حضرت امیر علیه‏السّلام فرمود: زمانی بر مردم خواهد آمد که هیچکس گرامی و عزیز نیست مگر شخص حیله‏گر، و کسی مورد پسند و زیرک شمرده نمی‏شود مگر شخص تبهکار و فاسق، افراد با انصاف، ضعیف و خوار می‏گردند، آنها صدقه را غرامت (و ضرر) پندارند (و از دادن آن امتناع می‏کنند) رفت و آمد و رسیدگی به فامیل را منت (کشیدن یا گذاردن) می‏دانند، عبادت را برای گردنکشی بر مردم انجام می‏دهند (عبادت می‏کنند تا نزد مردم خود را زیبا و پسندیده معرفی کرده افتخار کنند) در آن هنگام هوی و هوس بر آنها غلبه کرده (کارهای آنها مطابق عقل و دین نیست بلکه بخاطر ارضاء هوسهای نامعقول و بیهوده است) و راه حق بر آنها پوشیده می‏گردد. [غررالحکم ] .

در برخی روایات آمده است: به حضرت گفته شد: این امور چه وقتی خواهد بود؟ فرمود: آنگاه که زنها و کنیزان مسلط شوند و کودکان را فرماندهی دهند. [الروضة، ص 97] .