گریۀ خون

عَنْ نَضْرَةَ الْأَزْدِيَّةِ قَالَتْ :

لَمَّا أَنْ قُتِلَ الْحُسَيْنُ بن علي (عليهما السلام) مَطَرَتِ السَّمَاءُ دَماً فَأَصْبَحْتُ وَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ لَنَا مَلْآنُ دَما .

نضره ازديه گويد :

هنگامى كه حسين بن علي (عليهما السّلام) شهيد شد ، آسمان خون باريد و ما همچنان مي ديديم كه تمام اشياء و اسباب ما مملو از خون است

تهذيب الكمال ، المزي ، ج 6 ، ص 433

.

حدثني أبو يحيى مهدي بن ميمون قال :

سمعت مروان مولى هند بنت المهلب ، قال : حدثني بواب عبيد الله بن زياد أنه لما جئ برأس الحسين فوضع بين يديه ، رأيت حيطان دار الامارة تسايل دما .

دربان عبیدالله بن زیاد می گوید: هنگامى كه سر مبارك امام حسين عليه السلام را در برابر ابن زياد نهادند ، ديدم كه از ديوارهاى دارالاماره خون جارى مى ‏گشت‏ .

تهذيب الكمال ، المزي ، ج 6 ، ص 434

سایت موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر(عج)

بسم الله الرحمن الرحیم

در منابع مختلف به آیات وروایات متعددی در خصوص غدیر اشاره شده است که یکی از این آیات آیه شریفه معروف به ابلاغ است.

احادیث متواتر وارد شده حاکی از آنست که این آیه، در روز غدیر در وادی غدیر خم ودر مورد جانشینی حضرت امیرالمومنین علیه السلام نازل شده است.

جناب محمدتقی مظفری در کتاب«غدیر در قرآن»می گوید که همه مفسران شیعه معتقدند که آیه 67 سوره مائده درباره نصب علی نازل شده وحدود360 تن از دانشمندان اهل سنت نیز این مطلب را پذیرفته اند.

ازجمله آنها میتوان به سیوطی،فخررازی، آلوسی،حسکانی،رشیدرضا،نیشابوری و ابن عساکر اشاره کرد.

سیوطی در تفسیر درالمنثور می نویسد:

و أخرج ابن أبى حاتم و ابن مردويه و ابن عساكر عن أبى سعيد الخدري قال نزلت هذه الآية يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ على رسول الله صلى الله عليه و سلم يوم غدير خم في على بن أبى طالب‏.

از ابوسعیدخدری روایت شده که این آیه(ابلاغ) در روز غدیر خم ودر مورد علی بن ابی طالب نازل شده است.

همچنین نقل می کند که:

… عن ابن مسعود قال كنا نقرأ على عهد رسول الله صلى الله عليه و سلم يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ان عليا مولى المؤمنين وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ‏

از ابن مسعود روایت شده که در زمان رسول خدا آیه را اینگونه قرائت می کردیم«يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ان عليا مولى المؤمنين وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ‏

سیوطی،درالمنثور،ج2،ص298

فخر رازی،مفسر بزرگ اهل سنت در تفسیر مفاتیح الغیب،معروف به تفسیرکبیر در مورد سبب نزول این آیه به 10 وجه اشاره کرده ودر دهمین مورد آن چنین می گوید:

العاشر: نزلت الآية في فضل علي بن أبي طالب عليه السلام، و لما نزلت هذه الآية أخذ بيده و قال: «من كنت مولاه فعلي مولاه اللّهم وال من والاه و عاد من عاداه» فلقيه عمر/ رضي اللَّه عنه فقال:
هنيئا لك يا ابن أبي طالب أصبحت مولاي و مولى كل مؤمن و مؤمنة، و هو قول ابن عباس و البراء بن عازب و محمد بن علي.

وجه دهم: این آیه درمورد فضیلت علی بن ابی طالب علیه السلام نازل شده وزمانی که این آیه نازل شد [پیامبر صلی الله علیه واله دست علی علیه السلام را ]به دستش گرفت وفرمود:«هرکس من مولای اویم پس علی مولای اوست، خدایا دوست بدار دوستدار او را ودشمن بدار دشمن اورا» . پس عمر با او ملاقات کرده وگفت«گوارایت باد ای پسر ابی طالب زین پس تو مولای ما ومولای هر مومن ومومنه ای گردیدی»

فخر رازی،تفسیرکبیر،ج12،ص401

عبیدالله ابن احمد حسکانی صاحب تفسیر«شواهدالتزیل لقواعدالتفضیل»در مورد آیه ابلاغ روایات نسبتا زیادی را نقل می کند:

 أخبرنا السيد أبو الحسن محمد بن [علي بن‏] الحسين الحسني… عن أبي هريرة عن النبي ص قال لما أسري بي إلى السماء سمعت [نداء من‏] تحت العرش أن عليا راية الهدى و حبيب من يؤمن بي  بلغ يا محمد، قال: فلما نزل النبي ص أسر ذلك، فأنزل الله عز و جل: يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ في علي بن أبي طالب، وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ، وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ.

از ابی هریره از حضرت نبی مکرم صلی الله علیه واله روایت شده که فرمود:در شب معراج ندایی از تحت عرش شنیدم که همانا علی (ع) پرچم هدایت ودوست کسی است که به من ایمان بیاورد. ابلاغ کن ای محمد. پس زمانی که از معراج بازگشت خداوندعز وجل این آیه ار نازل فرمود:يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ في علي بن أبي طالب، وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ، وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ.

شواهد التنزيل لقواعد التفضيل، ج‏1، ص: 250

درحدیث دیگری چنین نقل می کند:

 … عن أبي سعيد الخدري  قال نزلت هذه الآية في علي بن أبي طالب: يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ.

این آیه درمورد علی بن ابی طالب نازل شده است.

از کتب دیگر نیز به عنوان شاهد نام برده ومی نویسد:

و الحديث رواه أيضا أبو الحسن الواحدي في كتاب أسباب النزول ص 150، ط 1، قال:
 …عن أبي سعيد الخدري قال: نزلت هذه الآية: (يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ) يوم غدير خم في علي بن أبي طالب رضي الله عنه.

ونیز این حدیث راواحدی در کتاب اسباب نزول چنین آورده است:

این آیه در روز غدیر خم در مورد علی بن ابی طالب رضی الله عنه نازل شده است

 و رواه أيضا ابن عساكر في الحديث: (588) من تاريخ دمشق: ج 2 ص 85 ط 2 قال:

…عن أبي سعيد الخدري قال: لما [كذا] نزلت هذه الآية: (يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ) على رسول الله صلى الله عليه و سلم يوم غدير خم [في‏] علي بن أبي طالب.

ابن عساکر نیز در تاریخ دمشق از ابن خدری آورده است که این آیه روز غدیر در مورد علی بن ابی طالب بر حضرت رسول نازل گردید.

شواهد التنزيل لقواعد التفضيل، ج‏1، ص: 251

مسجد کریستال در مالزی

مسجد ساخته شده از کریستال در مالزی یکی از زیباترین مساجد مالزی و دومین مسجد بزرگ جنوب شرقی آسیا به شمار می آید.

  مسجد کریستال یا شیشه ای درجزیره «وان من» در ترنگانو در شمال شرقی مالزی قرار دارد و ساخت که آن به دستور«میزان زین العابدین» در سال 2006 آغاز شد، دو سال به طول انجامید و در فوریه 2008 میلادی این مسجد زیبای شیشه ای افتتاح شد.

این مسجد که از کریستال خالص ساخته شده است، دومین مسجد بزرگ جنوب شرقی آسیا پس از مسجد جامع استقلال جاکارتا و یکی از زیباترین مساجد مالزی به شمار می آید.

این مسجد در دریاچه مصنوعی پوتراجایا و در باغ میراث اسلامی وان من در ایالت ترنگانو در شهر کوالا تیرینگانو که سه هزار نفر جمعیت دارد، واقع شده است.

این مسجد با معماری داخلی بی نظیرش گنجایش 25 هزار نماز گذار را دارد و منطقه اصلی جذب توریست در ترنگانو به شمار می آید.

مسجد کریستال به خوبی با محیط اطراف خود در محوطه سازی، بازی با آب و باغ سازی ترکیب شده و با محیط شهری خود هارمونی کامل دارد.

نماهای شیشه ای این مسجد به شفافیت و ظرافت آن کمک کرده است، اگرچه استفاده از مصالح سبک همچون شیشه، آن را مقداری ناپایدار و شکننده نشان می دهد؛ اما معماری داخلی آن از قوام و صلابت زیادی برخوردار است.

محراب و شبستان اصلی مسجد، محیطی رویایی به همراه فضای معنویی را با نقوش اسلیمی و تذهیب و استعاره هایی از صفات خداوند با خطوط کوفی برای آن ترسیم کرده است.

یکی از مشکلاتی که این مسجد دارد، برونگرا بودن آن است؛ زیرا داخل این مسجد از بیرون مشخص است درحالی که مسجد مکانی برای خلوت کردن با خداوند است.

سازندگان این مسجد به جنبه توریستی آن بیشتر توجه داشته اند و با دیدی اقتصادی و توریستی آن را ساخته اند و به جلوگری و به خودنمایی بیش از حد ساختمان مسجد توجه شایانی داشته اند تا بخش درونگرایی مسجد.

منبع:خبرگزاری شبستان

مسجد حضرت فاطمه(س) در کویت

مسجد حضرت فاطمه(س) که متعلق به شیعیان کویت است، در نوع خود بی نظیر است. این مسجد زیبا و باشکوه در منطقه “عبدالله المبارك” در پایتخت کویت قرار دارد.

مسجد قل شریف

مسجد قل‌شریف، بزرگترین مسجد روسیه، در شهر قازان تاتارستان قرار دارد. مسجد قل‌شریف یکی از مساجد اصلی و بزرگ قرون وسطی در قازان بوده که در سده ۱۶ میلادیساخته شد. این مسجد با کتابخانه غنی خود باعث ظرافت، زیبایی و تزئین پایتخت خان‌های قازان و مرکز آموزش مذهبی، گسترش علوم در قسمت مرکزی روسیه در سده ۱۶ میلادیبود.

این مسجد به افتخار آخرین امام جماعت خود «سید قل‌شریف» یکی از رجال سرشناس مذهبی، عالم، شاعر و سیاست‌مدار و از فرماندهان دفاعی شهر قازان، که در این مسجد خدمت می‌کرد و در طول اشغال این شهر کشته شد تغییر نام داد.

مسجد ۲ طبقه‌ای قل شریف، یک طبقه را به نیایش و یک طبقه را به موزه اسلامی خود اختصاص داده‌است. گنبد مرکزی این مسجد ۳۹ متر و ۴ مناره اصلی آن ۵۷ متر ارتفاع دارند. بخش عمده‌ای از هزینه ساخت مسجد توسط مسلمانان تاتار اهدا شده‌است.

منبع:ویکی پدیا

مسجد شیخ زاید

مسجدی در شهر ابوظبی، کشور امارات است. این مسجد بعد از مسجد الحرام و مسجد النبی سومین مسجد بزرگ جهان است و یکی از نقاط دیدنی امارات متحده عربی به شمار می‌آید.

نام این مسجد از شیخ زاید بن سلطان آل نهیان گرفته شده‌است که بنیان‌گذار و نخستین رئیس کشور امارات بوده و در همین مسجد دفن شده‌است. او در ۲۰ رمضان ۱۴۲۵ ه. ق (۴ نوامبر ۲۰۰۴ میلادی) درگذشت و قبر وی در سمت شمال مسجد واقع شده‌است این مسجد به طور رسمی در ماه رمضان در سال ۲۰۰۷ میلادی گشوده شد.

این مسجد در منطقه‌ای بزرگ میان دو پل «مصفح» و «مقطع» در مدخل جزیرهٔ أبوظبی قرار دارد. اگرچه ورود به مسجد برای نامسلمانان در امارات ممنوع است ولی این مسجد برای امکان بازدید گردشگران یک استثناء است.

روزانه ده‌ها زن غربی از مسجد شیخ زاید آل نهیان ابوظبی به عنوان سومین مسجد بزرگ پس از حرمین شریفین، بازدید می‌کنند که با توجه به اینکه این مسجد به روی غیرمسلمانان باز است، آنها هم به احترام مکان معنوی مسلمانان با پوششهای اسلامی یعنی یک عبای بلند مشکی و پوشش سر وارد این مسجد می‌شوند.

ظرفیت مسجد ۴۰۹۶۰ هزار نفر نماز گذار در یک وقت می‌باشد. همچنین از معالم جاذبه‌ای مسجد وجود چهار مناره که أرتفاع هر مناره (۱۰۶) متر است، ودر چهار رکن از صحن خارجی مسجد قرار دارد و بر زیبایی مسجد افزوده‌است.

پهنای (قالیچه) «سجاده» قاعهی اصلی مسجد (۷۱۱۹) متر مربع است، و یکی از بزرگترین سجاده‌های جهان است، این قالیچه یکی از شاه‌کارهای مصمم بزرگ ایرانی (علی خالقی) است، در این قالیچه (سجاده) ۳۵ تن پشم و پنبه و ابریشم به کار رفته‌است.

در ساخت این سجاده ۱۲۰۰ نفر از حرفیین از نیشابور شرکت داشته أند. این فرش بزرگ به دست هنرمندان ایرانی برای مسجد شیخ زاید بافته شده‌است، و نیز بزرگترین لوستر جهان نیز توسط شرکت‌های اروپایی ساخته شده است. همجنین معاون شهردار ابوظبی بیان نموده‌است که گنبد مسجد شیخ زاید در ابوظبی، یکی از بزرگترین گنبدهای موجود در جهان شناخته شده‌است. این گنبد (قبه) با ارتفاع ۸۳ متر وقطر داخلی ۳۲٫۸ متر و با قطر خارجی ۴۲ متر، بزرگترین گنبد جهان است و وزن این گنبد بیش از یک هزار تن می‌رسد.

منبع:همان

مسجد شناور در»پنانگ» مالزی

 مسجد شناور واقع در چزیره پنانگ مالزی، یکی از زیباترین مساجد جهان است که به قطب گردشگری در این کشور تبدیل شده است.

این مسجد با ترکیبی از معماری اسلامی و مالزی ساخته شده است و برای ساخت آن مبلغ 15 میلیون رینگیت مالزی هزینه شده است.

این مسجد برای یک هزار و 500 نمازگزار ظرفیت دارد و دارای پارکینگی است که 250 خودرو را در خود جای می دهد.

پنانگ را غالبا «مروارید شرق» می نامند. این ایالت یکی از سحرآمیزترین و رمانتیک ترین شهرهای مشرق زمین را در بردارد. پنانگ در ساحل غربی شبه جزیره مالزی قرار دارد و نام خود را از کلمه محلی پینانگ که به معنی درخت فوفل (بتل نات) گرفته شده است. ایالت پنانگ از جزیره پنانگ و باریکه ای از خشکی مقابل آن در سرزمین مادر که به نام« سبرانگ پرای» معروف است، تشکیل می شود.

منبع:خبرگزاری تسنیم

ابن حجر هيثمي از علمای به نام ومورد قبول اهل سنت در کتاب الصواعق المحرقه پيرامون حديث شريف «سلسلة الذهب» چنين مي نويسد:

ولما دخل نيسابور كما في تاريخها …  .

هنگامی که امام رضا وارد نیشابور شد مرکب امام ایستاد و امام داخل کجاوه نشسته بود و احدی صورت وی را نمی‌دید دو پیشوای اهل حدیث نیشابور به نامهای ابوزرعه رازی و محمد بن اسلم طوسی و سایر طلاب علوم حدیث (که قابل شمارش نبودند) به پیشواز امام آمده  ابوزرعه و محمد بن اسلم با التماس و گریه از امام خواستند تا صورت خود را بنمایاند و برای آنها حدیث از پدرانش نقل کند . در این هنگام شتر ایستاد و امام به غلامان خویش دستور داد پرده را برداشته تا چشمان مردم به جمال نورانی ايشان منور شود.

مردم نیز در حالتی بودند که فریاد می زدند و بعضی روی زمین در حالت سینه خیز بوده و برخی دیگر خاک مرکب امام را می بوسیدند. علمای شهر فریاد زدند ای مردم ساکت باشید و ابو زرعه و محمد بن اسلم از امام تقاضای حدیث کرده که امام چنین فرمود :

پدرم موسی بن جعفر از پدرش جعفر صادق از پدرش محمد باقر از پدرش زين العابدين از پدرش حسين از پدرش علی بن ابیطالب نقل كرد که فرمود حبیبم و نور چشمم رسول الله فرمود جبرئیل برایم روایت کرد که خداوند عزوجل به من چنین گفت : «لا اله الا الله دژ من است هر کس این کلمه را بگوید داخل در دژ من خواهد شد و هر کس در دژ من داخل شود از عذابم در امان خواهد بود »

امام پس از نقل این حدیث پرده را کشید و حرکت کرد . تمامی اهل قلم که این مطلب را ثبت می کردند قریب به بیست هزار بودند . 

در روايت ديگر آمده است كه حديث روايت شده (توسط امام رضا علیه السلام ) اين بود: ايمان شناخت قلبي، اقرار زباني و عمل با اعضاء و جوارح است.

البته شايد هر دو روايت از امام رضا در دو واقعه جدا از هم نقل شده باشد. احمد گفت: اگر اين اسناد بر ديوانه قرائت شود قطعا از ديوانگيش نجات پيدا مي‌كرد.

الهيثمي، ابوالعباس أحمد بن محمد بن علي ابن حجر ، الصواعق المحرقة علي أهل الرفض والضلال والزندقة، ج 2 ص 594 و 595

ســـــــوال

در کتاب توحيد شيخ صدوق حديثي از امام رضاعلیه السلام است، که ظاهر آن با حديث ثقلين در تعارض است.

امام رضا عليه السلام ميفرمايند:

حدثنا جعفر بن محمد بن مسرور رضي‌الله‌عنه ، قال : حدثنا محمد بن عبد الله ابن جعفر الحميري ، عن أبيه ، عن إبراهيم بن هاشم ، عن الريان بن الصلت ، قال : قلت للرضا عليه‌السلام : ما تقول في القرآن؟ فقال : كلام الله لا تتجاوزوه ، ولا تطلبوا الهدى في غيره فتضلوا.

در اين روايت حضرت رضا عليه السلام ميفرمايند که فقط به قرآن بايد تمسک نمودو اگر به غير قرآن تمسک کنيد گمراه مي شويد.

التوحيد شيخ صدوق ج ۱ ص ۲۲۴

مقصود امام رضا از اين فرمايش چه بوده است؟ آيا واقعا بايد فقط قرآن را تمسک کرد ودیگران را رها کرديا خير، منظور چیز دیگری است؟؟آيا روايت امام رضا (عليه السلام) که در آن قرآن را تنها راه هدایت می داند، با حديث ثقلين تعارض دارد؟

پـــــــاسخ

براي پرسش فوق، دست کم دو پاسخ مي توان ارائه کرد:

پاسخ نخست:

 اين گونه روايات در مقام نفي پيروي از اهل بيت عليهم السلام نيست و اصولا در مقام نفي غير نيستند بدان معنا که پيروي از غير قرآن را ممنوع بدانند. بلکه صرفا در مقام تاکيد هر چه تمام بر پيروي از قرآن مي باشد همانگونه که در برخي روايات همين تاکيد درباره پيروي از اهل بيت عليهم السلام بيان گرديده است. از باب نمونه مي توان به حديث سفينه اشاره نمود.

حديث سفينه از جمله احاديث معتبري است که در منابع گوناگون شيعه از قبيل: عيون اخبار الرضا شيخ صدوق و امالي شيخ طوسي و نيز تعدادي از منابع اهل سنت مانند: فضائل الصحابة احمد بن حنبل و  المستدرك علي الصحيحين حاکم نيشابوري، نقل شده است. اين روايت توسط چندين تن از صحابه مانند: امام علي عليه السلام، ابوذر غفاري، ابن عباس  وانس بن مالک، با سندهاي گوناگون و الفاظ متنوع به نقل از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم به ثبت رسيده است که در ادامه صرفاً نمونه ­هايي از الفاظ مختلف اين حديث تقديم مي گردد:

مَثَلُ‏ أَهْلِ‏ بَيتِي‏ فِيكُمْ كَمَثَلِ سَفِينَةِ نُوحٍ مَنْ رَكِبَهَا (فيها) نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرَق (هلک)

مثل اهل بيت من مثل کشتي نوح است هر آنکه سوارش شود نجات پيدا مي کند و آن کس که از آن تخلف ورزد غرق مي شود (به هلاکت مي رسد)

الصفار، أبو جعفر محمد بن الحسن بن فروخ ، بصائر الدرجات، ص 317،

الشيباني، ابوعبد الله أحمد بن حنبل ، فضائل الصحابة، ج 2، ص 785، 

البغدادي، ابوبكر أحمد بن علي  بن ثابت الخطيب، تاريخ بغداد، ج 12، ص 91،

الحاكم النيسابوري، ابو عبدالله محمد بن عبدالله، المستدرك علي الصحيحين، ج 2، ص 343،

 گفتني است حاکم نيشابوري بعد از نقل روايت مي گويد:

ادامه »