از مسائل مهمی که هميشه در مورد انسان مطرح می شود؛ اخلاق حسنه می باشد که انسان کامل بايد خود را به آن متخلق نمايد. اهل بيت عليهم السلام تنها انسان هايی هستند که در اين باب موفق بوده، و در اين باب گوی سبقت را ربوده اند.

 ابن شهرآشوب در كتاب مناقب از كتاب محمد بن اسحاق روايت كرده كه گويد:

“ما بلغ احد من الشرف بعد رسول الله(ص) ما بلغ الحسن » احدى پس از رسول خدا(ص) در شرافت مقام به حسن بن على(ع) نرسيد.”

و سپس مى گويد: رسم چنان بود كه براى آن حضرت بر در خانه اش فرش مى گستراندند، و چون امام(ع) مى آمد و روى آن فرش مى نشست، راه بسته مى شد و بند مى آمد، زيرا كسى از آنجا نمى گذشت جز آن كه به خاطر جلالت مقام آن حضرت مى ايستاد و جلو نمى رفت، و هنگامى كه امام(ع) از ماجرا مطلع مى شد برمى خاست و داخل خانه مى شد و مردم هم مى رفتند و راه باز مى شد…

ودر ادامه اين حديث، راوى گويد:

« و لقد رايته فى طريق مكة ماشيا فما من خلق الله احد رآه الا نزل و مشى حتى رايت سعد بن ابى وقاص يمشى » ؛من آن حضرت را در راه مكه پياده مشاهده كردم و هيچ يك از خلق خدا نبود كه او را مشاهده كند جز آن كه پياده مى شد و پياده مى رفت تا آنجا كه سعد بن ابى وقاص را ديدم (به احترام آن حضرت) پياده مى رفت.   

مناقب آل أبي طالب عليهم السلام( لابن شهرآشوب)  ،ابن شهر آشوب ، ج4،ص7