اميرالمؤمنين عليه السّلام فرمود: زمانى مى آيد كه كسى نجات نمى يابد مگرمؤمن خداپرست بى نام و نشان كه:

• اگر (در مجالس ) حاضر گردد او را نشناسند
•  و اگر غائب شود كسى درصدد جستجويش برنيايد، اين اشخاص چراغهاى هدايت و نشانه هاى روشن براى ره پويان در شب تاريك هستند
• در ميان مردم براى فتنه و سخن چينى رفت و آمد نمى كنند،
•  عيب و بدى مردم را آشكار نمى كنند، نادان و بيهوده گو نيستند،
• خداوند درهاى رحمت خود را بر آنان مى گشايد و سختى عذاب خود را از آنان برمى دارد.
• اى مردم زمانى بر شما مى آيد كه اسلام وارونه شود مانند برگشتن ظرف كه آنچه در آن است بريزد،
•  اى مردم خداوند شما را امان داد از اينكه به شما ظلم كند ولى پناه نداد از اينكه امتحان كند (حتما امتحان مى شويد)

و همانا (خداوندى كه ) برترين و بزرگترين گوينده هاست فرموده است :

ان فى ذلك لآيات و ان كنا لمبتلين

همانا در آن حادثه (طوفان نوح ) نشانه هائى است و ما امتحان مى كنيم .(مومنون/30)

منبع: نهج البلاغة .