قال الامام الحسين عليه السلام:

اَلْعِلْمُ لِقاحُ الْمَعْرِفَةِ، وَ طُولُ التَّجارُبِ زِيادَةٌ في الْعَقْلِ، وَالشَّرَفُ اَلتَّقْوي، وَالْقُنُوعُ راحَةُ الأبْدانِ،وَ مَنْ أَحَبَّکَ نَهاکَ،وَ مَنْ أَبْغَضَکَ أَغْراکَ. 

امام حسين عليه السلام فرمود:

• علم ريشه شناخت و آگاهی است،
• و تداوم تجربه ها عامل فراوانی عقل است،
• و شرافت و بزرگواری، تقوای الهی است،
• و قناعت عامل آسايش تن آدمی است،
• کسی که تو را دوست دارد از زشتی ها تو را باز می دارد، 
• و کسی که دشمن تو است، تو را مغرور می سازد.

اعلام‏الدين ص298، بحارالانوار ج78 ص128

ونیز فرمودند:

خَمْسٌ مَنْ لَمْ تَکُنْ فيهِ لَمْ يَکُنْ فيهِ کَثيرُ مُسْتَمْتِعٍ: الْعَقْلُ، وَالدّينُ، وَالأدَبُ، وَالْحَياءُ، وَ حُسْنُ الْخُلْقِ .

پنج نعمت بزرگ در هر کس نباشد از زندگی فراوان بهره مند نمی شود و آن،

• عقل،
•  دين، 
• ادب، 
• حيا، 
• و اخلاق خوش است.

 حياة الامام الحسين‏ عليه السلام ج1 ص181.