انسان دو دهان دارد: یكى گوش، كه دهان روح او است و دیگر دهان، كه دهان تن او است.

این دو دهان خیلى محترم‏ اند. انسان باید خیلى مواظب آن‏ها باشد.

یعنى باید صادرات و واردات این دهانها را خیلى مراقب باشد. آن‏هایى ‏كه هرزه خوراك مى ‏شوند، هرزه كار مى‏ گردند.

كسانى كه هرزه شنو مى ‏شوند، هرزه گو مى ‏گردند.

وقتى واردات انسان هرزه شد، صادرات او هم هرزه و پلید و كثیف مى ‏شود. یعنى قلم او هرزه و نوشته‏ هایش زهرآگین خواهد داشت.

علامه حسن زادۀ آملی

.