امام خميني رحمه الله:

«عزاداري براي سيدالشهداء از افضل قربات و مايه تقويت روح ايمان و شهامت اسلامي و ايثار و فداكاري و شجاعت در مسلمين است .» ( استفتائات امام خميني، ج 2، ص 28)

این روزها ویا به مناسبتهای خاص دیگراغلب بانوان مؤمنه ودوستداراهل بیت علیهم السلام دوست دارند در غم ایشان  بویژه بی بی حضرت زینب سلام الله علیها ، شریک باشند وکسب معرفت وبرکت کنند،لذا منزلشان را محلی برای اقامۀ عزاداری می کنند امّا برخی ، به هردلیلی(اعتقادی یا غیره) با مخالفت شوهران مواجه می شوند. حال این سوال مطرح می شود که آیا می توان بدون اذن ورضایت شوهر چنین مجالسی را برپا کرد؟ پاسخ را از حضرات آیات عظام می شنویم: 

سؤال: آيا بر پا كردن مراسم عزاداری توسط زن بدون اذن شوهر جايز می باشد؟

آيت الله نوری همدانی: در صورتی كه از اموال شوهر باشد جايز نيست . (هزار و يك مسئله، آيت الله نوري همدانی، ج 2، ص 180 .)

آیة الله فاضل لنکرانی (ره)
پرسش: آیا برپاکردن مجلس جشن میلاد ائمه (علیهم السلام) یا مجلس عزاداری و یا مهمانی‌گرفتن، بدون اجازه و رضایت شوهر، جایز است؟
بدون اجازه شوهر جایز نیست و دعوت افراد بیگانه و اجازه ورود به منزل شوهر، بدون اجازه جایز نیست؛ مگر احراز رضایت شود.

قال الامام الحسين عليه السلام:

اَلْعِلْمُ لِقاحُ الْمَعْرِفَةِ، وَ طُولُ التَّجارُبِ زِيادَةٌ في الْعَقْلِ، وَالشَّرَفُ اَلتَّقْوي، وَالْقُنُوعُ راحَةُ الأبْدانِ،وَ مَنْ أَحَبَّکَ نَهاکَ،وَ مَنْ أَبْغَضَکَ أَغْراکَ. 

امام حسين عليه السلام فرمود:

• علم ريشه شناخت و آگاهی است،
• و تداوم تجربه ها عامل فراوانی عقل است،
• و شرافت و بزرگواری، تقوای الهی است،
• و قناعت عامل آسايش تن آدمی است،
• کسی که تو را دوست دارد از زشتی ها تو را باز می دارد، 
• و کسی که دشمن تو است، تو را مغرور می سازد.

اعلام‏الدين ص298، بحارالانوار ج78 ص128

ونیز فرمودند:

خَمْسٌ مَنْ لَمْ تَکُنْ فيهِ لَمْ يَکُنْ فيهِ کَثيرُ مُسْتَمْتِعٍ: الْعَقْلُ، وَالدّينُ، وَالأدَبُ، وَالْحَياءُ، وَ حُسْنُ الْخُلْقِ .

پنج نعمت بزرگ در هر کس نباشد از زندگی فراوان بهره مند نمی شود و آن،

• عقل،
•  دين، 
• ادب، 
• حيا، 
• و اخلاق خوش است.

 حياة الامام الحسين‏ عليه السلام ج1 ص181.

در بعضی از زندگی ها زوجین بدون توجه به نیازها و خواسته های همسرشان عمل می کنند، که این روش می تواند مشکلات بسیار بزرگی را برای زوجین به وجود بیاورد و ماراتونی از لجاجت ها و مقابله به مثل ها را به وجود آورد.
در تاریخ می خوانیم:

روز عاشورا، هنگامی که هلال بن نافع عازم میدان جنگ بود، همسر جوانش از رفتن او ناراحت شده و به شدت می گریست. امام حسین (علیه السلام ) متوجه آن زوج گردید و به هلال فرمود: همسرت جدایی تو را نمی پسندد، تو آزادی و می توانی خشنودی او را بر مبارزه با شمشیرها مقدم بداری.

الکافی، ج6، ص 476.

امام حسين عليه السلام فرمود:

(از پستی های دنيا نزد خدا همين بس که سر بريده يحيای پيامبر را برای پادشاه ستمگری از ستمکاران بنی اسرائيل هديه بردند.

زيرا همسر پادشاه پير شده و قصد داشت دختر خود را به عقد شاه در آورد، پادشاه با يحيای پيامبر عليه السلام مشورت کرد، آنحضرت او را باز داشت و فرمود که حرام است، پيرزن پادشاه فهميد، آنگاه دختر خود را با انواع زينت ها آرايش کرد و به اطاق پادشاه فرستاد که با هم در آميختند. پادشاه از آن دختر پرسيد: چه می خواهی؟ گفت: سَرِ بريده يحيی بن زکريّا! پادشاه گفت: غير از اين چه می خواهی؟ دختر گفت: غير از اين چيز ديگری نمی خواهم. پادشاه بر سر دوراهی بود يا وقايع را تکذيب کند و يا حضرت يحيی را بکشد، چون در قانون آن کشور اگر شاه دروغ می گفت، از سلطنت خلع می گرديد.

پس پيامبر خدا را کشت و سر او را در طشتی از طلا تقديم دختر داشت که زمين او را گرفت و نابود کرد و خداوند «بُخت نصّر» را بر بنی اسرائيل مسلّط فرمود که آنها را به وسيله منجنيق سنگ باران کرد و اين کار را ادامه داد تا آنکه پيره زنی آمد و او را به خانه ای هدايت کرد که در آن خون تازه می جوشيد. بُخت نصّر هفتاد هزار نفر از بنی اسرائيل را در کنار آن جوشش خون گردن زد تا از جوشش افتاد.

ای پسرم، اي علی! سوگند بخدا! که خون من از جوشش بازنمی ايستد تا آنکه خدا حضرت مهدی عليه السلام را برانگيزاند، تا از منافقين و کفّار و فاسقان هفتاد هزار نفر بکشد).

 ارشاد شيخ مفيد ص251

فلسفه علامت كه در جلوی دستهء زنجيرزنی و سينه زنی حركت می دهند چيست ؟

علامت به معنای نشانه است و از ابزار و وسايل عزاداری حضرت امام حسين (علیه السلام) است .
اين ابزار نام علم و علامت خاصی است كه هر هيأت و دسته ای برای خود دارد كه آن را از دسته های ديگرمتمايز می سازد. از شعارهای عزاداران عرب های عراقی است .

از اين نوع شعارها فهميده می شود هيأت ها با حمل علامت و علم می خواهند بگويند: ما نمی گذاريم پرچم خونين كربلا كه بر دستان حضرت ابی الفضل العباس بوده , به زمين بيفتد و پايمال گردد.

گرچه سردار عَلَم, در خون نشست

دست هايت روي رايت مانده است 

جواد محدثی , فرهنگ عاشورا, ص 319ـ 321

قال الامام الحسين عليه السلام: اَلصِّدْقُ عِزٌّ، وَالْکِذْبُ عَجْزٌ، وَالسِّرُ أَمانَةٌ، وَالْجِوارُ قَرابَةٌ، وَالْمَعُونَةُ صَداقَةٌ، وَالْعَمَلُ تَجْرِبَةٌ، وَالْخُلْقُ الْحَسَنُ عِبادَةٌ، وَالصَّمْتُ زَيْنٌ، وَالشُّحُّ فَقْرٌ، وَالسَّخاءٌ غِنيً، وَالرِّفْقُ لُبٌّ .

امام حسين عليه السلام فرمود:

• راستگوئی عزّت است
• و دروغگوئی عجز و ناتوانی،
• راز، امانت است
• و همسايگی خويشاوندی،
• ياری و کمک صداقت و پاکدلی است
• و کار و عمل تجربه،
• و اخلاق نيک عبادت است،
• و سکوت زينت و آرايش،
• و طمع و آزمندی فقر و گدائی است، 
• و بخشش، بي نيازی
  
• و مدارا کردن، نشانه عقل است.

 تاريخ يعقوبی ج2 ص246.