عصر خلافت بني عباس است، نجمه طبق وعده صادق آل محمد(ع) در انتظار ولادت دختري است، دختري كه قرار است خير و بركت مادر و پدر باشد و مونس و همدم غربت برادر.

با توجه به اينكه امام صادق(ع) پيش از ولادت امام كاظم(ع) از ولادت دختر ايشان خبر داده بود، اين خاندان بيش از 45 سال در انتظار به دنيا آمدن بانويي والامقام بودند.

مادر كه حال فرزند پسرش به اوقات جواني رسيده است، بيش از ديگران انتظار مي كشد، روزها و ساعات و لحظه ها مي گذرند و اندك اندك زماني مي رسد كه معصومه(س) قدم به دنيا مي گذارد.

دوراني كه به شكفتن فاطمه معصومه(س) انجاميد، همزمان با امامت امام موسي بن جعفر(ع) بود كه در سال 148 به امامت رسيد و 35 سال به امامت پرداخت.

خلفاي بني عباس در اين دوران آن چنان عرصه را بر امام و شيعيان تنگ كردند كه راويان به هنگام روايت نمي توانستند به صراحت از نام حضرت ياد كنند و ناگزير كنيه هاي حضرت مانند ابي ابراهيم، ابي الحسن و القاب وي مانند عبد صالح، عالم و… را به كار مي بردند.

هارون، آن گاه كه به حكومت رسيد، حضرت را زنداني كرد و گاهي ايشان را آزاد مي كرد و دوباره زنداني مي ساخت، اين وضع تا 14 سال ادامه يافت در چنين زماني، زمان تولد حضرت معصومه(س) فرا رسيد.

دوران خفقان حاكم بر شيعيان منجر به تقيه اكثر آنها شده بود، به همين دليل تاريخ تولد و وفات بانوان اهل بيت آنطور كه بايد منعكس نشد، مشخص نشدن ميلاد معصومه(س) نيز مانند تاريخ شهادت فاطمه زهرا(س) و ديگر بانوان اهل بيت(س) به همين دليل بود.

سال هايي كه گذشت تاريخ نيز به مظلوميت و حق طلبي خاندان محمد(ص) شهادت داد، حضرت رضا(ع) در دوران امامت خويش همچون پدران خود به نشر علوم الهي پرداخت و اين دوران همگام شد با خلافت مامون عباسي.

و سفر… كه به گفته امام بي بازگشت بود و رنج دوري برادر كه براي خواهر مي ماند.
امام رضا(ع) خواهران فراواني داشت، اما در ميان تمام آنها، حضرت معصومه(س) با ابعادي متفاوت، سفري را در پيش مي گيرد كه همان ويژگي سفر حضرت زينب(س) را در بردارد.

در آن مرحله از تاريخ، حضرت معصومه(س) همان رسالتي را به عهده داشت كه حضرت زينب(س) بعد از كربلا و آن همه غربت برعهده مي گيرد.

تاريخ تكرار مي شود و دوباره رنجي بر دل خواهري مي نشيند كه جز خدا هيچ كسي از عمق آن باخبر نمي شود، حضرت زينب(س) در كربلا عروج و شهادت ديد و تمام زيبايي هايي كه را ديد گفت و گفت تا نسل به نسل منتقل شود.

معصومه(س) نيز راهي سفري شد كه افشاگري بر ضد خيانت هاي بني عباس هدفش بود، تاييد ولايت مداري و ولايت محوري هم بود، همه اينها بود و يك چيز ديگر هم بود، دلتنگي خواهري كه برادرش را دوست داشت.

مگر نه اينكه حضرت زينب تا آخرين لحظه شهادت همراه برادر بود شايد معصومه(س) نيز مي رفت تا آخرين لحظه در كنار برادرش باشد آخر او زينب امام رضا(ع) بود.