مشورت کردن :

احتمال خطا را كم مى‏ كند.
استعدادها را شكوفا مى ‏كند.
مانع استبداد مى ‏شود.
مانع حسادت ديگران است.

اگر با مشورت كامياب شديم چون ديگران رشد ما را در اثر فكر و مشورت خودشان مى ‏دانند نسبت به ما حسادت نمى‏ ورزند. فرزندى كه رشد مى ‏كند هرگز پدرش به او حسادت نمى ‏ورزد، چون رشد او را بازتابى از رشد خود مى‏ داند.

امداد الهى را به دنبال دارد، در فرهنگ دينى ماست كه «يد الله مع الجماعة» استفاده از آراء ديگران طرح را پخته و جامع مى‏ كند.

«من شاور الرجال شارك فى عقولها» مشورت نوعى احترام به مردم است، ممكن است در مشورت حرف تازه ‏اى به دست نيايد ولى احترام به شخصيّت مردم است.

وسيله شناخت ديگران است. تا مرد سخن نگفته باشد عيب و هنرش نهفته باشد با مشورت مى ‏توان درجه علمى و فكرى و تعهّد و برنامه ريزى افراد را شناخت.