از امام شافعى پرسيدند درباره على عليه السّلام چه نظرى دارى؟
…گفت:
انا عبد للفتى انزل فيه هل اتى          الى متى اكتمه، اكتمه الى متى؟
من غلام جوانمردى هستم كه سوره «هل اتى» درباره ‏اش نازل گرديده است.
تا كى آن را كتمان كنم؟ تا چه زمانى اين امتياز را پنهان دارم؟!

منبع:ديوان أمير المؤمنين عليه السلام‏ ،ميبدى، حسين بن معين الدين / زمانى، مصطفى‏، ص14

 امام باقرعلیه السلام فرمود:   چه بد بنده‌اى است بنده‌اى كه دو صورت و دو زبان داشته باشد،در حضور برادر دينى‌اش او را ستايش كند
 و در غياب او، او را بخورد، 
اگر به او چيزى عطا شد حسد كند
 و اگر گرفتار گرديد خوارش سازد

الخصال (ترجمۀ جعفری)  1، صفحه 65

حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) فرمودند: برآوردن حوائج و نیازمندى هاى مؤمن از هزار حجّ مقبول و آزادى هزار بنده و فرستادن هزار اسب مجهّز در راه خدا، بالاتر و والاتر است.

أمالى شیخ صدوق: ص 197

بارخدایا!

ما از سپرى شدن رمضان اندوهگينيم، تو ما را بر اندوه اين فراق پاداش خير ده و اين روز عيد و روز روزه گشادن را بر ما مبارك گردان. چنان كن كه روز عيد از شمار بهترين روزهايى باشد كه بر ما گذشته و عفو تو را به سوى ما آورده و گناه ما را زدوده است. بار خدايا، گناهان آشكار و نهان ما را بيامرز.

صحیفه سجادیه، دعای چهل وپنجم.

این ماه رمضان در ميان ما ستوده ماندو با ما به نیکی، همنشینی کرد و گرانبهاترين سودهاى مردم جهان را به ما ارزانى داشت. اما چون زمانش به سر رسيد و مدتش و شمار روزهايش پايان گرفت، آهنگ رحيل كرد.
اى خداوند، اينك با او وداع مى‏ كنيم، همانند وداع با عزيزى كه فراقش بر ما گران است و رفتنش ما را غمگين و گرفتار وحشت تنهايى می كند، عزيزى كه او را بر ما پيمانى است كه بايد نگه‏داريم و حرمتى كه بايد رعايت كنيم و حقى كه بايد ادا نماييم. پس، این گونه مى‏ گوييم:

بدرود اى بزرگ‏ترين ماه خداوند و اى عيد اولياى خدا.

صحیفه سجادیه، امام سجاد علیه السلام، دعای چهل وپنجم.

أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ وَدَّعَ شَهْرَ رَمَضَانَ فِي آخِرِ لَيْلَةٍ مِنْهُ وَ قَالَ« اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِيَامِي لِشَهْرِ رَمَضَانَ وَ أَعُوذُ بِكَ أَنْ يَطْلُعَ فَجْرُ هَذِهِ اللَّيْلَةِ إِلَّا وَ قَدْ غَفَرْتَ لِي»   غَفَرَ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ قَبْلَ أَنْ يُصْبِحَ وَ رَزَقَهُ الْإِنَابَةَ إِلَيْه‏.

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس در آخرین شب از ماه رمضان این گونه وداع کند«اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِيَامِي لِشَهْرِ رَمَضَانَ وَ أَعُوذُ بِكَ أَنْ يَطْلُعَ فَجْرُ هَذِهِ اللَّيْلَةِ إِلَّا وَ قَدْ غَفَرْتَ لِي»   خداوند متعال اورا می آمرزد، قبل از اینکه صبح شود و توبه به سوی خویش را نصیب وروزی او کند.

اقبال الاعمال، ابن طاووس، ج1، ص256.