مشروح نامه پيامبر به اسقف نجران چنين بود:

«به نام خداي ابراهيم و اسحاق و يعقوب. [اين نامه ايست] از محمد، پيامبر خدا، به اسقف نجران. خداي ابراهيم و اسحاق و يعقوب را ستايش مي كنم و شما را از پرستش بندگان به پرستش خدا فرا مي خوانم. شما را دعوت مي كنم كه از ولايت بندگان خدا خارج شويد و در ولايت خداوند درآييد و اگر دعوت مرا نپذيرفتيد بايد به حكومت اسلامي ماليات (جزيه) بپردازيد [تا در برابر اين مبلغ، از جان و مال شما دفاع كند] و در غير اين صورت به شما اعلام خطر مي شود».

عكس العمل نجراني ها
نمايندگان پيامبر كه حامل نامه دعوت به اسلام از جانب پيامبر بودند، وارد نجران شدند و نامه را به اسقف نجران دادند. او نيز شورايي تشكيل داد و با آنان به مشورت پرداخت. يكي از آنان كه به عقل و درايت مشهور بود گفت: «ما بارها از پيشوايان خود شنيده ايم كه روزي منصب نبوت از نسل اسحاق به فرزندان اسماعيل انتقال خواهد يافت و هيچ بعيد نيست كه محمد ـ كه از اولاد اسماعيل است ـ همان پيامبر موعود باشد». بنابراين شورا نظر داد كه گروهي به عنوان هيئت نمايندگان نجران به مدينه بروند تا از نزديك با محمد صلي الله عليه و آله وسلم تماس گرفته، دلايل نبوت او را بررسي كنند.

موسسه حضرت ولی عصر(عج)

   مباهله پيامبر با مسيحيان نجران، در روز بيست وچهارم ذي الحجّه سال دهم هجري اتفاق افتاد.پيامبر اکرم، حضرت محمد(ص) براي گزاردن رسالت خويش و ابلاغ پيام الهي، به بسياري از ممالک و کشورها نامه نوشت يا نماينده فرستاد تا نداي حق پرستي و يکتاپرستي را به گوش جهانيان برساند. هم چنين نامه اي به اسقف نجران، ” ابوحارثه ” نوشت و طي آن نامه ساکنان نجران را به آيين اسلام دعوت فرمود. 

   مردم نجران كه حاضر به پذيرفتن اسلام نبودند نمايندگان خود را به مدينه فرستادند و پيامبر آنان را به امر خدا به مباهله دعوت كرد. وقتي هيئت نمايندگان نجران، وارستگي پيامبر را مشاهده كردند، از مباهله خودداري كردند. ايشان خواستند تا پيامبر اجازه دهد تحت حكومت اسلامي در آيين خود باقي بمانند.

   پيامبر (ص)، در ابتدا سعي کرد با دلايل روشن و قاطع آنان را آگاه کند، اما چون استدلال موجب تنبّه آنان نشد و با لجاجت و ستيز آنان مواجه گشت، به امر الهي به مباهله پرداخت.

کاربران شبکه های اجتماعی در عربستان تصاویری را از یکی از فروشگاه های زنانه در استان طائف این کشور منتشر کرده اند که اقدام به عرضه لباس زنانه با نقش آیه قرآنی در ویترین مغازه کرده است.
 کاربرانی که این تصاویر را منتشر کرده اند، نوشته اند که پس از دقت در تصاویر متوجه شده اند که در نقش نگاری این لباس زنانه از آیه ۶۰ سوره انفال « أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّه وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللّهِ وَ عَدُوَّکُمْ وَ آخَرینَ مِنْ دُونِهِمْ » استفاده شده است.

این اقدام با عصبانیت برخی از کاربران روبرو شده و خواستار مجازات عاملان این اقدام شده اند.

 گزارش :«شیعه نیوز»

   مباهله در اصل از ” بَهل ” به ‌معني رها کردن و برداشتن قيد و بند از چيزي است، اما مباهله به‌ معناي لعنت کردن يکديگر و نفرين کردن است.

   کيفيت مباهله به اين گونه است که افرادي که درباره مسئله مذهبي مهمي گفتگو دارند در يک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرّع کنند و از او بخواهند که دروغ گو را رسوا سازد و مجازات کند.

   ناﮔﻔﺘﻪ ﭘﻴﺪﺍ ﺍﺳﺖ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ” ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ” ﺍﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻤﻠﻰ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﻫﻴﭻ ﻓﺎﻳﺪﻩ ﺍﻯ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﻠﻜﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻣﺆﺛﺮ ﮔﺮﺩﺩ، ﻭ ﺑﺎ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺷﺪﻥ ﺍﺛﺮ ﺁﻥ، ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﺬﺍﺏ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﮔﺮﺩﻧﺪ.

روز هفدهم مهرماه روز قشنگ خانواده  نامیده شده واز جمله قوانین یک خانوادۀ ایده آل، حکومت مَرد در خانواده است.
♦♦حكومت مرد در خانواده، نه تحكّم و زورگويي♦♦

 كجا بودي؟ به چه كسي تلفن كردي؟ چه حقي داشتي رفتي؟ مرد در خانه حق حكومت دارد امّــــا حق تحكّم ندارد.
فرق است بين حكومت و تحكّّم.

حكومت يعني مصلحت نيست اين كار را بكني. تو اينجا مي‌روي صلاح نيست. اين فاميل چنين است و آن فاميل چنان است. خانم اين جلسه رفتنش عوارض دارد، آسيب دارد، با يك چنين افرادي بايد ملاقات كني، يك چنين حرف‌هايي را مجبور مي‌شوي بزني، يك چنين حرف‌هايي را مجبور مي‌شوي گوش كني!

حكومت يعني مصلحت انديشي! مرد در خانه حق حكومت دارد، يعني حق دارد طبق مصلحت به خانمش بگويد: اينجا برو و اينجا نرو! اما حق تحكمُّ ندارد.

چون مَــــــــردم  نه!  بلکه چون منطقي مي‌ گويم. . .

چون مَــــــــردم نه ! چون حرفم حسابي است، گوش بده!  

چون مَــــــــردم نه!  بلکه چون خانواده ام را دوست دارم .

چون مَــــــــردم نه! بلکه چون خوشبختی آنها را خواهانم وبرایشان مصلحت اندیشی می کنم .

در كتب پيروان مكتب اهل البيت آمده است: اين توطئه مربوط به «عقبه ي هرشي» 22 ذی الحجه ، بعد از غدير خم بود.

«هرشی» درمیان مکه  ومدینه ، کوهی درنزدیکی  جحفه بود. تفصيل داستان را در بحار، ج 28 ص 111- 96 به نقل از حذيفه نقل كرده‏  است وخلاصه از این قرار است که:

اوّل كسانى كه بر غصب خلافت هم پيمان شدند ابو بكر و عمر بودند، و اساس و پايه ‏اى كه طبق آن پيمان بستند و ساير پيمانهايشان هم بر آن پايه بود اين بود كه «اگر محمّد بميرد يا كشته شود اين امر خلافت را از اهل بيتش بگيريم بطورى كه تا ما هستيم احدى از آنان به خلافت دست نيابد».
بعد از آن ابو عبيده جراح و معاذ بن جبل و در آخر سالم مولى ابى حذيفه هم به آنان پيوستند و پنج نفر شدند. اينان جمع شدند و داخل كعبه رفتند و در بين خود نوشته‏اى در اين باره نوشتند كه: «اگر محمد بميرد يا كشته شود …». و در تمام اين قضايا عايشه و حفصه جاسوس پدرانشان در خانه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بودند.
سپس ابو بكر و عمر جمع شدند و سراغ منافقين و آزادشدگان فرستادند و ما بين خود مشورت و نظر خواهى كردند و بر اين رأى متّفق شدند كه هنگام بازگشت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله از حجة الوداع در گردنه «هرشى» كه در راه مكه در نزديكى جحفه است شتر حضرت را بِرَمانند و به اين طريق حضرت را به قتل برسانند.(اسرار آل محمد،ترجمه کتاب سلیم بن قیس،ص232)

پس از اعلام ولایت وخلافت امیرالمومنین علیه السلام  پیامبرصلی الله علیه واله دستور داد تا مردم با على عليه السّلام بيعت كردند و

ادامه »