير پاره‏ اى از مطالب اين نامه را بفهمند در اثر نگرانى و ترس از بيم خدا از هم فرو پاشند و به فرمانبردارى از خدا بازگشت نمايند. هر كار كه خواهيد انجام دهيد «و به زودى خدا و رسولش [و مؤمنان‏] عمل شما را خواهند ديد. آنگاه به سوى داناى نهان و آشكار، بازگردانيده مى ‏شويد و از آنچه انجام مى‏داديد به شما خبر مى ‏دهد». [سوره توبه ، آيه 94]

و الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ و صلّى اللَّه على محمّد و آله أجمعين.

(متن کامل نامه حضرت،تحف العقول،ابن شعبه حرانی ،ترجمۀ حسن زاده،ص887 ؛ علل الشرایع ،شیخ صدوق،ج1،ص801)

مواعظ

ديگر مجموعه، حكم و مواعظ و كلمات قصار امام است كه در كتب تاريخ و حديث ثبت است.از جمله:

 به شيعيانش فرمودند: شما را سفارش مى ‏كنم به: رعايت تقواى الهى، پيشه كردن پارسايى در دين خود، كوشش بسيار براى خدا، راستگويى، امانت پردازى به كسى كه چيزى به شما سپرده خواه نيكوكار باشد و خواه بدكار، انجام سجده ‏هاى طولانى و خوش همسايگى كه محمّد صلّى اللَّه عليه و آله بدين روش آمده؛ [باز هم سفارش مى ‏كنم به اينكه:] در ميان قبيله و عشيره‏ هايشان نماز گزاريد، در تشييع جنازه ‏هايشان حضور يابيد، از بيمارانشان عيادت نماييد و حقوقشان را بپردازيد؛ زيرا هر يك از شما كه در دينش پارسا و در گفتارش راستگو باشد و امانت مردم را بپردازد و با آنان خوش اخلاقى نمايد، در اين صورت گويند: اين يك شيعه است! من از شنيدن آن جمله شادمان مى ‏شوم… .

(همان، 891)

رسالة المنقبه

اثر ديگر منسوب به امام رسالة المنقبه در مسائل حلال و حرام است كه ابن شهر آشوب در كتاب مناقب از آن سخن گفته است. در همين كتاب به نقل از خيبرى در مكاتبات الرجال قطعه‏ اى از احكام دين منسوب به امام هادى و امام عسكرى( علیهما السلام) منقول است.

(بحارالانوار،ج50،ص310 ؛ شرح اصول کافی، صدرالدین شیرازی،ج1،ص96)

احادیث وادعیه

به علاوه احاديث و ادعيه بسيار از آن حضرت روايت شده است.دعای امام در تسبیح خدا،دعای او برای درخواست حاجت،  دعا برای قضای حوائج پس از نماز، دعا برای طلب روزی و طول عمر، دعا در احتجاب و پناه جویی به خدا، دعا در پرهیز از وسوسه‌های شیاطینوبسیاری دعاهای دیگر.

  به یاری خداوند به برخی ازاین روایات در پست های بعدی اشاره خواهد شد.

از نامهای آن حضرت عبد اللّه و حسن، و دارای القابی است كه مشهورترين آنها عسكرى است. 

به تصاویر زیر دقت کنید:

   به کار بردن صحیح واژه‌ها و اسامی ضرورتی است که گاهی با سهل‌انگاری و بی‌توجهی به اشتباهات بزرگی منجر می‌شود. همانگونه که تصاویر گویاست، یکی از این اشتباهات که بطور مداوم با آن مواجه هستیم بیان و یا نگارش “عسگری” به جای “عسکری” است .

آنچه به اهمیت رعایت صحیح نویسی وصحیح گویی در این لفظ می افزاید برداشت های غلط معنایی از این دوعبارت است که دستمایه دشمنان دین وامامت امام عصر علیه السلام قرار گرفته وبدینوسیله این غلط اصطلاحی ولغوی را به دایره موضوع اعتقادی کشانده است.
شنیده می شود که گفته اند حسن عسگری عقیم بوده وفرزندی نداشته است وعبارت عسگری که لقب ایشان است به معنای عقیم و بی دانه می باشد فلذا همین شهرت به عقیم بودن دلیل بر عدم وجود فرزندی برای اوست.

امــّــــــــــــا

• اولاً: تاریخ گواه است که «عسکری» از مشهورترین القاب آن حضرت است؛ همان طور که امام هادی(علیه السلام) را به این لفظ لقب داده اندو عسکر محله ای بوده در شهر سامرا که لشکرگاه و محل توقف سپاه خلفای عباسی در آنجا قرار داشت.

خلفای عباسی برای زیرنظر داشتن فعالیتهای فرهنگی، علمی و سیاسی امام هادی(علیه السلام) ، آن حضرت را در سال ۲۳۶هـ .ق. از مدینه به سامرا انتقال و در محله عسکر سکونت دادند.چون امام حسن علیه السلام و پدر بزرگوارش امام هادی (علیه السلام) در محله عسکر قرارگاه سپاه در شهر سامرا زندگی می کردند و به عسکری لقب یافتند.(بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۱۱۳) 

• ثانیاً: این لقب مشترک بین آن حضرت و پدرشان امام هادی(علیه السلام) می باشد وآنها را عسکریین گفته اند.

اگر بنا بود این لفظ به (گاف) نوشته یا تلفظ گردد می بایست امام هادی علیه السلام نیز عقیم می بود واز نعمت فرزند محروم تلقی می شد.

• ثالثاً: از سوی دیگر عسکر لفظی عربی است و به معنای لشکر است.عسکری اسم منسوب است و منسوب به عسکر است و اصولا در زبان عربی حرف گاف وجود ندارد.

پس آنچه صحیح است عسکری(با کاف) است نه عسگری.(با گاف).

در به وجود آمدن شایعه عقیم بودن حضرت عوامل مختلفی چون خلفای عباسی،جعفر کذاب،وفردی به نام زبیری…تاثیری به سزا داشت.
این شایعه وعوامل حکومتی عباسی باعث گردیدند که عده قلیلی ازمسلمانان معتقد باشند که امام حسن عسکری فرزندی دارد و اوست مهدی موعود و غایب است. ولی طرفداران این عقیده، خیلی کم بودند، چنانکه نعمانی که در زمان غیبت صغری می زیسته می نویسد: این جمعیت کمی که در این عقیده پا بر جا ماندند همانهایی هستند که علی بن ابی طالب درباره شان می فرماید: «در پیمودن راه حق از کمی نفرات وحشت نکنید». (الغیبة،نعمانی، ص ۹)

لذا شایسته است که همۀ گویندگان ونویسندگان ورسانه ها کمر همت بسته ودر ترویج کلمه صحیح عسکری به جای عسگری کوشش نمایند.

موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر(عج)

چرا استکبار جهاني در تمام موضع‌گيري‌ها، جنگ‌ها و لشکرکشي‌ها همراه وهابيت است و از آن‌ها پشتيباني کامل مي‌کند؟ بازخواني نخستين پيمان رسمي وهابي‌ها با بريتانيا اين ابهام را رفع مي‌کند.

   مدتي است که عربستان سعودي بي‌مهابا به کشورهاي اسلامي لشکرکشي و نقش کلانتر منطقه را بازي مي‌کند، لشکرکشي به بحرين و کشتار مردم اين کشور به منظور دفاع از دولت غير مشروع آل‌خليفه در سال‌هاي گذشته و هم اکنون نيز هجوم به يمن به بهانه دموکراسي جديدترين جنايت‌هاي دولتي وهابيت به شمار مي‌رود که با پشتوانه و همراهي کامل سياسي، اطلاعاتي و نظامي استکبار جهاني صورت مي‌گيرد، وبه تازگی تهدید ایران.

سؤالي که پيش مي‌آيد اين است که چرا استکبار جهاني در تمام موضع‌گيري‌ها، جنگ‌ها و لشکرکشي‌ها همراه وهابي‌ها است و از آن‌ها پشتيباني کامل مي‌کند؟ بازخواني نخستين پيمان رسمي و دولتي وهابي‌ها با بريتانيا اين ابهام را به صورت کامل رفع خواهد کرد.

عبدالعزيز بن عبدالرحمن آل سعود(پدر سلمان حاکم فعلي) به عنوان حاکم حجاز و نماينده فرزندان و نوادگان خودش (حاکمان بعدي) و «سِر پرسي کوکس» به عنوان نماينده مخصوص و تام‌الإختيار بريتانيا در خليج فارس در 18 صفر، سال 1334 هجري، مطابق با 26 دسامبر 1915م پيماني هفت ماده‌اي را بستند که بر اساس آن بريتانيا، کشور عربستان سعودي را به رسميت بشناسد و همواره و در تمام جنگ‌ها از آل سعود پشيباني کند.

سانت جون فيلبي که از او به عنوان جاسوس سه جانبه کشورهاي آمريکا، بريتانيا و شوروي در عربستان ياد مي‌کنند، در کتاب «بعثۀ الي نجد» صفحه 255 تا 257 اين تعهد نامه را به صورت کامل آورده است.
مقدمه اين کتاب توسط عبدالله الصالح العثيمين از اساتيد مشهور دانشگاه‌هاي محمد بن سعود و ام‌القري مکه نوشته شده است، بنابراين در صحت مطالب اين کتاب نمي‌توانند خدشه‌اي وارد کنند.

ملک عبدالعزيز و سر پرسي کوکس پس از امضاي معاهده

متن کامل اين معاهده(که به دلیل اطالۀ مطلب تنها ترجمۀ آن آورده می شود)

بند اول

حکومت بريتانيا مي‌پذيرد که نجد، أحساء، قطيف، جبيل و توابع و اراضي آن‌ها تا سواحل خليج از ممالک محمد بن سعود و پدرانش باشد و قبول مي‌کند که حاکم و رئيس قبائل مستقل باشد و بعد از عبدالعزيز هم نسل اندر نسل حکومت عربستان سعودي به فرزندان او برسد (همان طور که تا به حال اين گونه بوده است) اما حاکم بعدي را حاکم فعلي تعيين مي‌کند به شرط اينکه حاکم بعدي با حکومت بريتانيا هيچ نوع دشمني نداشته باشد، مثلاً مخالف شرط‌هاي اين پيمان‌نامه نباشد.

بند دوم

اگر يک قدرت خارجي به سرزمين‌هاي سعودي حمله کند، حتي بدون اجازه آل سعود و نوادگان او(حاکمان بعدي) و بدون اتلاف وقت براي اتصال با ابن سعود و مشورت با او، حکومت بريتانيا به هر اندازه‌اي که صلاح بداند و به هر روشي که بپسندند وارد جنگ مي‌شود و حکومت ابن سعود را کمک خواهد کرد.

بند سوم

ابن سعود توافق کرد که هيچ نوع مکاتبه، توافق و تعهدي با هيچ ملت و قدرت خارجي امضا نکند؛ مگر با اجازه حکومت بريتانيا… .

بند چهارم

ابن سعود تعهد مي‌دهد که هيچ کدام از مناطق تحت تسلط خود را نفروشد، اجاره ندهد، رهن ندهد، هيچ امتيازي به قدرت‌هاي خارجي ندهد؛ مگر با اجازه و موافقت حکومت بريتانيا.

بند پنجم

ابن سعود تعهد مي‌کند که راه‌هايي را که به اماکن مقدسه منتهي مي‌شود، همواره باز نگه‌دارد و از حجاج براي رسيدن به آن اماکن و بازگشت از آنجا حمايت کند.
روشن است که بخشي از درآمد حاصله از رفت‌وآمد مسلمانان به سرزمين‌هاي مقدس عربستان سعودي به جيب استعمار پير مي‌رود و گر نه معنا ندارد که آن‌ها چنين بندي را به اين تعهدنامه اضافه کنند و ابن سعود را مجبور به پذيرش آن کنند.

بند ششم

ابن سعود تعهد مي‌دهد، همان طوري که پدرانش تعهد داده بودند که هيچ وقت با کويت، بحرين، قطر و عمان دشمني نکند، چون اين کشورها تحت حمايت حکومت بريتانيا هستند و با بريتانيا پيمان بسته‌اند.

بند هفتم

هر دو حکومت توافق مي‌کنند که در آينده توافقات بيشتري درباره روابط و مسائل دو کشور خواهند داشت.

خلاصه بندهاي اين پيمان‌نامه اين است که عربستان سعودي همواره حکومت دست‌نشانده استکبار جهاني است و هيچ اراده‌اي از خودش در جنگ و صلح ندارد و در حقيقت اين کشور توسط استکبار اداره مي‌شود، بنابراين نبايد تعجب کرد که وهابي‌ها با بي رحمي و خشونت تمام عيار به کشورهاي اسلامي حمله کنند و زنان و کودکان مسلمان را به خاک و خون بکشند.

آن‌ها عروسک‌هايي هستند که توسط استکبار گردانده مي‌شوند.

http://www.velayattv.com/fa/page.php?bank=khabar&id=2713

شيخ وهابي دربار سلمان: تصميم قطع روابط با ايران را تاريخ با طلا ثبت خواهد کرد!

شيوخ وهابيت مهمترين ابزار رژيم آل سعود براي مشروعيت بخشي به اين رژيم جاهلي سرکوبگر و توجيه اقدامات و جنايات ضد بشري و سياست‌هاي ويرانگر و ماجراجويانه آن به شمار مي‌روند، در اين زمينه يکي از اين شيوخ ادعاي مضحکي درباره قطع رابطه با ايران مطرح ک

رده است.

     شيخ عبدالرحمن بن عبدالعزيز السديس از شيوخ وهابيت که عنوان رئيس کل امور مسجدالحرام و حرم مطهر نبوي (ص) را يدک مي‌کشد و گاهي هم به عنوان خطيب جمعه اين اماکن مقدس به تبليغ و توجيه سياست‌ها و اقدامات رژيم آل سعود مي‌پردازد و تريبون نماز جمعه را عملا به تمجيد از اين رژيم تبديل کرده است، در تازه‌ترين خوش‌خدمتي کاهنان وهابي گفته است : تصميم پادشاهي سعودي در قطع روابط ديپلماتيک با ايران را تاريخ با طلا ثبت خواهد کرد.

وي در بيانيه‌اي ادعا کرده است تصميم پادشاهي در قطع روابط با ايران، تصميم شجاعانه و قاطعانه است، اين موضع تاکيد کرد که خشونت،‌تروريسم، ظلم، تجاوز، خونريزي و تخريب اموال و دارايي‌ها نبايد رخ دهد و همچنين بايد ظالم را سر جايش نشاند و چنين مواضع قاطعانه و شجاعانه‌اي بايد استمرار داشته باشد تا متجاوز و ظالم را بازداشت و مظلوم را ياري کرد و امنيت و ثبات براي همه محقق شود.

شيخ دربار آل سعود مدعي شد موضع پادشاهي سعودي با صبر و تحمل آراسته شده بود، تا اين‌که اين موضع شجاعانه که عين صواب و درستي و حقيقت است، اتخاذ شد.

السديس ادعا کرد اين تصميم، يک تصميم تاريخي و موضع مثبت است که در پرونده پادشاهي عربستان که مملو از مواضع تاريخي و استثنايي است، ثبت مي‌شود، اين موضع همچنين برخاسته از سياست شرعي و مقاصد و منافع عالي براي دفع بهانه‌ها و ضررهاست.