شمس الدین ذهبی ،صاحب  کتاب«سير اعلام النبلاء» درباره امام صادق عليه السلام مي نويسد:

جعفر بن محمد بن علي بن حسين كه از فرزندان حسين بن علي ريحانه رسول خدا است، يكي از بزرگان است كه مادرش «ام فروه » دختر قاسم بن محمد بن ابي بكر است و مادر ام فروه «اسماء» دختر عبدالرحمان بن ابي بكر است. به همين جهت است كه آن حضرت مي گفت: من از دو جهت به ابوبكر منتسبم. او بزرگ بني هاشم است. از محضر علمي او افراد بسياري كسب فيض كردند، از جمله، فرزندش «موساي كاظم »، «يحيي ابن سعيد انصاري »، «يزيد بن عبدالله »، «ابوحنيفه »، «ابان بن تغلب »، «ابن جريح »، «معاوية بن عمار»، «ابن اسحاق »، «سفيان »، «شبعه »، «مالك »، «اسماعيل بن جعفر»، «وهب بن خالد»، «حاتم بن اسماعيل »،«سليمان بن بلال »، «سفيان بن عينيه »، «حسن بن صالح »، «حسن بن عياش »، «زهير بن محمد»، «حفص بن غياث »، «زيد بن حسن »، «انماطي »، «سعيد بن سفيان اسلمي »، «عبدالله بن ميمون »، «عبدالعزيز بن عمران زهري »، عبدالعزيز دراوري »، «عبدالوهاب ثقفي »، «عثمان بن فرقد»، «محمد بن ثابت بناني »، «محمد بن ميمون زعفراني »، «مسلم زنجي »، «يحيي قطان »، «ابوعاصم نبيل » و … (سير اعلام النبلاء، ج 6، ص 255 و256)

همو در كتاب «ميزان الاعتدال » مي نويسد:

جعفر بن محمد يكي از امامان بزرگ است كه مقامي بس بزرگ دارد و نيكوكار و صادق است. ( لغت نامه دهخدا، ج 9، ص 130- 323)

شهاب الدين ابوالعباس، احمد بن بدرالدين شافعي، معروف به «ابن حجر هيتمي » (909 - 974 ه.ق) در «صواعق المحرقه » درباره امام صادق عليه السلام مي نويسد:

مردم از آن حضرت دانش هاي بسياري فرا گرفته اند. اين علوم و دانش ها توسط مسافران به همه جا راه يافت و سرانجام آوازه جعفر بن محمد در همه جا پيچيده شد. عالمان بزرگي مانند «يحيي بن سعيد»، «ابن جريج »، «مالك »، «سفيان ثوري »، «سفيان بن عينيه »، «ابوحنيفه »، «شعبه » و «ايوب سجستاني » از او حديث نقل كرده اند. 

سيره پيشوايان، ص 352

.

عبدالله بن شبرمه بن طفيل ضببي معروف به «ابن شبرمه » (72-144 ه .ق) قاضي و فقيه نامدار كوفه، درباره امام صادق عليه السلام مي گويد:

«ما ذكرت حديثا سمعته من جعفر بن محمد عليه السلام الا كادان يتصرع له قلبي سمعته يقول حدثني ابي عن جدي عن رسول الله» ؛

به ياد ندارم حديثي را از جعفر بن محمد شنيده باشم جز اين كه در عمق جانم تاثير گذاشته باشد. از او شنيدم كه در نقل حديث مي گفت كه از پدرم و از جدم و از رسول خدا اين روايت را نقل مي كنم.

وهمو گفت:

«واقسم بالله ما كذب علي ابيه و لا كذب ابوه علي جده و لا كذب جده علي رسول الله» ؛

به خدا سوگند! نه جعفر بن محمد در نقل روايات از پدرش دروغ مي گفت و نه پدرش بر جدش دروغ مي گفت و نه او بر پيامبر . يعني آنچه كه در سلسله سند روايات جعفر بن محمد وجود دارد جملگي درست است.

امالی شیخ صدوق،ص343

.

ابن الصباغ مالكي اين نويسنده نامدار اهل تسنن نيز كه در كتاب خود به نام الفصول المهمة در ارتباط با مناقب امام جعفر صادق (عليه السلام) مطالب قابل توجهي را ذكر نموده است در اين باره مي نويسد:

«مناقب جعفر الصادق (عليه السلام) فاضلة أو صفاته في الشرف كاملة، و شرفه علي جبهات الأيام سائلة، و أندية المجد و الغر بمفاخره و مآثره آهلة.»

شبلنجي

اين عارف بزرگ رباني نيز كه يكي ديگر از مؤلفين مشهور اهل تسنن است در كتاب معروفش به اسم نورالابصار نوشته است: «كان جعفر الصادق(رضي الله عنه) مستجابا لدعوة و اذا سأل الله شيئاً لم يتم قوله الا و هو بين يديه.»

يعني: جعفر صادق (رضي الله عنه) مستجاب الدعوه بود و دعايش هميشه مورد قبول حق تعالي واقع مي شد و چون از خداوند چيزي مي خواست هنوز قولش پايان نيافته بود چيز مورد نظر برايش مهيا بود.

ابوحنيفه وامام صادق(ع)

   ابوحنیفه نعمان ثابت بن زوطی بن ماه یا نعمان بن ثابت بن مرزبان (یا طاووس) در سال 80 هجری در کوفه متولد شد و در سال 150 هجری در زندان بغداد درگذشت. ایرانی الأصل و از اطراف کابل بوده است. نسبت به اهل البیت و شخص امیرالمؤمنین (ع) ارادت و دلدادگی خاصی داشت و به همین جهت مورد بغض و کینه محدثان اهل سنت قرار گرفت.

   وی درباره عظمت امام صادق عليه السلام اظهارات و اعترافات خوبى دارد. از جمله درباره آن حضرت گفت:

«ما رأيت افقه من جعفر بن محمد و انه اعلم الامه »؛

من فقيه تر و داناتر از جعفر بن محمد نديده ام. او داناترين فرد اين امت است. 

همو درباره عظمت علمى امام صادق عليه السلام بيان داشت:

«ان اعلم الناس اعلمهم باختلاف الناس » ؛

«همانا دانشمندترين مردم كسى است كه به آراء و نظريه هاى مختلف دانشوران در مسائل علمى احاطه و تسلط داشته باشد.» و چون جعفر بن محمد اين احاطه را دارد، بنابراين او داناترين فرداست.» 

ونیز جملات مشهور اودلیل این مدعاست:

• «لولا جعفر بن محمد ما علم الناس مناسك حجهم» ؛   اگر جعفر بن محمد نبود، مردم احكام و مناسك حجشان را نمى دانستند.

• “لولا سنتان لهلک نعمان”    یعنی اگر دو سال شاگردی امام صادق (ع) نبود، ابوحنیفه تباه می شد.