مرحوم محدث قمی رحمه الله صاحب مفاتیح الجنان وقتی نام رسول اکرم صلی الله علیه واله رامی نوشت جمله “صلی الله…"را یا نام یکی ازایمه علیهم السلام را می نوشت جمله «علیه السلام» راکامل می نگاشت وبانوشتن رمز"ص"و"ع"مخالف بودوکافی نمی دانست واگراشتباها نام خدا  یا یکی ازمعصومین علیهم السلام رامی نوشت آن راخط نمی زد بلکه بانقطه چین کردن دراطراف آن اشتباهش رامشخص میکرد.

همچنین مرحوم شهیدثانی رحمه الله ضمن سفارش به موضوع فوق نقل فرموده که اولین کسی که رمز"ص"یا"صلعم"رابه جای “صلی الله علیه واله"اختراع وشایع نمود,دستش دچارقطع وبریدگی شد.

منبع：مقدمه کتاب منازل الاخره تالیف شیخ عباس قمی رحمه الله,صاحب مفاتیح الجنان

امام صادق عليه السلام فرمود: يكى از قريش به رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله گفت: شما كه آخرين و پايان پيغمبران هستى، به چه سبب (در مقام و رتبه) از همه پيش افتادى؟

فرمود: زيرا من نخستين كسى بودم كه به پروردگارم ايمان آوردم و نخستين كسى كه پاسخ گفت، زمانى كه خدا از پيغمبران پيمان گرفت و آنها را بر خودشان گواه ساخت كه مگر نه اينست كه من پروردگار شما هستم؟ گفتند چرا، من نخستين پيغمبرى بودم كه چرا گفت: پس سبقت من بر پيغمبران به واسطه اقرار به خدا بود (كه پيش از همه گفتم).

أصول الكافي / ترجمه مصطفوى ؛ ج‏2 ؛ ص327

فرمان دین و رهبرِ فرزانه وحدت است
تیری به قلبِ ظالمِ بیگانه وحدت است

ای آنکه نام سیره ی رِندانه می بری
اول نشانِ سیره ی رندانه وحدت است

در مصر …. نیجریه و بحرین و در عراق
تنها دلیل سیلیِ خصمانه وحدت است

ای عاشقانِ کوی شهنشاهِ لا فتی
راهی که رفته آن شهِ دُردانه وحدت است*

شکر خدا به برکت فرمان رهبری
دائم چراغِ روشنِ این خانه وحدت است

 سیروس بداغی

آگاه باشید هر کس که مردم را به این شعار «تفرقه و جدایی» دعوت کند او را بکشید هر چند که زیر عمامه من باشد.
خطبه ی 127نهج البلاغه

ولادت پيامبر رحمت(ص)و امام جعفر صادق(ع)تبريک و تهنيت باد.

امشب سخن از جان جهان باید گفت

توصیف رسول انس و جان باید گفت

در شام ولادت دو قطب عالم

 تبریک به صاحب الزمان باید گفت . . .

هفده ربیع، بهاری ترین فصل اهل زمین است در نیلوفرانه قدوم ختم رسل،

برای روشنی دیدگان جد عزیزش، نور در دیدگان منتظر آینه ها پراکنده اند؛

نور عالم گیر صــادق آل احمـــد را!

   همه کسانی که زمان رسول خدا صلی ‏الله ‏علیه ‏و‏آله را درک کرده ‏اند، به این حقیقت اعتراف دارند که آن حضرت، دل‏سوزترین و با محبت‏ترین افراد نسبت به مردم بود. انس بن مالک در توصیف آن حضرت می‏گوید: «کانَ رَسولَ اللّه‏ صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله مِنْ اَشَدِّ الناسِ لُطْفا بالنّاس؛ رسول خدا صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله، بیشترین لطف و محبت را به مردم داشت.»

حلیة الاولیاء، ج ۶ ، ص ۲۶

   سیره ‏نویسان درباره این ویژگی پیامبر نوشته‏ اند: «پیامبر اکرم صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله قلبی رئوف داشت و نسبت به همه مسلمانان، مهربان بود.» التاریخ الکبیر، ج ۴، ص ۲۱۱

   امیرمؤمنان علی‏ بن ابی‏طالب علیه ‏السلام نیز در این ‏باره فرموده است: «کانَ أَلیَنَهم عَریکةً؛ [پیامبر خدا] نرم‏خوترین مردم بود».مکارم الاخلاق، ص ۱۸

   حال مهم‏ترین پرسشی که درباره محبت و مهربانی رسول خدا صلی ‏الله ‏علیه ‏و‏آله پیش می‏ آید، این است که منشأ این همه لطف و مهربانی چیست؟

   در پاسخ می ‏توان گفت عشق آن حضرت به انسان‏ها، لازمه و نتیجه محبت به خداست. پیامبر، حبیب خداست و لازمه این محبوبیت، محبت وی به خداست. به اعتقاد عارفان، حب به یک شی‏ء، حب به آثار آن نیز هست. هر اندازه محبت به خدا بیشتر باشد، مهربانی و محبت به خلق خدا نیز بیشتر خواهد بود. ازاین‏رو، همه مردم برای رسول خدا صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله، به منزله فرزندان و خویشانش بودند. امام خمینی رحمه‏ الله در این‏ باره می‏ نویسد:

راستی، چرا پیغمبر خاتم از ایمان نیاوردن مشرکان، آن‏گونه تأسف و تأثر داشت؟… [این ناشی از] عشق به خدا [بود] که عشق به خدا، عشق به جلوه ‏های او نیز هست… . [پیامبر]، سعادت همه را می‏خواست و برای سعادت همه مبعوث شده بود. جلوه ‏های رحمانی، ص ۳۴.

پیامبر خدا می ‏دانست که خدای متعال، مهربان است و مهربانی را دوست دارد. بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۳۹۴

ایشان نه تنها خود به انسان‏ها و دیگر آفریده ‏های خدا مهر می‏ ورزید، بلکه مردم را نیز به این کار تشویق می‏ کرد و می‏فرمود:

«خدای رحمان به مهربانان مهربانی می ‏کند. پس با آنان که در زمین هستند، مهربان باشید تا آنان که در آسمانند، بر شما رحمت آورند.»مستدرک الوسائل، ج ۹، ص ۵۴

نیز می‏فرمود: «مَنْ لایَرحُم النّاس لایرحَمُهُ اللّه‏؛ هر کس نسبت به مردم رحمت ندارد، رحمت خدا شامل حالش نم ی‏شود.»همان، صص ۵۵ و ۵۶.

در کلامی دیگر، به انسان‏ها تأکید می‏کند:
محبوب‏ترین و نزدیک‏ترین شما به من در روز قیامت، خوش‏ خلق ‏ترین شماست؛ آنان که با مردم انس و الفت می‏ گیرند و مردم نیز با آنان انس و الفت می‏گیرند. بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۳۸۷

سید صادق سید نژاد

   همه کسانی که زمان رسول خدا صلی ‏الله ‏علیه ‏و‏آله را درک کرده ‏اند، به این حقیقت اعتراف دارند که آن حضرت، دل‏سوزترین و با محبت‏ترین افراد نسبت به مردم بود. انس بن مالک در توصیف آن حضرت می‏گوید: «کانَ رَسولَ اللّه‏ صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله مِنْ اَشَدِّ الناسِ لُطْفا بالنّاس؛ رسول خدا صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله، بیشترین لطف و محبت را به مردم داشت.»

حلیة الاولیاء، ج ۶ ، ص ۲۶

   سیره ‏نویسان درباره این ویژگی پیامبر نوشته‏ اند: «پیامبر اکرم صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏آله قلبی رئوف داشت و نسبت به همه مسلمانان، مهربان بود.» التاریخ الکبیر، ج ۴، ص ۲۱۱

   امیرمؤمنان علی‏ بن ابی‏طالب علیه ‏السلام نیز در این ‏باره فرموده است: «کانَ أَلیَنَهم عَریکةً؛ [پیامبر خدا] نرم‏خوترین مردم بود».مکارم الاخلاق، ص ۱۸

   حال مهم‏ترین پرسشی که درباره محبت و مهربانی رسول خدا صلی ‏الله ‏علیه ‏و‏آله پیش می‏ آید، این است که منشأ این همه لطف و مهربانی چیست؟

   در پاسخ می ‏توان گفت عشق آن حضرت به انسان‏ها، لازمه و نتیجه محبت به خداست. پیامبر، حبیب خداست و لازمه این محبوبیت، محبت وی به خداست. به اعتقاد عارفان، حب به یک شی‏ء، حب به آثار آن نیز هست. هر اندازه محبت به خدا بیشتر باشد، مهربانی و محبت به خلق خدا نیز بیشتر خواهد بود. ازاین‏رو، همه مردم برای رسول خدا صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله، به منزله فرزندان و خویشانش بودند. امام خمینی رحمه‏ الله در این‏ باره می‏ نویسد:

راستی، چرا پیغمبر خاتم از ایمان نیاوردن مشرکان، آن‏گونه تأسف و تأثر داشت؟… [این ناشی از] عشق به خدا [بود] که عشق به خدا، عشق به جلوه ‏های او نیز هست… . [پیامبر]، سعادت همه را می‏خواست و برای سعادت همه مبعوث شده بود. جلوه ‏های رحمانی، ص ۳۴.

پیامبر خدا می ‏دانست که خدای متعال، مهربان است و مهربانی را دوست دارد. بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۳۹۴

ایشان نه تنها خود به انسان‏ها و دیگر آفریده ‏های خدا مهر می‏ ورزید، بلکه مردم را نیز به این کار تشویق می‏ کرد و می‏فرمود:

«خدای رحمان به مهربانان مهربانی می ‏کند. پس با آنان که در زمین هستند، مهربان باشید تا آنان که در آسمانند، بر شما رحمت آورند.»مستدرک الوسائل، ج ۹، ص ۵۴

نیز می‏فرمود: «مَنْ لایَرحُم النّاس لایرحَمُهُ اللّه‏؛ هر کس نسبت به مردم رحمت ندارد، رحمت خدا شامل حالش نم ی‏شود.»همان، صص ۵۵ و ۵۶.

در کلامی دیگر، به انسان‏ها تأکید می‏کند:
محبوب‏ترین و نزدیک‏ترین شما به من در روز قیامت، خوش‏ خلق ‏ترین شماست؛ آنان که با مردم انس و الفت می‏ گیرند و مردم نیز با آنان انس و الفت می‏گیرند. بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۳۸۷

سید صادق سید نژاد