علامه طباطبایی فرمودند:

«مرحوم قاضی اول دستوری که می دادند، ذکر یونسی بود و دیگر، مسبحات است که هر شب تلاوت شود .

فرمودند: در خبر مسبحات خمس است که سوره اعلی را ندارد و ما این حدیث را به مرحوم قاضی عرضه داشتیم و ایشان با وجود این، سخت مصر بودند که مسبحات قرائت شود . زیرا خودش هم چیزهایی می دانست که از استادان سینه به سینه اخذ کرده بود .»

_{(حسن، حسن زاده آملی، هزار و یک نکته، قم، مرکز نشر فرهنگی رجاء، چاپ دوم، 1356، صص 5- 6) .}

علامه طباطبایی می فرماید:

«اکثر افرادی که موفق به نفی خواطر شده و توانسته اند ذهن خود را پاک و صاف نموده و از خواطر مصفا کنند و بالاخره سلطان معرفت برای آنان طلوع نموده است، در یکی از این دو حال بوده است:

• اول: در حین تلاوت قرآن مجید و التفات به خواننده آن، که چه کسی در حقیقت قاری قرآن است و در آن وقت برای آنان منکشف می شده است که قاری قرآن خداست - جل جلاله . 

• دوم: از راه توسل به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام، زیرا آن حضرت را برای رفع حجاب و موانع طریق نسبت به سالکین راه خدا عنایتی عظیم است .

_{(محمد حسین حسینی طهرانی، رساله لب اللباب، تهران، انتشارات حکمت، ص 159) .}

نرسيين مى گويد:

اگر على اين گوينده با عظمت، امروز در كوفه بر منبر قرار مىگرفت شما مسلمانان مى ديديد كه مسجد كوفه با همه وسعت خود از اجتماع مردم مغرب زمين براى استفاده از درياى خروشان على موج مى زد.

واشنگتن ارونيك آمريكائى مى گويد:

على از برجسته ترين خانواده هاى نژاد عرب يعنى قريش بود. او داراى سه خصلت بزرگ، شجاعت، فصاحت، و سخاوت بود، روح دلير و شجاع او بود كه او را شايسته عنوان (شير خدا) نمود، لقبى را كه پيغمبر به او عطا فرمود.

کرامات العلویه،علی میرخلف زاده،131

فؤاد جرداق مسيحى مى گويد:

     هرگاه دشواريهاى زندگى به من رو مى آورد واز رنج روزگار آزرده مى شوم

  به آستان على عليه السلام از اندوه خود پناه مى برم زيرا او پناهگاه هر ماتمى است،

   او بر ستمكاران همچون رعدو برشكست خوردگان ياورى دلسوز و مشفق است.

کرامات العلویه،علی میرخلف زاده،ص129

عمده هدف در روایاتی که ما در زمینه ظهور حضرت مهدی داریم، اصلاح خود افراد است. یعنی وقتی انسان احساس می کند که قرار هست که حضرت ولیعصر (ارواحنا فداه) بیاید، از خود می پرسد که من اگر بخواهم در رکاب حضرت باشم، چه ویژگی هایی را باید داشته باشم؟

یکی از نکاتی که ایشان خیلی روی آن تکیه داشت، این بود که می فرمود: وقتی شما برای ظهور حضرت مهدی عج دعا می کنید، بلافاصله برای خودتان هم دعا کنید.

وقتی می گوئید: «اللهم عجل لولیک الفرج»، بلافاصله بگوئید: «و فرجنا به». و از خدا بخواهید که شما را هم جزء یاران حضرت قرار بدهد. چرا که اگر حضرت تشریف بیاورد و شما در صف دشمنان حضرت و کسانی که در مقابل حضرت ایستادند، قرار داشته باشید؛ این آمدن حضرت چه فایده ای برای شما دارد؟!

لذا حضرت آیة الله بهجت تأکید داشتند که در کنار دعا برای فرج امام زمان، برای خودتان هم دعا کنید.

 می فرمود: یک شبی یک آقائی به محضر امام زمان مشرف شده بود به حضرت عرض کرد که آقا این همه جمعیت - ظاهراً شب چهارشنبه بوده که جمعیت زیادی در جمکران بوده است – از راه دور و نزدیک آمده اند، همه مشتاق و طرف دار شما هستند. حضرت فرموده بودند: فلانی! اینها هیچ کدام برای من نیامدند. هر کدام برای گرفتاری های خودشان آمده اند.

یکی مریض دارد، یکی خانه می خواهد، یکی اولاد می خواهد،… سپس حضرت به دو نفر اشاره کرده فرمودند: آن دو نفری که آنجا مشغول دعا و مناجات هستند، فقط برای من به جمکران آمده اند. غیر از فرج من، هیچ حاجت دیگری ندارند. از میان این دویست، سیصد هزار نفر فقط دو نفر بخاطر من آمده اند!

لذا ما تلاش کنیم آن مواقعی که قلب ما نرم می شود و اشک در چشمانمان حلقه می زند، به فرمایش امام صادق(علیه السلام) عمل کنیم که فرمود:

«اذا اقشعر جلدك و دمعت عيناك و وجل قلبك فدونك دونك فقد قصد قصدك»

آنگاه كه پوست بدنت لرزيد و چشمانت پر از اشك گرديد و قلبت هراس برداشت، آن حال را خوب نگهدار كه مقصودت حاصل شده است.(عده الداعي، ابن فهد حلی: ص 167)

حضرت ایت الله دکترحسینی قزوینی

زمانی، از حضرت آیة الله بهجت، معروف شده بود که ایشان گفته اند: «اگر من قبلاً می گفتم جوانان ما حضرت را می بینند، الآن من می گویم که پیرمردهای ما هم زمان ظهور حضرت را درک می کنند.» حضرت ایت الله ،دکترحسینی قزوینی می گوید: سه چهار ماه قبل از رحلت ایشان، من به اتفاق آیة الله خزعلی، رفتیم خدمت ایشان. یکی از سؤالاتی که آقای خزعلی از آقای بهجت پرسیدند، همین سخن معروف شده از ایشان بود.

حضرت آیة الله بهجت فرمود: «نه، من همچین حرفی نزدم. من گفتم: ما قبلاً می گفتیم که امیدواریم جوانان ما حضرت را درک بکنند، الآن از خداوند می خواهیم که پیرمردهای ما هم زمان ظهور را درک کنند.»

متأسفانه بعضی ها می آیند در جملات بزرگان دخل و تصرف می کنند، برخی کلمات را حذف می کنند و یا جابجا می کنند و بعد منتشر می کنند. و این اصلاً زیبنده نیست.

دکتر قزوینی،خارج فقه مقارن » بدعت از دیدگاه فریقین،جلسه چهل وهشتم،موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عص (عج)