«کُلِّ اَمرٍ» برچه کسی نازل می شود؟
امام صادق (ع) فرمود: على (ع) را شيوه بود كه بسيار مى فرمود: هيچ گاه تَيْمِى و عَدَوِى (ابو بكر و عمر) خدمت رسول خدا (ص) نبودند و آن حضرت انا انزلناه را با خشوع و گريه تلاوت مى كرد جز اينكه مى گفتند: براى اين سوره چه سخت دلت نازك است؟
رسول خدا (ص) مى فرمود: براى آن چيزى است كه به چشم خود ديده و به دل خود فهميده ام و براى آن است كه دل اين مرد (على ع) بعد از من خواهد دريافت.
مى گفتند: شما چه ديديد و او چه خواهد ديد؟
فرمود: روى خاك براى آنها نقش مى كرد «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ»
فرمود: پيغمبر مى فرمود: پس از فرموده خداى عز و جل: «هر امرى» چيزى بجا مى ماند؟
مى گفتند: نه،
مى فرمود: مى دانيد به چه کسی هر امرى را نازل مى كنند؟
مى گفتند: يا رسول اللَّه به شما،
مى فرمود: آرى درست است.
مى فرمود: ولى آيا شب قدر بعد از من هست؟
مى گفتند: آرى،
رسول خدا (ص) مى فرمود: آيا اين امر در آن شب نازل مى شود؟
مى گفتند: آرى،
مى فرمود: بر چه كسى؟
مى گفتند: ما نمى دانيم،
سر مرا در آغوش مى گرفت و مى فرمود: اگر نمى دانيد، بدانيد: آن كس بعد از من اين مرد است،
فرمود: به راستى مطلب اين است كه آن دو نفر اين شب را بعد از رسول خدا (ص)، از شدت هراسى كه به دل آنها مى افتاد مى شناختند.
اصول کافی ، ترجمه کمره ای ج2،ص267