آیات شریفه 63 تا 77 سوره مبارکه فرقان

بندگان (خاص خداوند) رحمان، كسانى هستند كه:

• با آرامش و بى ‏تكبر بر زمين راه مى ‏روند؛
•  و هنگامى كه جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گويند)، به آنها سلام مى ‏گويند (و با بى ‏اعتنايى و بزرگوارى مى ‏گذرند)؛ (63)

• كسانى كه شبانگاه براى پروردگارشان سجده و قيام مى ‏كنند؛ (64)

• و كسانى كه مى ‏گويند: «پروردگارا! عذاب جهنم را از ما برطرف گردان، كه عذابش سخت و پر دوام است! (65)

مسلما آن (جهنم)، بد جايگاه و بد محل اقامتى است!» (66)

• و كسانى كه هرگاه انفاق كنند، نه اسراف مى‏ نمايند و نه سخت‏گيرى؛ بلكه در ميان اين دو، حد اعتدالى دارند. (67)

• و كسانى كه معبود ديگرى را با خداوند نمى ‏خوانند؛
•  و انسانى را كه خداوند خونش را حرام شمرده، جز بحق نمى ‏كشند؛
•  و زنا نمى‏ كنند؛ و هر كس چنين كند، مجازات سختى خواهد ديد! (68)

عذاب او در قيامت مضاعف مى ‏گردد، و هميشه با خوارى در آن خواهد ماند! (69)

مگر كسانى كه توبه كنند و ايمان آورند و عمل صالح انجام دهند، كه خداوند گناهان آنان را به حسنات مبدل مى ‏كند؛ و خداوند همواره آمرزنده و مهربان بوده است! (70)

و كسى كه توبه كند و عمل صالح انجام دهد، بسوى خدا بازگشت مى‏ كند (و پاداش خود را از او مى‏ گيرد.) (71)

• و كسانى كه شهادت به باطل نمى ‏دهند (و در مجالس باطل شركت نمى‏ كنند)؛
• و هنگامى كه با لغو و بيهودگى برخورد كنند، بزرگوارانه از آن مى ‏گذرند. (72)

و كسانى كه هرگاه آيات پروردگارشان به آنان گوشزد شود، كر و كور روى آن نمى افتند. (73)

• و كسانى كه مى ‏گويند: «پروردگارا! از همسران و فرزندانمان مايه روشنى چشم ما قرارده، و ما را براى پرهيزگاران پيشوا گردان!» (74)

(آرى،) آنها هستند كه درجات عالى بهشت در برابر شكيباييشان به آنان پاداش داده مى‏ شود؛ و در آن، با تحيت و سلام روبه‏ رو مى ‏شوند. (75)

در حالى كه جاودانه در آن خواهند ماند؛ چه قرارگاه و محل اقامت خوبى! (76)

بگو: «پروردگارم براى شما ارجى قائل نيست اگر دعاى شما نباشد؛ شما (آيات خدا و پيامبران را) تكذيب كرديد، و (اين عمل) دامان شما را خواهد گرفت و از شما جدا نخواهد شد!»خ (77)

.