عمده هدف در روایاتی که ما در زمینه ظهور حضرت مهدی داریم، اصلاح خود افراد است. یعنی وقتی انسان احساس می کند که قرار هست که حضرت ولیعصر (ارواحنا فداه) بیاید، از خود می پرسد که من اگر بخواهم در رکاب حضرت باشم، چه ویژگی هایی را باید داشته باشم؟

یکی از نکاتی که ایشان خیلی روی آن تکیه داشت، این بود که می فرمود: وقتی شما برای ظهور حضرت مهدی عج دعا می کنید، بلافاصله برای خودتان هم دعا کنید.

وقتی می گوئید: «اللهم عجل لولیک الفرج»، بلافاصله بگوئید: «و فرجنا به». و از خدا بخواهید که شما را هم جزء یاران حضرت قرار بدهد. چرا که اگر حضرت تشریف بیاورد و شما در صف دشمنان حضرت و کسانی که در مقابل حضرت ایستادند، قرار داشته باشید؛ این آمدن حضرت چه فایده ای برای شما دارد؟!

لذا حضرت آیة الله بهجت تأکید داشتند که در کنار دعا برای فرج امام زمان، برای خودتان هم دعا کنید.

 می فرمود: یک شبی یک آقائی به محضر امام زمان مشرف شده بود به حضرت عرض کرد که آقا این همه جمعیت - ظاهراً شب چهارشنبه بوده که جمعیت زیادی در جمکران بوده است – از راه دور و نزدیک آمده اند، همه مشتاق و طرف دار شما هستند. حضرت فرموده بودند: فلانی! اینها هیچ کدام برای من نیامدند. هر کدام برای گرفتاری های خودشان آمده اند.

یکی مریض دارد، یکی خانه می خواهد، یکی اولاد می خواهد،… سپس حضرت به دو نفر اشاره کرده فرمودند: آن دو نفری که آنجا مشغول دعا و مناجات هستند، فقط برای من به جمکران آمده اند. غیر از فرج من، هیچ حاجت دیگری ندارند. از میان این دویست، سیصد هزار نفر فقط دو نفر بخاطر من آمده اند!

لذا ما تلاش کنیم آن مواقعی که قلب ما نرم می شود و اشک در چشمانمان حلقه می زند، به فرمایش امام صادق(علیه السلام) عمل کنیم که فرمود:

«اذا اقشعر جلدك و دمعت عيناك و وجل قلبك فدونك دونك فقد قصد قصدك»

آنگاه كه پوست بدنت لرزيد و چشمانت پر از اشك گرديد و قلبت هراس برداشت، آن حال را خوب نگهدار كه مقصودت حاصل شده است.(عده الداعي، ابن فهد حلی: ص 167)

حضرت ایت الله دکترحسینی قزوینی