ابن عباس روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم در حالى كه يارانش از فضيلت ماه شعبان سخن می ‏گفتند فرمود:

ماه شريفى است، و آن ماه من است، و فرشتگانى كه حامل عرشند آن را بزرگ می ‏دارند و حقّش را می شناسند، و آن ماهى است كه در آن:

• روزيهاى مؤمنان به خاطر ماه رمضان افزون می ‏شوند،
• و بهشت، زينت و آراسته می ‏گردد،
•  و به اين جهت نامش را شعبان گذاشتند كه روزيهاى مؤمنان در آن تقسيم می شود،
• و آن، ماه عمل است، و در آن هر حسنه ‏اى هفتاد برابر می شود،
•  و سيئه (از نامه اعمال) پاك 
• گناهان آمرزيده می ‏گردد، 
• و عمل نيك، مورد قبول قرار می ‏گيرد.
• پروردگار با عظمت در آن ماه به بندگانش مباهات می ‏كند
• و از عرش خويش به روزه ‏داران و عبادت‏كنندگان خود نظرى می افكند، و در برابر حاملان عرش خود به آنها مباهات می ‏كند.

در اين هنگام، حضرت علىّ بن ابى طالب عليه السّلام از جا برخاست و عرض كرد: پدر و مادرم بفدايت اى رسول خدا! فضايل اين ماه را بيشتر بيان كنيد، تا ميل به روزه گرفتن و عبادت كردن در اين ماه، در ما افزون شود، و به تهجّد و شب‏ زنده ‏دارى بپردازيم.

پس مراقب باشیم بهترین فرصت ها را ازدست ندهیم!!!

 

منبع ثواب الاعمال شیخ صدوق رحمه الله