عبداللّه بن عباس مي گويد: شبی در عالم خواب حضرت سلمان (ع) را ديدم .مشاهده کردم که تاجی از ياقوت برسر دارد و لباسهای عالی بهشتی بر تن پوشيده .
گفتم: ای مرد تو غلام آزاد شده رسول اللّه (ص) نيستی ؟

گفت: بلی هستم.
: ای سلمان ! اين مقامی را که من مشاهده می کنم حکايت از مقام عالی تو می کند که خداوند متعال به تو عنايت کرده.

فرمود: آری.
گفتم: تو در بهشت بعد از ايمان به خدا و ايمان به رسول خدا (ص) چه چيزی را بهتر از همه چيز ديدی؟

فرمود: لَيْسَ في الْجَنَّةِ بَعْدَ الاْيمانِ بِاللّهِ وَرَسُولِه شيئٌ هُوَ اَفْضَلُ مِنْ حُبّ عليِ بنِ ابيطالبٍ (علیه السلام)
در بهشت چيزی بهتر از دوستی و محبت علی (ع) نيست بعد از ايمان بخدا و رسولش.

يعنی بعد از ايمان به خدا و رسولش چيزی بهتر از ولايت و محبت به علی نيست. تنها چيزی که انسان را وارد بهشت می کند محبت علی و اولاد علی (عليهاالسلام) است.

بهشت را بهشته ام بهشت من علی بود
عليست آنکه از رخش بهشت منجلی بود

بغير ديده داشتن نشان اخولی بود
کسی است عاشق ولی که ناظر ولی بود