دعای شب نیمه شعبان و ویژگی های امام زمان علیه السلام
شیخ طوسی در کتابی که هزار سال قبل نوشته، فرموده: مستحب است شب نیمه شعبان این دعا را هر کسی بخواند اما دعا:
اَللّهُمَّ بِحَقِّ لَيْلَتِنا هذِهِ وَمَوْلُودِها، وَحُجَّتِكَ وَمَوْعُودِهَا الَّتي قَرَنْتَ إلى فَضْلِها فضلک ، فَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ صِدْقاً وَعَدْلاً.
کیست که بفهمد؟ انبیاء انگشت حیرت به لب دارند. فَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ صِدْقاً وَ عَدْلاً. تمام علوم ، تمام معارف از تمام انبیاء، از جمیع اوصیاء، از آدم تا امام یازدهم، همه در او جمع شده. المنتهی إلیه مواریث الأنبیاء ولدیه موجود آثار الأصفیاء. شب نیمه شعبان وقتی متولد شد، سر به سجده گذاشت، گفت: وَتَمَّت كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدقًا وَعَدلا. دیگر ختم شد هم صدق، هم عدل.
بعد غوغا این است: نُورُكَ الْمُتَاَلِّقُ،وَ ضِيآؤُكَ الْمُشْرِقُ ، کسی که نور خداست اما چه نوری؟ نورک المتألق. ضیاء خداست. هم نور الله است، هم ضیاء الله است. این است امام زمان. نورُكَ الْمُتَاَلِّقُ،وَضِيآؤُكَ الْمُشْرِقُ، وَالْعَلَمُ النُّورُ فى طَخْيآءِ الدَّيْجُورِ، الْغائِبُ الْمَسْتُورُ، جَلَّ مَوْلِدُهُ. جلّ را کجا می گویی؟ عزّ را کجا می گویی؟ ان الله سبحانه وتعالی جلّ وعزّ. رسید به آن جایی که جَلَّ مَوْلِدُهُ. میلاد او فوق تصور است.
وَكَرُمَ مَحْتِدُهُ، وَالْمَلائِكَةُ شُهَّدُهُ. همه ملکوتیان شب نیمه شعبان چشمشان به زمین دوخته بود که بقیت الله کی ظاهر خواهد شد. بهت انگیز از این جا: سَيْفُ اللَّهِ الَّذى لا يَنْبوُ، وَ نُورُهُ الَّذى لايَخْبوُ، وَذوُ الْحِلْمِ الَّذى لا يَصْبوُا. کمال آدمیت در سه چیز است: انسان عصاره خلقت است. اکمل افراد انسان که میشود نتیجه تمام خلقت و بعثت، عصاره میشود در سه کلمه: علم، حلم، قدرت. اما علم او چیست؟ علم، نور خداست. گفتنی نیست. نور الله علم اوست. بعد نوبت میرسد به حلم او. ذوُ الْحِلْمِ الَّذى لا يَصْبوُا . بعد نوبت میرسد به قدرت او. قدرت چه قدرتی است؟ سَيْفُ اللَّهِ الَّذى لا يَنْبو، شمشیر خداست در قدرت؛ نور خداست در حکمت. این امام زمان ماست. هم بشناسید، هم به مردم بشناسانید.
بعد عقل مبهوت است در این کلمه: مَدارُ الدّهْرِ. مدار الدهر!!! نه تنها زمان بلکه دهر! زمان وعاء مادیات است، دهر وعاء مجردات است. ولی عصر، حجة ابن الحسن کسی است که مدار دهر است. دهر و همه مجردات دور او می گردند. این مقام اوست. مَدارُ الدّهْرِ.
حضرت ایت الله وحید خراسانی،درس خارج،سه شنبه ١٢ خرداد ١٣٩٤