برجسته ترین دعای یک امت اسلامی این است که:

«وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا»؛

«و کينه کسانی را که ايمان آورده‌اند، در دل ما جای مده».    

یک امت اسلامی از خدای سبحان می‌خواهد ما یک دست باشیم کینه کسی را نداشته باشیم و بر فرض اگر اختلافی هم باشد قابل حل است اینطور نیست که ما خودمان را مبتلا کنیم به کینه که ده‌ها خطر را به همراه دارد، نه خاطرات سالمی برای انسان می‌گذارد نه وقت سالمی و نه آرامش خاطری برای خانواده می‌گذارد. این عدم کینه همان چیزی است که خداوند به بهشتیان می‌دهد. به هر حال در درون بهشتیان ممکن است قبل از ورود به بهشت غل و کینه‌ای باشد اما خداوند اینها را با این کینه وارد بهشت نمی‌کند بلکه اول یک شستشویی در درون این‌ها ایجاد می‌کند یک درمان قلبی می‌کند و این قلب‌ها را تطهیر می‌کند که هیچ‌کس به یاد کینه‌ دیگری نباشد و همه اینها را از یاد بهشتیان می‌برد. همین معنا یعنی هماهنگی و عدم وجود کینه که بهشتیان در بهشت وجود دارد را مردان مؤمن از خدا طلب می‌کنند تا هماهنگ با نظام هستی و بهشتیان باشند. 

تفسیرسوره زمر، حضرت ایت الله جوادی املی