يكي از شاگردان امام جوادعلیه السلام بيمار شده بود ، در حدي كه بستري شده بود و اميد زنده ماندن نداشت ،
امام جوادعلیه السلام با خبر شد ، همراه جمعي از اصحاب به عيادت او رفت ، وقتي كه در بالين او نشست و احوال او را پرسيد : او زار و زار گريه كرد
و گفت : مي ميرم چه كنم ؟ مرگ در كار است .

امام جواد ( ع ) به او فرمود : اي بنده خدا تو كه از مرگ مي ترسي از اين رو است كه نمي داني مرگ چيست ،
براي تو مثالي بزنم : اگر بدنت آلوده به چرك و كثافت باشد ، و موجب زخمهاي پوستي بدن گردد و ناراحت شوي ، و بداني اگر حمام بروي و شستشو كني ، همه اين چركها و آلودگيها و زخمها از بين مي رود ، آيا ميل داري كه به حمام بروي ، يا ميل نداري
بيمار عرض كرد : البته دوست دارم كه هر چه زودتر ، به حمام بروم و خود را از همه ناپاكيها پاك نمايم .
امام جواد ( ع ) فرمود : مرگ براي مؤمنين همان حمام است و آن آخرين منزلگاه ، و مرحله شستشو و پاكسازي از آلودگيهاي گناه مي باشد ، بنابراين اگر به سوي شادي رو آورده اي ، پس هيچ غم را به خود راه نده
بيانات گرم و پرمهر امام جواد ( ع ) روحي تازه در كالبد آن بيمار بخشيد و قلب و اعصاب او را آرام شد ، و اندوهش به شادي و نشاط تبديل گردد.

معانی الاخبار،شیخ صدوق ،ص۲۹۰