قال الامام الحسين عليه السلام:

اَلْعِلْمُ لِقاحُ الْمَعْرِفَةِ، وَ طُولُ التَّجارُبِ زِيادَةٌ في الْعَقْلِ، وَالشَّرَفُ اَلتَّقْوي، وَالْقُنُوعُ راحَةُ الأبْدانِ،وَ مَنْ أَحَبَّکَ نَهاکَ،وَ مَنْ أَبْغَضَکَ أَغْراکَ. 

امام حسين عليه السلام فرمود:

• علم ريشه شناخت و آگاهی است،
• و تداوم تجربه ها عامل فراوانی عقل است،
• و شرافت و بزرگواری، تقوای الهی است،
• و قناعت عامل آسايش تن آدمی است،
• کسی که تو را دوست دارد از زشتی ها تو را باز می دارد، 
• و کسی که دشمن تو است، تو را مغرور می سازد.

اعلام‏الدين ص298، بحارالانوار ج78 ص128

ونیز فرمودند:

خَمْسٌ مَنْ لَمْ تَکُنْ فيهِ لَمْ يَکُنْ فيهِ کَثيرُ مُسْتَمْتِعٍ: الْعَقْلُ، وَالدّينُ، وَالأدَبُ، وَالْحَياءُ، وَ حُسْنُ الْخُلْقِ .

پنج نعمت بزرگ در هر کس نباشد از زندگی فراوان بهره مند نمی شود و آن،

• عقل،
•  دين، 
• ادب، 
• حيا، 
• و اخلاق خوش است.

 حياة الامام الحسين‏ عليه السلام ج1 ص181.

در بعضی از زندگی ها زوجین بدون توجه به نیازها و خواسته های همسرشان عمل می کنند، که این روش می تواند مشکلات بسیار بزرگی را برای زوجین به وجود بیاورد و ماراتونی از لجاجت ها و مقابله به مثل ها را به وجود آورد.
در تاریخ می خوانیم:

روز عاشورا، هنگامی که هلال بن نافع عازم میدان جنگ بود، همسر جوانش از رفتن او ناراحت شده و به شدت می گریست. امام حسین (علیه السلام ) متوجه آن زوج گردید و به هلال فرمود: همسرت جدایی تو را نمی پسندد، تو آزادی و می توانی خشنودی او را بر مبارزه با شمشیرها مقدم بداری.

الکافی، ج6، ص 476.

امام حسين عليه السلام فرمود:

(از پستی های دنيا نزد خدا همين بس که سر بريده يحيای پيامبر را برای پادشاه ستمگری از ستمکاران بنی اسرائيل هديه بردند.

زيرا همسر پادشاه پير شده و قصد داشت دختر خود را به عقد شاه در آورد، پادشاه با يحيای پيامبر عليه السلام مشورت کرد، آنحضرت او را باز داشت و فرمود که حرام است، پيرزن پادشاه فهميد، آنگاه دختر خود را با انواع زينت ها آرايش کرد و به اطاق پادشاه فرستاد که با هم در آميختند. پادشاه از آن دختر پرسيد: چه می خواهی؟ گفت: سَرِ بريده يحيی بن زکريّا! پادشاه گفت: غير از اين چه می خواهی؟ دختر گفت: غير از اين چيز ديگری نمی خواهم. پادشاه بر سر دوراهی بود يا وقايع را تکذيب کند و يا حضرت يحيی را بکشد، چون در قانون آن کشور اگر شاه دروغ می گفت، از سلطنت خلع می گرديد.

پس پيامبر خدا را کشت و سر او را در طشتی از طلا تقديم دختر داشت که زمين او را گرفت و نابود کرد و خداوند «بُخت نصّر» را بر بنی اسرائيل مسلّط فرمود که آنها را به وسيله منجنيق سنگ باران کرد و اين کار را ادامه داد تا آنکه پيره زنی آمد و او را به خانه ای هدايت کرد که در آن خون تازه می جوشيد. بُخت نصّر هفتاد هزار نفر از بنی اسرائيل را در کنار آن جوشش خون گردن زد تا از جوشش افتاد.

ای پسرم، اي علی! سوگند بخدا! که خون من از جوشش بازنمی ايستد تا آنکه خدا حضرت مهدی عليه السلام را برانگيزاند، تا از منافقين و کفّار و فاسقان هفتاد هزار نفر بکشد).

 ارشاد شيخ مفيد ص251

قال الامام الحسين عليه السلام: اَلصِّدْقُ عِزٌّ، وَالْکِذْبُ عَجْزٌ، وَالسِّرُ أَمانَةٌ، وَالْجِوارُ قَرابَةٌ، وَالْمَعُونَةُ صَداقَةٌ، وَالْعَمَلُ تَجْرِبَةٌ، وَالْخُلْقُ الْحَسَنُ عِبادَةٌ، وَالصَّمْتُ زَيْنٌ، وَالشُّحُّ فَقْرٌ، وَالسَّخاءٌ غِنيً، وَالرِّفْقُ لُبٌّ .

امام حسين عليه السلام فرمود:

• راستگوئی عزّت است
• و دروغگوئی عجز و ناتوانی،
• راز، امانت است
• و همسايگی خويشاوندی،
• ياری و کمک صداقت و پاکدلی است
• و کار و عمل تجربه،
• و اخلاق نيک عبادت است،
• و سکوت زينت و آرايش،
• و طمع و آزمندی فقر و گدائی است، 
• و بخشش، بي نيازی
  
• و مدارا کردن، نشانه عقل است.

 تاريخ يعقوبی ج2 ص246.

 امام صادق عليه السلام : امام حسين عليه السلام فرمود: «من، کشته اشک هايم؛ به غم کشته می شوم و بر خداست که غمزده ای [به زيارتم] نيايد، جز آن که او را شادمان به خانواده اش بازگردانَد».

 کامل الزيارات: ص 216 ،215،214

قال الامام الحسين عليه السلام:

سَمِعْتُ أبي أميرَ الْمُؤمِنينَ عليه السلام يَقُولُ:

قال رسول الله صلي الله عليه وآله: مَنْ سَعَي فِي حاجَةِ أَخِيه ِالْمُؤْمِنْ فَکَأَنَّما عَبَدَاللهَ تِسْعَةَ آلافِ سَنَةٍ،

صائِمَاً نَهارُهُ، قائِمَاً لَيْلَهُ».

امام حسين عليه السلام فرمود:

من از پدرم اميرالمؤمنين عليه السلام شنيدم که از رسول خدا صلی الله عليه و آله و سلم نقل می کرد که پيامبر صلی الله عليه و آله و سلم فرمود: کسی که برای برطرف کردن نياز برادر مسلمان خود تلاش کند گويا خدا را نه هزار سال عبادت کرده است که روزها را روزه دار و شب ها را به شب زنده داری گذرانده باشد.

بحار الأنوار ج74 ص315 .