سدير صيرفى گويد: از امام صادق علیه السلام شنيدم می ‏فرمود:
به راستى در صاحب الامر شباهتى است از يوسف (ع)، گويد: به آن حضرت عرض كردم: گويا شما زنده بودن و نهان بودن آن حضرت را ياد آورى می كنيد؟ گويد: به من فرمود: اين امت كه خوك صفت شده‏اند چه چيز را منكرند، به راستى برادران يوسف اسباط بودند، زادگان پيغمبر بودند، با يوسف در بازرگانى وارد شدند و با او خريد و فروش كردند و با او گفتگو كردند و برادر او بودند و برادر آنها بود و با اين همه او را نشناختند تا خودش خود را معرفى كرد و فرمود: أَنَا يُوسُفُ وَ هذا أَخِي، من يوسفم و اين هم برادر من است، اين امت لعنتى منكر هستند كه خدا عز و جل با حجت خود در يك وقتى از اوقات چنان كند كه با يوسف كرد، يوسف پادشاه پر نام مصر بود و فاصله او با پدرش هجده روز راه بود، اگر خدا مى خواست كه او را بياگاهاند می توانست يعقوب و فرزندانش پس از دريافت مژده از يوسف نه روزه خود را به مصر رسانيدند چه انكارى دارند اين امت كه خداى عز و جل با حجت خود چنان كند كه با يوسف كرد، در بازارهاى آنها رفت و آمد كند و پا روى فرش آنها بگذارد (و او را نشناسند) تا خدا اجازه دهد، در اين مورد، چنانچه اجازه معرفى به يوسف داد، گفتند: راستى تو يوسف هستى؟ فرمود: من يوسفم.

منبع:اصول کافی،ترجمه کمره ای، ج2،ص563

*مفضل بن عمر از امام صادق (ع) فرمود: بندگان به خدا جل ذكره نزديكترند و خدا از آنها راضی ‏تر است در وقتى كه حجت خدا از ميان آنها مفقود شود و او را نتوانند ديد و جاى او را هم ندانند و باز در عين حال معتقد باشند كه حجت خدا  از ميان نرفته و ميثاق و پيمانش باطل نگشته، در اين حال در هر بامداد و پسين در انتظار فرج باشيد، زيرا سخت ترين موقع خشم خدا بر دشمنان خود موقعى است كه حجت خدا را از دست بدهند و او را نيابند و براى آنها ظاهر نگردد، خدا می ‏داند كه دوستانش شك نمی ‏كنند و اگر می ‏دانست شك می ‏كنند يك چشم به هم زدن حجت خود را از آنها نهان نمی داشت و اين غيبت امام نمی شود مگر بر سر بدترين مردم (يعنى علتش بدترين مردمند).

*يمان تمار گويد: ما خدمت امام صادق (ع) نشسته بوديم.
به ما فرمود: به راستى براى صاحب الامر (ع) غيبتى باشد ، كسى که در دوران آن به دين چسبد چون كسى است كه شاخه خار مغيلان را دست كشه كند، اين چنين با دست خود ممثل نمود، كدام شما شاخه خار مغيلان را به دست خود می ‏چسباند، سپس لختى سر به زير انداخت و پس از آن فرمود: صاحب الامر يك غيبتى دارد،بايد هر بنده خدا پرهيز كارى كند و به دينش بچسبد.

*على بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر (ع) فرمود:
چون پنجمين فرزند هفتمين امام ناپديد گردد، خدا را، خدا را، باشيد براى دين دارى خود، مبادا شما را از دين به در برد، پسر جانم، صاحب الامر به ناچار غيبتى خواهد داشت تا آن كه معتقدان به امامت هم از اين عقيده بر گردند، همانا اين خود يك آزمايشى است از طرف خدا كه خلق خود را با آن بيازمايد، اگر پدران و نياكان شما دينى درست‏تر مى‏دانستند از آن پيروى مى‏كردند، گويد:
گفتم: اى آقاى من پنجمين فرزند هفتمين امام كيست؟ فرمود: اى پسر جانم خرد شما از درك آن خردتر است و خاطر شما تنگ‏تر از آن است كه اين حقيقت در آن جايگزين شود ولى اگر بمانيد بدان خواهد رسيد.

اصول کافی ،ترجمه کمره ای،ج 2،با ب در امرغیبت امام عصرعج

 وهابيت و اهل سنت حدود 99 درصدشان در رابطه با مهدويت ، پنجاه ـ شصت در صد با شيعه هم عقيده هستند؛ يعني اين ها معتقد هستند كه رسول اكرم صلي الله عليه وآله بشارت داده به وجود حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) كه آن نازنين وجود خواهد آمد و جهان را پر از عدل و داد خواهد كرد ؛ همان گونه كه از ظلم و ستم لبريز شده است .
در اين زمينه ما اختلاف آن چناني با اهل سنت حتي با وهابيت هم نداريم . 

• نكته جالب توجه اين است كه ابن تيميه ، بزرگ نظريه پرداز وهابيت هم وقتي در برابر انبوهي از روايات در صحاح سته و حتي در صحيح بخاري و مسلم در باره حضرت مهدي مواجه مي شود، صراحتاً مي گويد :

إن الأحاديث التي يحتج بها علي خروج المهدي أحاديث صحيحة، رواها أبو داود والترمذي وأحمد وغيرهم من حديث ابن مسعود وغيره .
احاديثي كه مي توانيم احتجاج كنيم بر آن احاديث بر قيام حضرت مهدي ، اين احاديث صحيح هستند . اين روايات را ابو داود ، ترمذي و احمد نقل كرده اند .
منهاج السنة النبوية ، ج 4 ، ص211

• خود آقاي ابن قيم، شاگرد و ناشر افكار ابن تيميه هم در اين زمينه مفصل بحث كرده است و مي گويد احاديث مربوط به حضرت مهدي، احاديث حسن و صحيح هستند .
• جالب تر از اين ها آقاي بن باز مفتي اعظم سابق عربستان سعودي، عبارت خيلي ظريفي دارد :

أمر المهدي معلوم ، والأحاديث فيه مستفيضة، بل متواترة وقد حكي غير واحد من أهل العلم تواترها . وهي متواترة تواترا معنويا ، لكثرة طرقها ، واختلاف مخارجها ، وصحابتها ، ورواتها ، وألفاظها ، فهي - بحق - تدل علي أن هذا الشخص الموعود به أمره ثابت وخروجه حق .
وقد رأينا أهل العلم أثبتوا أشياء كثيرة بأقل من ذلك . والحق أن جمهور أهل العلم ، بل هو الاتفاق : علي ثبوت أمر المهدي، وأنه حق ، وأنه سيخرج في آخر الزمان . وأما من شذّ من أهل العلم - في هذا الباب - فلا يلتفت إلي كلامه في ذلك .
مسئله حضرت مهدي عليه السلام واضح است و احاديث پيرامون آن مستفيضه؛ بلكه متواتر است و تعداد زيادي از اهل علم متواتر بودن احاديث حضرت مهدي عليه السلام را نقل كرده اند . و تواتر آن تواتر معنوي است به خاطر كثرة طرق احاديث آن، و اختلاف در لفظ احاديث و راويان و الفاظ بحق دلالت بر اين دارد كه اين شخص موعود امر ثابتي دارد و خروج او حق است.
و ما ديده ايم كه علما مسائل زيادي را با رواياتي كمتر از اين ثابت كرده اند . و قول حق از علما بلكه اتفاق علما بر ثبوت مسئله مهدويت است و همين قول حق است و به حق كه او در آخر الزمان خارج خواهد شد . و اما عده قليلي از علما (در اين مسئله) توجهي به صحبت درباره او نكرده اند .
مجلة الجامعة الإسلامية بالمدينة المنورة، العدد 3 ، السنة الأولي 1388، في ذيل محاضرة عبد المحسن العباد.

• همچنين آقاي ناصر الدين الباني كه از او به بخاري دوران تعبير مي كنند ، شبيه اين عبارت را دارد .(مجلة التمدن الإسلامي الدمشقية ، شمارهء 27 و 28 ، سال 22 ، ص 642 .)
• رابطة العالم اسلامي كه در حقيقت مركز فرهنگي وهابيت است ، در برج مي 1976 رسماً اعلام كرد :

فإنّ الاعتقاد بظهور المهدي يعتبر واجباً علي كل مسلم وهو جز من عقائد أهل السنة والجماعة ولا ينكر ذلك إلاّ كلّ جاهل أو مبتدع .
اعتقاد به ظهور حضرت مهدي ، يك امري است واجب بر همه مسلمان ها . اين عقيده ، جزء عقائد اهل سنت و جماعت است و جز جاهل و نادان و بدعت گذاري كسي نمي تواند اين عقيده را انكار كند .

مشكل ما با وهابيت ، نسبت به وجود حضرت ولي عصر (ارواحنا له الفداه) ولادت آن حضرت و اين كه آيا حضرت مهدي (سلام الله علي)ه از نسل امام عسكري عليه السلام است و در سال 255 هـ به دنيا آمده يا نه ، مورد اختلاف با وهابيت است كه اين ها قاطعانه در برابر اين عقيده شيعه ايستاده اند. علماي زيادي از اهل سنت صراحتاً در كتاب هاي خودشان گفته اند كه حضرت مهدي سلام الله عليه در سال 255 يا در سال 58 از نرجس خاتون و امام عسكري به دنيا آمده است .آمار 120 نفر از علماي اهل سنت جمع آوري شده است كه همگي اعتراف دارند بر ولادت حضرت ولي عصر اواحنا له الفداء

موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصرعج

شیخ طوسی در کتابی که هزار سال قبل نوشته، فرموده: مستحب است شب نیمه شعبان این دعا را هر کسی بخواند اما دعا:

اَللّهُمَّ بِحَقِّ لَيْلَتِنا هذِهِ‏ وَمَوْلُودِها، وَحُجَّتِكَ وَمَوْعُودِهَا الَّتي‏ قَرَنْتَ إلى‏ فَضْلِها فضلک ، فَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ‏ صِدْقاً وَعَدْلاً.

کیست که بفهمد؟ انبیاء انگشت حیرت به لب دارند. فَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ‏ صِدْقاً وَ عَدْلاً. تمام علوم ، تمام معارف از تمام انبیاء، از جمیع اوصیاء، از آدم تا امام یازدهم، همه در او جمع شده. المنتهی إلیه مواریث الأنبیاء ولدیه موجود آثار الأصفیاء. شب نیمه شعبان وقتی متولد شد، سر به سجده گذاشت، گفت: وَتَمَّت كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدقًا وَعَدلا. دیگر ختم شد هم صدق، هم عدل.

بعد غوغا این است: نُورُكَ الْمُتَاَلِّقُ،وَ ضِيآؤُكَ الْمُشْرِقُ ، کسی که نور خداست اما چه نوری؟ نورک المتألق. ضیاء خداست. هم نور الله است، هم ضیاء الله است. این است امام زمان. نورُكَ الْمُتَاَلِّقُ،وَضِيآؤُكَ الْمُشْرِقُ، وَالْعَلَمُ النُّورُ فى‏ طَخْيآءِ الدَّيْجُورِ، الْغائِبُ‏ الْمَسْتُورُ، جَلَّ مَوْلِدُهُ. جلّ را کجا می‌ گویی؟ عزّ را کجا می‌ گویی؟ ان الله سبحانه وتعالی جلّ وعزّ. رسید به آن جایی که جَلَّ مَوْلِدُهُ. میلاد او فوق تصور است.

وَكَرُمَ مَحْتِدُهُ، وَالْمَلائِكَةُ شُهَّدُهُ. همه ملکوتیان شب نیمه شعبان چشمشان به زمین دوخته بود که بقیت الله کی ظاهر خواهد شد. بهت انگیز از این جا: سَيْفُ اللَّهِ الَّذى‏ لا يَنْبوُ، وَ نُورُهُ الَّذى‏ لايَخْبوُ، وَذوُ الْحِلْمِ الَّذى‏ لا يَصْبوُا. کمال آدمیت در سه چیز است: انسان عصاره خلقت است. اکمل افراد انسان که می‌شود نتیجه‌ تمام خلقت و بعثت، عصاره می‌شود در سه کلمه: علم، حلم، قدرت. اما علم او چیست؟ علم، نور خداست. گفتنی نیست. نور الله علم اوست. بعد نوبت می‌رسد به حلم او. ذوُ الْحِلْمِ الَّذى‏ لا يَصْبوُا . بعد نوبت می‌رسد به قدرت او. قدرت چه قدرتی است؟ سَيْفُ اللَّهِ الَّذى‏ لا يَنْبو، شمشیر خداست در قدرت؛ نور خداست در حکمت. این امام زمان ماست. هم بشناسید، هم به مردم بشناسانید.

بعد عقل مبهوت است در این کلمه: مَدارُ الدّهْرِ. مدار الدهر!!! نه تنها زمان بلکه دهر! زمان وعاء مادیات است، دهر وعاء مجردات است. ولی عصر، حجة ابن الحسن کسی است که مدار دهر است. دهر و همه مجردات دور او می‌ گردند. این مقام اوست. مَدارُ الدّهْرِ.

حضرت ایت الله وحید خراسانی،درس خارج،سه شنبه ١٢ خرداد ١٣٩٤

هر روز این دعا[ عهد] را خواندید: اللهم إني أجدد له… بارالها! من تازه می‌کنم برای او عهد و عقد و بیعت در گردنم. بارالها! همان طوری که مرا به این تشریف مشرف کردی و به این فضیلت مفضل ساختی- بارالها!- مرا از انصار و اشیاع او قرار بده و از ذابین عنه.[خواندن] این دعا هر روز بسیار مهم است. خداوندا! مرا به این تشریف مشرف کردی و به این فضیلت مفضل نمودی، بارالها! مرا از انصار او و از اشیاع او و از ذابین از او قرار بده.

ماه رمضان در پیش است. بهار عبودیت است، نفوس مستعد است، همه غنیمت بشمارید، مبادا این سعادت از دست شما برود. لیتفقهوا في الدین ولینذروا قومهم إذا رجعوا إلیهم. دوران تفقه مقدمه ی انذار و کفالت ایتام آل محمد است.

حضرت آیت الله وحیدخراسانی

حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی ضمن تبیین ماه شعبان و به ویژه دعای شب نیمه شعبان به جایگاه امام عصر(عج) اشاره کرد و گفت: حجت بن الحسن مدارالدهر است و این مقام اوست یعنی همه دهر و مجردات دور او می چرخند اما نه او را شناختیم، نه مقامش را به دیگران شناساندیم.
 شب نیمه شعبان، ساعت یازده، تمام مملکت دعای فرج را خواهد خواند. امید است به برکت نام نامی او خداوند متعال نظری کند.

حضرت ایت الله وحید،درس خارج، ١٢ خرداد ١٣٩٤