رود خونی كه از شهيدان كربلا بر صحرای طف جاری شد، فرات حقيقتی گشت كه جرعه نوشان عزت و آزادگی را ازهر مذهب و مسلك و هر دين و آيين به قدر تشنگی سيراب كرد.

   در اين مسير از نخستين مسيحی حق جويی كه روياروی يزيد در كاخ سبز بر او شوريد تا در عصر ما، كم نيستند مسيحيانی چون «جرجی زيدان»، «جرج جرداق» و دهها مسيحی حق جوی ديگر كه حقيقت ناب همه اديان راستين را در «اهل بيت پاك پيامبر(ص)»، در «محراب شهادت علی(ع)» و در «صحرای خونين كربلا» يافته اند و در اين باره آثاری پديد آورده اند.

   «آنتوان بارا»، آن مسيحی عاشقی است كه سال های بسيار از دوران جوانی خود را صرف تحقيق و بررسی پيرامون زندگی و قيام امام حسين(ع) كرده است تا حقايق مربوط به اين شخصيت عظيم تاريخ را از زاويه نگاه خود و از زبان انجيل و پيامبر الهي، عيسي(ع) بيان كند. او پس از ساليان بسيار پژوهش و مطالعه در منابع مختلف تاريخ اسلام، دست به نگارش كتابي زده است كه در نوع خود و از زبان يك مسيحي بي نظير است. وی در اين پژوهش تطبيقي  - به نام «حسين در انديشه مسيحيت»-  كه رويكردي تحقيقي، ادبي و عاطفي دارد، با استفاده از نظريات اسلام و مسيحيت و بامهارتي ستودني، زندگي و شهادت حضرت عيسي از ديدگاه مسيحيت و زندگي و شهادت امام حسين(ع) از ديدگاه اسلام را مقايسه كرده است. در اين تحليل ها نكات جالب و بديعی به چشم می خورد كه برای هر مسلمان منصفی شگفت انگيز و خواندنی است.

   كتاب «حسين در انديشه مسيحيت» اولين بار در سال 1978 به رشته تحرير درآمد اما نويسنده از آن تاريخ به بعد و در اثر مطالعات بيشتر، اضافات و ملحقات زيادي به آن افزود و چاپ چهارم آن را در ماه هاي اخير منتشر كرد، اين كتاب تاكنون به 17 زبان ترجمه شده و در 5 دانشگاه نيز براي دوره هاي تكميلي كارشناسي ارشد و دكتری مورد تأييد قرار گرفته است و قرار است چاپ چهارم آن بزودي به فارسي ترجمه و منتشر شود.

   آنتوان بارا كه سوری الاصل و ساكن كويت است خود نويسنده اي توانا واديبي باذوق است و علاوه بر كتاب فوق 15جلد كتاب ديگر نيز به رشته تحرير درآورده كه بيشتر آنها در حوزه ادبيات و رمان و داستان مي باشد. .

   «آنتوان بارا» تشيع را بالاترين درجات عشق الهی معرفی می كند و امام حسين(ع) را فقط متعلق به شيعه يا مسلمانان نمي داند بلكه متعلق به همه جهانيان مي داند و او را با عبارت «حسين گوهر اديان» معرفی می كند و در پايان، سخنش را با اين عبارت به انتها مي رساند كه «حسين عليه السلام در قلب من است».

وی در سخنان خوداز عشق خود به علي(ع) نيز سخن مي گويد و اينكه تاكنون 25بار نهج البلاغه را به طور كامل خوانده و هربار نكات جديدي از آن كشف كرده است .

   «صبری عباده»، نماینده اوقاف مصر بیان کرد: جشن های بزرگداشت میلاد حضرت امام حسین علیه السلام از امروز آغاز و تا سه شنبه آینده ادامه خواهد داشت / سلفی ها نباید دخالت بکنند
   وی ضمن تاکید بر ضرورت تضمین امنیت مراسم و زیر پا نگذاشتن قوانین ،مدعی شد: شیعیان، مراسم بزرگداشت امام حسین علیه السلام را با خرافات آمیخته اند، در حالی که حفظ قداست مسجد الحسین امری ضروری است.

   وی با اشاره به تلاش سلفی ها برای دخالت در فعالیت های شیعیان بیان کرد: سلفی ها خود را نماینده اصلی اسلام می دانند و به خود حق دخالت در امور دینی را می دهند، در حالی که در مسجد الحسین خطیبانی استخدام شده اند که کیفیت برگزاری جشن بزرگداشت میلاد امام حسین علیه السلام را توضیح می دهند؛ بنابراین نیازی به دخالت های سلفی ها در این باره وجود ندارد.

   لازم به یادآوری است که بزرگداشت میلاد امام حسین علیه السلام در مصر برای اهل تسنن و شیعیان اهمیت ویژه ای دارد، به همین دلیل جشن های بزرگی به مدت یک هفته برگزار می شود. این مساله زمینه اعتراض سلفی ها را فراهم کرده و مدعی هستند که آموزه های دینی شیعیان در مراسم میلاد، به هیچ وجه چهره ای دینی ندارد.

موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصرعج به نقل از پایگاه«الحدث نیوز»

اين روايت از طريق يعلی بن مره عامری با سند صحيح در منابع برادران اهل سنت آمده است. متن اين رو ايت با اين سند معتبر در كتاب «المصنف» ابن ابی شيبه استاد بخاری اين چنين آمده است:

حَدَّثَنَا عَفَّانُ، قَالَ: حَدَّثَنَا وُهَيْبٌ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُثْمَانَ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِي رَاشِدٍ، عَنْ يَعْلَي الْعَامِرِيِّ، أَنَّهُ خَرَجَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ إلَي طَعَامٍ دَعُوا لَهُ، فَإِذَا حُسَيْنٌ يَلْعَبُ مَعَ الْغِلْمَانِ فِي الطَّرِيقِ، فَاسْتقبَلَ أَمَامَ الْقَوْمِ ثُمَّ بَسَطَ يَدَهُ وَطَفِقَ الصَّبِيُّ يَفرُّ هَاهُنَا مَرَّةً وَهَاهُنَا، وَجَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ يُضَاحِكُهُ حَتَّي أَخَذَهُ رَسُولُ اللَّهِ فَجَعَلَ إحْدَي يَدَيْهِ تَحْتَ ذَقَنِهِ وَالْأُخْرَي تَحْتَ قَفَاهُ، ثُمَّ أَقْنَعَ رَأْسَهُ رَسُولُ اللَّهِ فَوَضَعَ فَاهُ عَلَي فِيهِ، فَقَبَّلَهُ، فَقَالَ: حُسَيْنٌ مِنِّي وَأَنَا مِنْ حُسَيْنٍ، أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَيْنًا، حُسَيْنٌ سِبْطٌ مِنَ الْأَسْبَاطِ.

يعلي بن مره عامري مي گويد: همراه رسول خدا به مهماني كه دعوت شده، بود خارج شدم. حسين عليه السلام همراه كودكان در ميان راه بازي مي كرد. رسول خدا جلوي آنها ايستاد و دست خود را گشود؛ اما اين كودك (امام حسين) از اين طرف به آن طرف فرار مي كرد و رسول خدا او را به خنده مي آورد. تا اين كه حضرت او را گرفت يك دستش را زير چانه و دست ديگر را در پيشت گردنش قرار داد سپس سرش را بالا گرفت و دهانش را به دهان حسين گذاشت و او را بوسيد. پس از آن فرمود: حسين از من است و من از حسينم، خداوند دوست بدارد كسي را كه حسين را دوست بدارد. حسين نوه اي از نوادگان است.

مصنف ابن أبي شيبة، ج 6، ص 380

حکم روایت :حسن

•   عبد اللَّه بن مرحوم ازدى نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه می فرمود:

هر كس روز اول ماه شعبان را روزه بگيرد، حتما بهشت بر او واجب می ‏شود؛ و هر كس دو روز (از ماه شعبان) را روزه بگيرد خداوند متعال در عالم دنيا در هر روز و هر شب به او نظر می كند و نظر خداوند به او تا در بهشت نيز ادامه می ‏يابد؛ و هر كس سه روز روزه بگيرد هر روز از بهشت خدا را در عرشش زيارت می كند

•      حفص بن بخترى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:

زنان پيغمبر هر گاه روزه ‏اى بر عهده داشتند، (اداى) آن را تا ماه شعبان به تأخير می ‏انداختند، تا رعايت حال رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم را كرده باشند؛ و چون ماه شعبان فرا می ‏رسيد، روزه‏ می گرفتند و حضرت نيز همراه با آنان روزه می گرفت. 

• از انس بن مالك روايت شده است كه از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم پرسيدند: كدام يك از روزه‏ ها بهتر است؟ فرمود: ماه شعبان به نيّت بزرگداشت ماه رمضان.

• رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود:

            هر كس روز اول ماه شعبان را روزه بگيرد خداوند براى اوهفتاد حسنه می نويسد، و هر حسنه‏اى برابر با (ثواب) يك سال عبادت است.

و هر كس دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، گناهانى كه باعث نابودى اويند، آمرزيده می شوند.
و هر كس سه روز در ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد درجه در بهشت از درّ و ياقوت براى او بالا برده خواهد شد.
و هر كس چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، در روزى او گشايش حاصل می ‏شود.
و هر كس پنج روز از ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند محبّت او را در دلهاى مردم قرار می دهد.
و هر كس شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور می ‏سازد.
و هر كس هفت روز از ماه شعبان را روزه بدارد، از ابليس و دستيارانش و وسوسه‏ها و اشارات وسوسه انگيز وى در امان می ‏ماند.
و هر كس هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد از دنيا رحلت نمی ‏كند مگر آنكه از آب حوضهاى قدس سيراب شود.
و هر كس نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد منكر و نكير به هنگام سؤال، با وى مهربان و با عطوفت خواهند بود.
و هر كس ده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند قبر او را هفتاد ذراع در هفتاد ذراع وسعت می ‏دهد.
و هر كس يازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، يازده مناره از نور بر فراز قبرش نصب می شود.
و هر كس دوازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار فرشته هر روز او را در قبرش زيارت می كنند تا زمانى كه در صور بدمند.
و هر كس سيزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، فرشتگان هفت آسمان براى او طلب آمرزش می ‏كنند.
و هر كس چهارده روز از ماه شعبان را روزه بدارد به چهار پايان و درندگان حتّى ماهيان درياها الهام می ‏شود كه براى او طلب آمرزش كنند.
و هر كس پانزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، پروردگار عزيز و مقتدر او را مورد خطاب قرار می ‏دهد كه: به عزّتم قسم كه تو را در آتش نمی ‏سوزانم.
و هر كس شانزده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد درياى آتش براى او خاموش می ‏شود.
و هر كس هفده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، تمام درهاى آتش به روى او بسته خواهد شد.
و هر كس هجده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، (در آخرت) تمام درهاى بهشت به روى او باز می ‏گردد.
و هر كس نوزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار قصر از درّ و ياقوت در بهشت به وى عطا می ‏شود.
و هر كس بيست روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار از حوريان بهشتى را به‏ همسرى او درآورند.
و هر كس بيست و يك روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، فرشتگان به وى خوش آمد مى‏گويند و بالهاى خويش را بر بدن او می سايند.
و هر كس بيست و دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار جامه از سندس و استبرق بر او می پوشانند.
و هر كس بيست و سه روز از ماه شعبان را روزه بدارد، به هنگام بيرون آمدن از قبر، مركبى از نور براى او آماده می كنند، و او بر آن مركب نور سوار می شود و بسوى بهشت به پرواز در می ‏آيد.
و هر كس بيست و چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، اختيار شفاعت هفتاد هزار نفر از اهل توحيد به او كرامت می ‏شود.
و هر كس بيست و پنج روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، امان بيزارى از نفاق به او داده می شود.
و هر كس بيست و شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند جواز عبور از صراط را به او عنايت می فرمايد.
و هر كس بيست و هفت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند برات رهائى او را از آتش جهنّم صادر می ‏كند.
و هر كس بيست و هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، چهره‏اى نورانى و شاد پيدا می ‏كند.
و هر كس بيست و نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، (مقام و منزلت ناشى از) خشنودى پروردگار بزرگ را كه بزرگترين پاداشهاست به دست می آورد.
و هر كس سى روز از ماه شعبان را روزه بدارد، جبرئيل او را از پيشگاه عرش مورد خطاب قرار می دهد كه:

ایمرد! عمل خود را از سر گير، و از نو شروع به كار كن، زيرا گناهان گذشته تو همه آمرزيده شد، و اين گفته پروردگار عالميان است كه: اگر گناهان تو  به شماره ستارگان آسمان و قطره‏ هاى باران و برگهاى درختان و به تعداد شنهاى بيابان و به شماره روزهاى دنيا باشد، من همه آنها را آمرزيدم، و انجام اين كار در ازاى روزه‏دارى تو در ماه شعبان از براى خداوند گران نيست.

ابن عبّاس می گويد كه: اين ثواب روزه‏ دارى در ماه شعبان است

ثواب الاعمال شیخ صدوق رحمه الله

ابن عباس روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم در حالى كه يارانش از فضيلت ماه شعبان سخن می ‏گفتند فرمود:

ماه شريفى است، و آن ماه من است، و فرشتگانى كه حامل عرشند آن را بزرگ می ‏دارند و حقّش را می شناسند، و آن ماهى است كه در آن:

• روزيهاى مؤمنان به خاطر ماه رمضان افزون می ‏شوند،
• و بهشت، زينت و آراسته می ‏گردد،
•  و به اين جهت نامش را شعبان گذاشتند كه روزيهاى مؤمنان در آن تقسيم می شود،
• و آن، ماه عمل است، و در آن هر حسنه ‏اى هفتاد برابر می شود،
•  و سيئه (از نامه اعمال) پاك 
• گناهان آمرزيده می ‏گردد، 
• و عمل نيك، مورد قبول قرار می ‏گيرد.
• پروردگار با عظمت در آن ماه به بندگانش مباهات می ‏كند
• و از عرش خويش به روزه ‏داران و عبادت‏كنندگان خود نظرى می افكند، و در برابر حاملان عرش خود به آنها مباهات می ‏كند.

در اين هنگام، حضرت علىّ بن ابى طالب عليه السّلام از جا برخاست و عرض كرد: پدر و مادرم بفدايت اى رسول خدا! فضايل اين ماه را بيشتر بيان كنيد، تا ميل به روزه گرفتن و عبادت كردن در اين ماه، در ما افزون شود، و به تهجّد و شب‏ زنده ‏دارى بپردازيم.

پس مراقب باشیم بهترین فرصت ها را ازدست ندهیم!!!

 

منبع ثواب الاعمال شیخ صدوق رحمه الله